Махаббат, әркімдер оған қақалад...
Очм, Ғапон деген қояншық көршім болып ед те. Стратегиялық зымырандар бұрышта қызғаныштан гептил ішіп тұратын сүрмерген аңшы болатын. Лібә, джиганмен («бытыра, картечпен тигізу оңай ғой» деп жейтін болсаңдар) алпыс-жетпіс метрдегі қамыстың басына тигізетін айуан еді. Мессиді шайтан деп жүрсіңдер ғой, ол да сондай — мылтықтың Мефистофелі.
Бір күні қораның артында мейірлене кіші дәрет сындырып тұрсам, Ғапон басын шығарып тұр өз қорасынан.
— 500 теңге тапқың келе ме? — дейд.
— Әлкөтте тапқым келед!
Шаруа былай екен. Бір бақсы Әсминә әжесске «аққудың қанына шомыл» депТ. Әжей тапсырыс бергісі келген аңшылардың барлығы аққу атып әкелуге ат-тондарын ала қашып, Ғапон ғана мотоцикл-курткасымен ұсталып қалыпты. 2 000 теңге депті әжей.
Менің жұмысым: Ғапон атып алған аққуды разъезден пойызға отырып, қаладағы апасына бара жатқан чморик-бейкүнә баланың кейпімен қалаға жеткізу керек. Әйтпесе менттер арттан айдайтын көрінеді-міс.
Келдік көл басына. Ғапон әрі-бері қарайлап тұрды да, манадан жоғары-төмен ұшып жүрген қос аққудың бірін атып алды. Сосын қапшыққа буды да, маған ұстатты.
Екінші аққу қазір сұңқылдап-қиқулап, жылап-сықтап зайып алатын шығар деп мен тұрмын. Оған қоса Тілендиев қырдың артынан домбырасымен шыға келіп, күмбірлете жөнеле ме дедім, қызжібексстің.
Жоқ. аққудың анау жұбы со безгенен қарасы көрінбей кетті. Ғапоннан сұрайм:
— Ғапе, мынау ел артында, «аққудың махаббаты деп жатад, бірі өлсе, екіншісі де»…
— Бұтағымды жеген әңгіме, — деп кесіп тастады Ғапон, — бұ халық үйде отырып алып, кітаптан қайдағыны оқып алад та, сен сияқты, мен сияқты қарапайым адамдардың миын тігед те отырад, тігед те отырад.
Қазақ ауыз ғадабияты мен фольклорына көзқарасыма сына түскен уақыт со кездерде ме деймін…
Бір күні қораның артында мейірлене кіші дәрет сындырып тұрсам, Ғапон басын шығарып тұр өз қорасынан.
— 500 теңге тапқың келе ме? — дейд.
— Әлкөтте тапқым келед!
Шаруа былай екен. Бір бақсы Әсминә әжесске «аққудың қанына шомыл» депТ. Әжей тапсырыс бергісі келген аңшылардың барлығы аққу атып әкелуге ат-тондарын ала қашып, Ғапон ғана мотоцикл-курткасымен ұсталып қалыпты. 2 000 теңге депті әжей.
Менің жұмысым: Ғапон атып алған аққуды разъезден пойызға отырып, қаладағы апасына бара жатқан чморик-бейкүнә баланың кейпімен қалаға жеткізу керек. Әйтпесе менттер арттан айдайтын көрінеді-міс.
Келдік көл басына. Ғапон әрі-бері қарайлап тұрды да, манадан жоғары-төмен ұшып жүрген қос аққудың бірін атып алды. Сосын қапшыққа буды да, маған ұстатты.
Екінші аққу қазір сұңқылдап-қиқулап, жылап-сықтап зайып алатын шығар деп мен тұрмын. Оған қоса Тілендиев қырдың артынан домбырасымен шыға келіп, күмбірлете жөнеле ме дедім, қызжібексстің.
Жоқ. аққудың анау жұбы со безгенен қарасы көрінбей кетті. Ғапоннан сұрайм:
— Ғапе, мынау ел артында, «аққудың махаббаты деп жатад, бірі өлсе, екіншісі де»…
— Бұтағымды жеген әңгіме, — деп кесіп тастады Ғапон, — бұ халық үйде отырып алып, кітаптан қайдағыны оқып алад та, сен сияқты, мен сияқты қарапайым адамдардың миын тігед те отырад, тігед те отырад.
