Мынау не Америка ашып отыр деп айып етпессіздер, бірақ сізбен бөлісуді жөн көрдім. Бәріміз де қазақ тілін жетік білгенімен кейбір сөздер тап болғанда мағынасын тіпті болжай алмайтын жағдайлар болады. Әңгіме, повесть оқығанда сөздік қорымыз біртіндеп баи беретіні рас. Бірақ бәрінің де оқып, оны сүзіп отыратын уақыты жоқ қой. Сондықтан қысқаша…
Қалиқан Ысқақовтың «Бөде» атты әңгімесі бар. Бөде деген не екен деп ойланып қалған боларсыз. Ойланып қалдыңыз ба?

Кешелі бүгін әлеуметтік желілерде қытай қазақтары қазақша смайліктер жасапты деген жаңалықтар шығып жатыр сіздерге соларды юөліскім келіп отыр. Смайліктерді жасаған Қытайдың Нань Джин қаласындағы Дұң Нань университетінің 3-курс студенті Нұрсал Сетерханұлы деген азамат екен. Жақсы басатама бастаған екен алдағы уақытта жалғастырам деп отыр. Ісіне сәттілік тілейік.

Бір қызығы смайліктердің барлығының түсі қызыл екен. Бұл сол елдің жүргізіп отырған саясатына, ішкі жағдайына қатыстыма деген ой туды. Жалпы сіз бұл жігіттің жұмысы, әрекетіне не баға бересіз. Толығырақ Бақ.кз оқи аласыз.

Еңселі елім деп келіп, қазағының күйін көргенде көңілі құлазыған дарынды боксшы, Бейжің олимпиадасының қола жүлдегері Қанат Ісләмнің жүрекжарды пікірі.

сілтеме

Қазіргі таңда қазақша рэп- жаңа музыкалық жанры қосылғанын білеміз. Онда неше түрлі трэктер бар. Мағыналы, мағынасыз, ұйқасты, ұйқассыз… Сіздерге қазақша рэп қаншалық қажет? Осы жайында комментарийлер қалдыруларыңызды сұраймын. Және де қазақша рэп жайында өз ойларыңызды бөлісіңіздер.
Керекті бірнеше ақпарат жинаған соң, қазақша рэп жайында қорытынды жазамын…

Бұл кісімен сұхбат алғаныма біраз болды. Сұхбатты бірден жариялап жіберуге бастық рұқсат бермеді. Себебі, біздің әңгімеміз журналистика туралы болғандықтан «төртінші биліктің» төл мерекесі қарсаңында жариялауды жөн көрдік. Алайда, Фостер мырза жылдамдық танытып кетті.

– Жаңа медиа туралы, қазіргі журналистика туралы пікіріңіз қандай? Артықшылығы, кемшілігі жөнінде айтсаңыз?

– Жаңа медианың басты артықшылығы – жаңалықтың тез арада оқырманға

Алматы әкімінің орынбасары Серік Сейдуманов ономастика туралы заң қабылданғаннан кейін Алматы қаласының «Алма-Ата» болып өзгеруі мүмкін деп мәлімдеді. Бұл туралы ол дүйсенбікүні Алматыда өткен баспасөз-мәслихатында мәлімдегенін хабарлады ҚазТАГ.

Бұл масқара жаңалықтан барлығыңыз хабардар шығарсыздар?! “Естідік. Естідік де қойдық” деп отыру жарамас деп осы жазбаны жазып отырмын.

