МҰНДАЙ КИНО БІЗДЕР ҚАРАМАЙМЫЗ!!!


ТҮРКІСТАН БАЗАРЫ-ТҰТЫНУШЫ АЗАБЫ

Тазалық саулық негізі дейтін қазақ, кезінде тазалыққа зор мән берген. Қазіргі таңда оған назар салып жатқан ешкім жоқ. Тазалық тұрмақ, алдау, арбау кездесетін Түркістан қаласының базары жан түршігерлік жайды басынан өткеріп отыр.

МҰНДАЙ КИНО БІЗДЕР ҚАРАМАЙМЫЗ!!!

Бүгінде көше бойын жағалап келе жатып, картасы мен құмалағын жайып отырған көріпкел сымақтарымызды көзің шалады. Бірі көше жағаласа, бірі жеке үйлерінде отырып, болашақты болжайтыны бар. Көріпкелдерді сынамас алдын, көріпкел сөзіне анықтама бере өтейік

МҰНДАЙ КИНО БІЗДЕР ҚАРАМАЙМЫЗ!!!


Бүгінде елімізде «Желілік маркетинг» ұғымы қанатын кеңге жайды. Бұл не дейсіз ғой? Оңай ақша табудың жолы. Қазір ғаламтор арқылы жұмысқа шақыратын бұл жүйе көпшілік арасында дау тудыруда. Жүйелі маркетинг бізге не береді? Немесе біз одан не ұтып, неден ұтыламыз? Осыған кеңірек тоқталайық.

Халықаралық сыйлықтарды жеңіп алған қазақ мультфильмдері

Адамдар туғанынан әр-түрлі жағдайларда өсіп-өнеді. Бірінің пешенесіне бақуатты, психологиялық ахуалы жақсы отбасында туу жазылса, екіншілері Мегамозгтай онша емес ортаға түседі. Сөйтіп түрлі адамдардан түрлі тәрбие көреді. Осы орайда туған қияли ой: болашақта үкімет (сірә, бүкіл әлемдік үкімет) жаңа туған сәбилерді бір жерде, бір ортада өсірсе. Балалардың барлығына тең, шынайы адам болуына жақсы жағдайларда өседі. Бұл арада мынадай мәселелер тууы мүмкін: 1) қай ата-ана өз баласын «инкубаторға» берсін; 2) балаларға көз алдында көріп жүретін отбасы моделі керек. Болашақта өздері жанұя құру үшін. Сондықтан да осы ойды тек қиял деп қабылдау керек.

Сурет мына жерден ұрланды

***
Ішетұғын «виноңды» жаз,
Көретұғын киноңд жаз,
Мысығыңд жаз, итіңд жаз.
Дамбалдағы битіңд жаз.
Елде жағдай дағдарса,
Жылап өксіп соныңд жаз.

Ескерту: Бұл жазба осыдан бірнеше ай бұрын жазылған. Аршаттың бүгінгі айтып отырған оқиғасына қатысты емес болғанымен, жұрттың білгені дұрыс деп санаймын. Ол кезде де wordpress.com блогтары ашылмай қалғаны бар. Дәл сол сәтте жұртқа хабарлайын деп жазба жазып болғаным сол еді, wordpress.com қайта іске қосылған. Содан бері нобайларда сақталып тұрған жазбаны қайта жариялап отырмын. Ол кезде 10060 деген қате түрі көрстеілді.



Жаңа ғана сөйлесіп отыр едік. Айжаннұрдың блогына пікір қалдырып, жазып болып жіберейін десем, осындай жазу шықты. Чаттағылардан сұрасам, оларда мынадай жазу шығыпты:

Невозможно соединиться с удаленным сервером (ошибка 10060)

Попытка установить соединение была безуспешной, т.к. от другого компьютера за требуемое время не получен нужный отклик, или было разорвано уже установленное соединение из-за неверного отклика уже подключенного компьютер

Ал Beeline USB модемінен кіріп отырған адам: «Менде бәрі ашылып тұр» дейді. Сізде ашылып тұр ма?

