Жастар не болып барады?!
(Бұрын жарияланған.)
Қазір осындай әңгіме көбейіп кетті: www.kazakh.ru/talk/mmess.phtml?idt=36804
Қазір десем қателесемін-ау бұл әңгіменің тарихына тереңірек үңіліп, ғаламтордан мынадай деректерге кезіктім.
"Өкінішке орай, әлем бұрыңғыдай емес. Балалар әке-шешесін тыңдаудан қалды, әркім кітап жазғысы келеді. Ақыр заман жақындап қалды»
— б.з.д. 3350 жыл Присс Папирусында жазылған сөздер
****
"Қазіргі жастар нашар тәрбиеленген, қымбат нәрселерді жақсы көреді, бастықтарына күліп, өзінен үлкенді сыйлауды білмейді. Қазіргі балаларымыз қатыгез, олар бөлмеге үлкен кісі крігенде тұрмайды, ата-анасына қарсы келеді. Қысқасы өте нашар."
Сократ б.з. дейінгі 380 ж.
Қазіргі уақытта әлем өзінің ақырғы күндерін басынан кешіп жатқандай. Қайда барсаң да парақорлық пен коррупция...
—— Месопатамияда табылған қыш қумандағы жазу. б.з.д 3000 ж. шамасында
«Бір құлағы мүкіс қарт айтпақшы, баяғының малы маңырайтын еді, қазіргі малдар аузын ашады»
— Қазақ фольклорынан
***
Ия, қысқасы бұл қыртыңбай әңгіме жалғасып келе жатқанына 3000 жылдан асыпты. Ойлап көріңізші, адамзат қолына тас тиіп, тауға сурет емес, жазу қашай бастағанынан бастап-ақ жылануға бейім болған екен. Кеше былай еді, Кенесары кезі жақсы еді, Патша кезі жақсы еді, Сәбет өкіметі жақсы еді, қазір жастар былай боп кетті бітпейтін былжыр, пайдасыз бос сөз.
Шын мәнінде, кез-келген адам әлемге жаңа келгенде бәрін қызығушылықпен, «Уау шешес, нәғылдит!», «Мәссаған, мынаны қара!» деген таңырқаушылықпен келеді. Есейе келе бұрын жақсы болған нәрсе көзге күйік болады, таңырқаудан көрі, мін тағу көбееді. Жақсы нәрседен көрі жаман нәрселер көбейген сияқты болады. Ал кейін әр жерің сырқап, өз күшіңмен өзіңді асырай алмай, біреуге күнің қарағанда тіпті бүкіл адамзат нашарлағандай сезіледі.
Бір түрлі боп қалдыңыз ба? Жарайды нәскиге түскен көңіл күйіңізді бәлкім төмендегі әзіл көтерер.
Екі шал бұтақтың түбінде ұлы дәретте отыр екен. Біреуі екіншісіне:
— Шал, есіңде ме бұрында жұмыртқамыз жерге тиетін еді ғой, ә?… депті.
Сөйтсе екіншісі:
— Әрине есімде… Ех, әттең жер де баяғыдай емес, шөгіп қапты...- деген екен.
ПЫСЫ: Жазбаға қатысты пайдаланылған тарихи дәйексөздер мен анекдот үшін Орнеттің "ұлағатсыз сөздер энциклопедиясына" алғыс білдіремін.
Қазір осындай әңгіме көбейіп кетті: www.kazakh.ru/talk/mmess.phtml?idt=36804
Қазір десем қателесемін-ау бұл әңгіменің тарихына тереңірек үңіліп, ғаламтордан мынадай деректерге кезіктім.
"Өкінішке орай, әлем бұрыңғыдай емес. Балалар әке-шешесін тыңдаудан қалды, әркім кітап жазғысы келеді. Ақыр заман жақындап қалды»
— б.з.д. 3350 жыл Присс Папирусында жазылған сөздер
****
"Қазіргі жастар нашар тәрбиеленген, қымбат нәрселерді жақсы көреді, бастықтарына күліп, өзінен үлкенді сыйлауды білмейді. Қазіргі балаларымыз қатыгез, олар бөлмеге үлкен кісі крігенде тұрмайды, ата-анасына қарсы келеді. Қысқасы өте нашар."
