Қоғамдық көлікке табличка ұсынамын!
Қоғамдық көлікте күнде жүретіндіктен адамдар арасындағы мәдениетсіздікке көп тап боласың. Мысалы, телефонмен ұзақ сөйлесу, айқайлап сөйлесу, бір-бірімен ұрысу және т.б. Сол себепті әрбір қоғамдық көлікке әдептілікке, мәдениеттілікке шақыратын табличка жасауды ұсынамын. Кім біледі, бір күні әкімшілік менің блогымды оқып, кеңесіме құлақ асып қалар. Сонымен, табличкада мынадай әдепке шақыратын сөздерді болса:
1. Қоғамдық көлікке кірген соң, орны бос жерге барып отырыңыз. Көшеде, жерде тұрған сөмке, дорбаларыңызды бос орынға қоймаңыз. Өзіңізден кейін кіріп, отыратын адамды да ойлаңыз.
2. Егер бос орын болмаса, бір адам тұратын жерге икемделіп тұрыңыз. Час Пик кезінде адамдар көлікте тығындалып қалады, сол себепті бір қадамға ары жылжып, басқалардың да кіруіне мүмкіндік жасаңыз. Сіз ғана жұмысқа, не оқуға асығып тұрған жоқсыз.
3. Жасы үлкен, аяғы ауыр әйелдерге, балалы адамдарға орын беріңіз.
4. Қоғамды көлікте ұялы телефоныңызға біреу хабарласса, елдің бәрін өзіңізге қаратпай, айқайламай жауап беруге тырысыңыз. Және қоңырау шалушыға шұғыл дүние болмаса кейін хабарласуын сұраңыз.
5. Ұялы телефон этикеті бойынша ұялы телефонмен 3 минуттан артық сөйлесуге болмайды. Сол себепті әңгімені ұзақ созбай, елдің мазасын алмай, қоңырау шалушыға «Кейінірек хабарласуын» сұраңыз.
6. Егер көлікте адам көп болып, шығуға ыңғайлансаңыз, барынша аяқ астыңызға қарап, абайлап басыңыз. Қоғамдық көліктен шыққандағы кір-кір аяқ киім – кімге де болса жағымды көрініс емес.
6. Қоғамдық көлікке кіргенде өз құжаттарыңызға, сөмкеңізге абай болыңыз. Барынша ұялы телефон, әмияндарыңызды қалтаңызға салмауға тырсыңыз.
7. Қоғамдық көлікте жүйке сыр беретін уақыттар аз болмайды. Көршіңіздің өтінішіне құлақ асып, орындауға тырсыңыз. Әр дөрекілік әркез адамның өзіне қайтып келетінін ұмытпаңыз. Бүгін сіз күле қарасаңыз, ертең сізге күле қарайды.
Бір-бірімізді сыйлайық! )
Қалай? ))))) Тағы сіздер не қосар едіңіздер?
Сурет мына жерден алынды.
2. Автобус теңселіп-шайқалған кезде өзге адамдарды емес, арнайы тұтқаларды ұстаңыз
3. Адамдардың арасымен өткенде соқтығысып, сүйрелеп емес, барынша кедергіні келтірмеуге тырысып өтіңіз.
2)Көлікте тамақтануға (әсіресе дөнер-самса), балмұздақ жеуге, пісте шағуға, қатаң тыйым салынады.
3) Көлікте ұйықтауға қатаң тыйым салынады, аялдамаңызды өткізіп алып тағы кондукторға ренжисіз
Көптеген саналы шетелдіктер, Қазақстанда ұзақ тұрып, араққа тойып алып, асфальтқа сіңбіріп, фонтанға сиіп кетсе ешкім жазаламайтынын білген бойда, өздері мәмбеттенгенін байқамай кетеді.