пысы. суреттегі жазудың мазмұнында «Кешіріңіз бізден бір қате кетті. Қайтара жүктеп көріңіз. Ашылмаса, бізге хабарласыңыз» деп тұр. Күткенімен 5 мин болды  WP бұрын мұндай байқамаппын…

Тапқан — тапқандыкы! Ешкі — баққандыкы! Бірнәрсе жасырып тұр демеңіз. мына суретте тұрған сыйлықтар – ұтқандыкы! Айтайын дегенім, блогтар байқауына өтініш беру мерзімі небәрі бір аптадан кейін аяқталады. Жыл, ай тұрғанда апта дегенің түк емес, зымырап өте шығады. Олай болса, өтініш беруге асығыңыз! Тіркелу өте оңай. Мына сілтемені басып, 5-7 минутыңызды «құрбан етсеңіз» жетіп жатыр)))) Блогтарды қабылдау наурыздың 8-і күні түнгі сағат 00-00-00 секундта тоқтатылады) Егер байқауға қатысты сұрақтарыңыз болса, мына почтаға жазыңыз: maqpal@dabai.kz

Скайпта (makpal.ramazan) да, м-агентте (makpalr@mail.ru), жмайлда да (kmaqpal@gmail.com) бармын. Сұрақтарыңызға жауап беруге дайынмын. Ал енді блогшылар тарапынан қойылатын жиі сұрақтарға келсек.

Алматылық блогшылар және қаланың қонақ-блогшылары!

Осы сенбіде Алматыда өтетін минибар МедиаНет халықаралық журналистика орталығының кеңсесінде болады. Әдеттегідей алты жарымда (18.30-да).

Мекен-жайымызды: Қазыбек би (бұрынғы Советская к-сі), 50,
3 қабат, 100 кеңсе, Панфилов пен Фурманов көшелерінің ортасында, СОХО
ресторанының қарсысында, жолдың үстіңгі жағында, 3 қабатты, ауыр ағаш есікті ғимарат.

Білетіндеріңіз білмегендеріңізге айта жүрерсіздер.

21 жылды сүріп өтіп, 22-ге аяқ басудамыз. Осы жылдар ішінде біраз нәрсені көрдік, біраз жайға қанық болдық. Өмір деген біз ойлағаннан да қиын екен. Балалық шақта, шіркін, тамаша еді ғой… Еш уайым, еш қайғы жоқ. Не кием, не ішем демейсің, ертең не істеймін, өмірім не болады деп бас қатырмайсың. «Еркекшора» дегенді барлығыңыз білетін шығарсыздар. Білсеңіздер, міне, біз сол «еркешоралардың» біріміз. Бұрын мұны мойындау дегенің, ооой, қиын еді ғой. 11 жасқа дейін біреу "қызсың" десе мұрнын бұзып, әлім жетпесе әкеме айтып, ызамды қайтарып, сыныптағы ұлдармен жаға жұлысып жүріп, қалаға көштік те осының бәрін сап тыюға тура келді. "Қыз" екенімді «еріксіз» мойындадым. Оның өзі мамам, юбка кимесең мектепке кіргізбейді дегеннен, «оқи алмай қаламын ғой» деп қорқып мойындағаным ғой! Әйтпесе, анау-мынауға көне бермейтін «жындылығым» да бар еді сол кезде. Сол уақыттарды есіме алсам, күлкім келеді. Қазір күлкілі әрине, ол кезде түні бойы қорланып жылап, ызадан түні бойы ұйықтай алмай шығатынмын. Әйтеуір, юбка киіп 1 қыркүйекте мектепке де бардым. Ол 5-сыныпқа көшкен кезде еді. Сонда барлық балалар маған саусағын шошайта қарап, сырттай мазақ қылатынын сезіп жүрсем де неге екенін түсінбейтін едім. Оның мәнісін 11-сыныпты аяқтаған күні(ол кезде «еркекшоралық» аз да болса азая бастаған), сыныппен бас қосып тұрғанда білдім. Бір сыныптасым ғой: «Класқа кірсем, бір „ұл“ жаңадан келіпті, үстінде қыздардың кофтасы. „Е, ауылдан келген ғой“ деп ойладым да қойдым. Енді бір қарасам сол „ұлың“ юбка киіп алыпты!»-дейді. Сонда ғана өзімнің кейпімнің ерсі болғанын түсіндім ғой. Қазір, құдайға шүкір жігіт көз қысарлықтай жағдайдамыз. Сүйген адамым да бар. Ендігі арманым… Ол ішімде қала берсінші… Көз тиіп қалар…

