Әлем хуйлық хертегілері: Еврей хертегісі

Баяғыда Исатірілген ауылында позитивті жөйт болған дейді, тойыс жәйт, ой кешіріңіз дұрыс жөйт болған екен. Көшеде өлеңдетіп келе жатып, гараждың артына дәрет сындырмақ болады, бір қараса қасына Адольф Серикович Гитлер мәшинесінен түсіп, жөйттің маңдайына пістәлөт тақап:

— Ухх, сырттан ъБуба! Өз нәжісіңді өзің же! – деп ақырады. Байғұс жөйттің жаны тәтті, бесбармақ жегендей қолымен асап – асап жібереді, сақалына жабысқан қоқсықты да түгел жалап алады. Адольф Серикович ана көріністі көріп, күлкіден бұтқа жіберіп қояды.

“Ой, япты, көттен кетті!” – деп ерфейтерлік дамбалын шешіп, жопасына жабысқан жапасын қағып жатқанда, қолынан тапаншасы түсіп кетіпті. Соны аңдып отырған жөйт шап беріп пістәлөтті қағып алады да, Адольф Сериковичтің желкесіне тақап, “Ал енді сен өз жапаңды жалма!” дейді. Гитлерге де өмір керек болса керек… ия дұрыс керек). Мұрты боққа шыланып, кекіліне құмалақ жабысады.

Сол мәментте Абрам мәшінеге секіріп мінеді де, газды басып, бәлесінен аулақ тайып тұрады.
Мәшінені көрші көшеге тастап, үйіне жетіп кірген жөйт қуаныштан жүрегі алып ұшып әйеліне былай депТ:

— Білә, қатын, айтсам сенбисің ғой, нақ, жаңа ғана кіммен дастархандас болдым десеңші?!