Тәртіпке бағынған құл болмайды © Бауыржан Момышұлы
бір мекемеге бір қуғынбай директор болып келеді. келген бойда мекеменің іші-сыртына ескерпелер іліп тастайды. «ауладағы гүлді жұлуға болмайды», «аулада бала ойнатуға болмайды», «аулада ит-мысық жүрмесін», «мекемінің шарбағынан секіріп өтуге болмайд, есіктен кіріңдер», «дәлізде темекі тартуға болмайды», «анау болмайды, мынау болмайды, бүйт, сүйт» деген сияқты. оның бұл әрекетіне бері күледі де қояды. «мекеменің айналасында ешқандай гүл жоқ қой. қайдағы гүлді жұламыз», «бұл жерде баланың, ит-мысықтың не шаруасы бар» дейді. келесі күні адамдар аулада өсіп тұрған тікенек шөптерді жұла бастайды. бала көтерген, бала жетектеген әйелдер, қаңғыбас иттер мен үйсіз мысықтар қаптап кетеді. ешкім есіктен кірмейтін болады. бәрі шарбақтан секіріп өтіп күнде шалбар, көйлектерін жыртып жүреді. ал дәлізге бәрі шығып темекі тартып, тұқылын еденге лақтырып кетеді. бір күні директор жоғалып кетеді. бәрі жабылып іздеп таппайды. кешке қарай пол жуатын әйел қойманың жанынан өтіп бара жатса біреудің ақырын даусын естиді. дауыс қоймадан шығып тұр екен. сөйтсе директор екен. оқиға былай болыпты. директор бей шаруаларымен қоймаға барады. қайта шығайын десе есіктің үстінде «шығуға болмайды» деген ескерту тұр екен. терезеден шығайын десе «терезені ашуға болмайды» деген жазу бар екен. енді айқайлап көмек шақырайын десе қойманың ішінде «дауыстап сөйлеуге болмайды» деген ескерту бар екен. «енді есікті ашып сізді шығарып алайық десе», директор бей «олай істеуге болмайды» дейді. ақыры ойланып-ойланып қойманың ішіндегі «болмайдыларды» жоққа шығаратын бір тақтайша жасап есіктің астындағы қуыстан директорға береді. осылайша директорды директорды шығарып алады.
Зере үлкен тақырыпты бастады. Бірақ автобуста бізде этикетпен бас қатыратын бай адамдар мен интеллигенттер ғана емес, қарапайым қаражұмысшылар мен жартылай гомосапиенс студенттер жүреді.
Олардың этикет жаттап жүретін жағдайы жоқ. Өмір олардан агрессивті, ұр да жық болуды талап етеді. Сондықтан, оларға гуманизм идеясын түсіндіріп жатқан нәтиже бермейді, тек жаза қолдану. Штраф, т.б.
Кейінгі кезде сөйтіп айтатындардан жалығып кеттім.
Мейлі ол студент болсын, кеше ғана ауылдан арман қуып келген, қаражұмысшы болсын қаратерге батып қара тиынға еңбек етіп жүрген, интеллигенттілік ақша көлемі мен жұмыс дәрежесіне байланысты емес деп ойлайм.
Бар болғаны үйде тәрбие керек!
1- Асықпай жүріңіз
2- Сіз тірі адамдарды алып келе жатырсыз
3- Жол ережелерін сақтай жүріңіз
…
деген сияқты
сөйдеп отыра беретіндерді көп көремін Астанада. кондукторлардың барлығы телепат емес қой.
бәріміз де мәмбетпіз ғой. мысалы бір тақырыптарда мен біреуге мәмбет болсам, біреулер кей тақырыпта маған мәмбет.
«Мәмбет» сөзінің мағынасы онсыз да кең. Сен оны Дәмегүлдің дамбалындай далыйтып жіберіпсің ғой. Іздеген адамға интернетке дейін де мәдениет те, кітап та болғанын және «мәмбет» сөзін жалпы бейкомпетенттік, жалпы надандық, немесе қарапайым ақпаратсыздықпен шатастырмаған дұрыс.
Әйтпесе, вордпрессте блогы жоқтардың бәрі мәмбет деген тұжырымға келуге сәл-ақ қалдық
Негізі қаладағы автопарктерктерді жүйеге келтіріп, автобус санын азайтып, бірақ сапасын дұрыстап (жүргізушілерді де жөнге келтіріп), жол ақысын 200 теңге қылу керек. Велосипед мініңдер, керек болса! Ал автобустар таза, жолаушы саны аз, сапар өте жайлы болады. Дегенмен, утопия… вахаха армандап қойсақ осылай