Достар, наурыз айына жоспарланып отырған блогшылар құрылтайы таяп келеді. Егер дабай-ға қатысушы ретінде тіркеліп үлгерсеңіз, блогкэмп аясында өтетін блогшылар байқауына да қатысуға асығыңыз!!!

БАЙҚАУДЫҢ МАҚСАТЫ

Мақсат — қазнеттің дамуына өзіндік үлес қосып жүрген блогшылар қауымын ынталандыру, блогосфераның дамуына жағдай жасау;

БАЙҚАУҒА КІМДЕР ҚАТЫСА АЛАДЫ?

Байқауға айына кемінде үш жазба жариялап тұратын, қазақ тілінде жазатын (немесе жазбасының 50 пайыздан астамы қазақ тілінде) кез-келген блогшы қатыса алады.

БАЙҚАУ ШАРТЫ

Байқауға қатысқысы келетін әрбір блогшы:

• арнайы тіркеуден өтуі тиіс;
• байқауға бір блогты тек бір ғана номинация бойынша ғана ұсына алады;
• есесіне бір немесе одан да көп блогты қатыстырта алады;
• сонымен бірге өзге де блогтарды ұсына алады.

Негізі біраз адам өз блогтарындағы жазбаларды осында өздері көшіріп жүр. Осындай жұмысты жеңілдету мақсатында Дабайға жаңа функция қостым. Блогтардағы жазулар RSS лентасы арқылы осында өздері автоматты түрде қосылады. Блогқа жаңа жазу жазылған кезде бірден болмаса да сол күннің ішінде осында көшіріледі. Әзірше тест режимінде. Қолмен көшірілмегесін әрине қателер болады, оларды өзім түзетудемін. Бірақ қалай болғанда да осындағы аудиторияға ыңғайлы болады деп ойлаймын. Өйткені автордың блогына бармай-ақ жазбаларын осынан оқуына болады, ал авторға да жақсы жағы: өз мақаласына осы жерден көп пікір жинай алады.

Әзірше қосылған блогтар:

• Ақзере
• Өрімтал
• Ербол Азанбеков
• Қисық
• Өркеннің өрнегі
• Тоты
• Хаттама (Ерлан Оспан)

P.S кеше чат қосылды. дұрыс мақсатта қолданасыз деп ойлаймын. :)

Блогшылар Құрылтайына қатысқыңыз келсе төмендегі қатысушы анкетасын толтыруыңызды сұраймыз.

Қатысушы анкетасы

Негізі, блог ашу ойымда жоқ еді. Кездесуден Арекеңнің сілтемесін көріп, «қолдау көрсетуге» ниеттендім (кхм, кхм). Бұрын блог жазып та көрмегем, тіптен, атын не деп қоярымды білмедім, шынымды айтсам. Ортақ идеясы болуы міндетті емес шығар? Саясатта шаруам жоқ, оны еркектерге қалдырдым, бәлендей ештеңенің немесе ешкімнің фанаты да емеспін. Басымнан өткенді, кейбір ойлап-түйгенімді жазам да. Кейін жұмыр басыма идеялар кеп жатса, көре-жатармыз, әзірге «Аты жоққа» қош келдіңдер!