Интернетсіз өмірім туралы

Үйдегі интернеттің көзін құртқалы бір айдан кетті. Басында бір түрлі мүшем кеміп қалғандай, өзімді ыңғайсыз сезінетін едім. Қазір үйрендік. Интернетсіз де өмірдің реңі ақ-қара емес екен.
Күндегі кешкі кәсібім теледидар. Жаңалықтарды бұрынғыдай оқып алып, үйдегі твдағы жаңалықтарды қызық емес, не олай емес еді деуді қойдым. Керісінше «Мяссаған, не дит» -деп отыратын болдық. Балдармен ойнаймын. Сосын өзіміздің арнадан құттықтау қараймыз. Қызым жақсы көреді. Тек әлгі ерең-серең еткен Ерболаттың ерсі өлеңін дыбыссын ажыратып тамашалаймыз (қызым жыны ұстайд).
Неше түрлі рекламалар қараймын да ойланып отырамын, қазағыма жаным ашып. Мысал ретінде айтсам бір кәмпиттің жарнамасындағы «Пачкамды сүй!»-дейтін жеті ерсі көрінді. Әрі-бері ойлап мағынасын таба алмадым. Орысшасын күткенмен сол бойда жібере қоймады.
Рен және Н тв каналдарындағы заң бұзушылықтарды көрдім. Тв қызметін ұсынушы отандық Алматв компаниясы болғандықтан аталмыш каналдардағы арақ пен темекі жарнамасын заңсыз деп таптым. Шамасы келгенше жамап жатырған болар…
өзіміздің арнадағы жаңалықтар жүргізетін Алмас деген жігітті ауыстыруға болмайды ма деп қоямын кейде, үйде отырып. Біреулерге (кім екенін айтпайм) ұқсағысы келгенмен келістіре алмайды, даусы қойылмаған, мұрнымен сөйлеп мыңқылдап ежіктеп отырады.
Осы әзірге