Қазақ ауыз ғадабияты мен фольклорына көзқарасыма сына түскен уақыт со кездерде ме деймін…
Разоблачитель легенд
Анау досыңызды айтам, қазір аман ба? Қол аяғы орнында ма?
сосын не болды, апарып бердің ба аққауды?
Мынa қaрa aққу әлгi қaйық aққуғa сондaй ғaшық, жaнынaн кетпейдi. Бiр жылдaры ТВдaн көрсетiп қоймaйтын.
Жалпы бұл Аһмадидің үлгілі мүммінінің қайсы еңбегін айтып отырсың, нақ?
Тигізе бер, мен қаззақ емеспін, жазған дүниесін зымырандық кешендермен қорғайтын.
Бостандықтағы ақырғы күндеріңде кецдеңді керіп дем алудың орнына баяғы бәдіктігіме қайта бастым де. Әлі-ақ, өзіңе сондай ыстық былғары күрте мен түтіні будақтаған наганмен кездесетін күнің алда. Қуысқа тығылып, үнсіз жылап ал, иуда.
Бұлай жасауға болмайды бәрібір!
Көршім дін аман, ел қатарлы күнелтіп жатыр.
Оқиға орын алды, ал оның қандай қоғамдық құрылымға қайшы келетінін, діни тұрғыдан не боп кетер екен, хаос басталып кетпей ме — ол сенің шаруаң.
Қалыптасып қалған пікір басым ғой адамдар өмірінде. Бір нәрсенің басқаша болуы мүмкін емес деп ойлайды.
Ал негізінде, бәрі керісінше болуы да мүмкін…
Бір нәрсенің байыбына барып жатпай-ақ көпшіліктің түсінігі бойынша ол сондай екен, демек ол сондай дей саламыз, артық ойланып бас қатырмаймыз.
Осыған қатысты тамаша бір мысал бар ғой:
Тәжірибе. Темір тордың ішінде 5 маймыл отыр дейді. Төбеден төмен түсірілген арқан, оның жоғары тұсында сол арқанға байланған бір бума банан. Қарны ашқан бір маймыл арқанмен жоғары өрмелеп, бананды алмақ болып тырмыса бергені сол-ақ екен оған суық су шашып, бетін қайырып тастайды, қалған төртеуін қоса жазалап, бірге суық суға шомылдырады.
Сәлден соң қарны ашқан басқа бір маймыл арқанмен жоғары өрмелей бергенде оған да су шашып, және қалғандарымен шомылдырады.
Тыпыршып, үшіншісі өрмелей бергенде бар маймыл әлгіні шап беріп ұстап алып, тиып тастайды, — өйткені суық суға шомылғылары келмейді.
Осыдан кейін, 5-еудің біреуін алып тастап, орнына басқа жаңа маймылды еңгізеді. Ол жаңа келген маймылдың қаперінде ештеңе жоқ, бананды көре салып, оған тұра ұмтылады. Бұрынғы төртеу жұлқып алып төмен түсіреді. Сәл дамылдап, қайта ұмтылады, 4-еу қайта тиып тастайды. Үшінші рет ұмтыла бергенде тағы да жұлып алады. Осыдан кейін оған бірдеңе жетеді – қайта ұмтылудың пайдасы шамалы екендігін түсінеді.
Тордағы маймылдардың тағы да біреуін алып, жаңасына алмастырады. Жаңа қосылған маймыл, әрине бірден бананға тұра ұмтылады, — қалған төрт маймыл да оны өрмелеп бара жатқан жерінен жұлып алады (оның ішінде бірінші келген жаңа маймыл да бар).
Сөйтіп, біртіндеп алмастырып отырып, ең соңында суық суға шомылған маймылдардың бір де біреуін қалдырмай ауыстырады. Бірақ, тордағы жағдай сол бұрынғы — әрбір жаңа қосылған маймыл бананға ұмтылған сайын, қалғандары тиып тастап отырады.
Неге?
Өйткені, ол жәрдің тәртібі сондай.
Байыбына жетіп түсініп жатпасақ та, көз жұмып бағынып жүрген біздің де комплекстеріміз қаншалықты.
*lol**lol*
щещесс *lol*