Сократ б.з. дейінгі 380 ж.
Қазіргі уақытта әлем өзінің ақырғы күндерін басынан кешіп жатқандай. Қайда барсаң да парақорлық пен коррупция...
—— Месопатамияда табылған қыш қумандағы жазу. б.з.д 3000 ж. шамасында
«Бір құлағы мүкіс қарт айтпақшы, баяғының малы маңырайтын еді, қазіргі малдар аузын ашады»
— Қазақ фольклорынан
***
Ия, қысқасы бұл қыртыңбай әңгіме жалғасып келе жатқанына 3000 жылдан асыпты. Ойлап көріңізші, адамзат қолына тас тиіп, тауға сурет емес, жазу қашай бастағанынан бастап-ақ жылануға бейім болған екен. Кеше былай еді, Кенесары кезі жақсы еді, Патша кезі жақсы еді, Сәбет өкіметі жақсы еді, қазір жастар былай боп кетті бітпейтін былжыр, пайдасыз бос сөз.
Шын мәнінде, кез-келген адам әлемге жаңа келгенде бәрін қызығушылықпен, «Уау шешес, нәғылдит!», «Мәссаған, мынаны қара!» деген таңырқаушылықпен келеді. Есейе келе бұрын жақсы болған нәрсе көзге күйік болады, таңырқаудан көрі, мін тағу көбееді. Жақсы нәрседен көрі жаман нәрселер көбейген сияқты болады. Ал кейін әр жерің сырқап, өз күшіңмен өзіңді асырай алмай, біреуге күнің қарағанда тіпті бүкіл адамзат нашарлағандай сезіледі.
Бір түрлі боп қалдыңыз ба? Жарайды нәскиге түскен көңіл күйіңізді бәлкім төмендегі әзіл көтерер.
Екі шал бұтақтың түбінде ұлы дәретте отыр екен. Біреуі екіншісіне:
— Шал, есіңде ме бұрында жұмыртқамыз жерге тиетін еді ғой, ә?… депті.
Сөйтсе екіншісі:
— Әрине есімде… Ех, әттең жер де баяғыдай емес, шөгіп қапты...- деген екен.
ПЫСЫ: Жазбаға қатысты пайдаланылған тарихи дәйексөздер мен анекдот үшін Орнеттің "ұлағатсыз сөздер энциклопедиясына" алғыс білдіремін.
Абайдың заманында керісінше сол дәуір адамдары үшін Құнанбай жақсырақ, түсініктірек болды. Қалай түсінікті етіп жазсам екен. Сіз "қазіргі халық" деп тұрсыз ғой, яғни сол сіз айтып тұрған халық Абайдың заманында өмір сүрсе сіз айтқандай жақсы қабылдамас еді. Біздің қазіргі жастарымызды келешек ұрпақ жөн екен ғой деп түсінуі мүмкін. Бірақ дәл қазіргі аға ұрпақ дұрыс, жақсы қабылдамайды. Бұл өмірдің заңы. Сонау тарихтың түбінен келе жатқан өмір заңы. Сократ, Мысырдағы жазбалар бұған куә.
Тарих ғылымы болмаса, біз осындай түйіндерге келмес едік. Қоғамдық ғылымдарға топырақ шашатындардікі дұрыс емес-ау осы.
Біз тарихты оқығанымызбен, даталарды жаттап, есімдерді еске сақтағанымызбен, тарихтан сабақ алуды әлі ұқпаған екенбіз. ©?
Озат бала түк жасамаса да, сатып кетпей, бәрімен бірге жауап берді, қазір ғана ұғып жатырмын ғой «красава» екенін))
айыбы: бала іздейді әкесін, сұрағанымды тауып берсе деп ©