“Еділді келіп алғаны, етекке қолды салғаны,

Жайықты келіп алғаны, жағаға қолды салғаны” – депті жырау да батыр бабаларымыз. Павлодар мен Петропавлдың аттарын өзгертіп, алға жылжи алмай жүргенде бұл бір кері кету болады. Әй жоқ, жәй жоқ, “өзгертеміз, өйткені құлаққа жағымды естіледі” дегендері қай сасқаны?! Біле білсек, “«Алма-Ата» – орыстардың ойдан шығарған атауы. Оны қолдаушылар «бұл да қазақша ғой, сонда қазақтарға ол неге жақпайды?» деп таң қалады… Шын мәнінде «Алма-Ата» – «Алматыны» айтқысы келмеген, оны қазақ тілінің заңдылығына сай жазуды қаламаған жұрттың бұрмалаған сөзі (Қарағандыны да сөйтіп «Караганда» деп алған жоқ па?). Ендеше орыстілділер бұған неге қарсы? Өйткені, олар «Алматы» деп айтса, жазса, қазақ мемлекеттілігін, ондағы қазақ тілінің үстем болуы керектігін мойындап қойғандай болады. Ал мұны олардың ешқашан мойындағысы келмейді. Есесіне, «Алма-Ата» атауы оларды баяғы кеңестік кезеңге, ешкім қазақ тілі туралы, титулды ұлт туралы әңгіме қозғауға батпаған бақытты шақтарға жетелейді… Сондықтан да «Алма-Атадан» айрылмау үшін қолдан келгеннің бәрін жасауға бар…(С.Сыбанбай)”

Біз мұны әкім орынбасарының қазақ тіліне ашық қарсылығы деп түсінеміз. Сондықтан жастар болып оның өз қызметтегі орнын босатуын сұрауымыз керек. Болмаса тек алматылықтардан емес, бүкіл Қазақстан алдында кешірім сұрасын!

Бөлінгенді “аю” жейді дейтін заманда жастардың бірігуі керек.

Үлкен ағаларымыздың, кейбір замандастарымыздың арасында бұл масқараға қарсы қол жинау басталып та кетіпті.

Сіз де өз үлесіңізді қосыңыз, жас блоггер. “Мысықмұрт көкемнің мысықтілеу туыстарының” қазақ тілін мазақ етуіне жол бермейік.

Оның аты Нәзірбек(Nezirbek). Мюнхен қаласында тұрады. Мұстафа ағамыз бен Нүрилә жеңгеміз 1980 жылы үйленген екен. Тұңғыштары Нәзірбек 1981 жылы туылған. Қазіргі таңда бухгалтерлік мамандығы бойынша жұмыс істейді.
Жалпы Мұстафа Өзтүріктің 3 баласы бар. Қалған екеуі қыз. Үлкені Несли, кішісі Аслы.
Очм, осы. Нүрилә жеңгей мен Нәзірбекпен болған сұхбатты «Нұр Астана» газетінен оқи аласыздар

2011 жыл — біздің ата түлігіміз Адай жылқысының, сол арқылы ата-бабамыздың, өлкеміздің, еліміздің атын асқақтата көтеріп, әлемге әйгілеген жыл болды. Айналасы үш-ақ ай ішінде Ақбастауда өткен жергілікті жарыстан бастап Ресейдің Рязанында өткен халықаралық деңгейдегі жарыстардың барлық бас жүлдерлерін біздің арғымақтар олжалады. Ортасында Алматыда өткен халықаралық жарыс тағы бар.
Шеттен келген, комиссия құрамындағы бір ветеринар маманның:«У Вас не лошадь, а машина, нет сердца и нет легких, а стоит мотор, заводил и поехал», — деген бағасы Адай жылқысының төлқұжатындай.
P.S. Жыл басында Өмірзақ ОЗҒАНБАЙ мен Бесінбай БЕГЕНІШтің «Адай жылқысын түлеткендер» атты кітабы жарық көрді.

1918 жылдың 24-ші қаңтарында «Батыс Европа күнтізбесінің Ресей мемлекетіне енгізілуі туралы» В.И. Ленин қол қойған декрет қабылданды. Бұл кезде юлий және григорий күнтізбелерінің арасындағы алшақтық 13 күнге жеткен еді. Декретте көрсетілгендей 1918 жылдың 31-қаңтарынан кейінгі күн: 1 ақпан емес, 14 ақпан болып есептелді. Жаңа күнтізбеден шатаспау үшін 1918 жылдың 1-шілдесіне дейін жаңа күнтізбе күндері ескі күнтізбемен қатар жақша ішінде жазылды. Мысалға: 1(14)-наурыз 1918 жыл. Негізі 1917 жылы 25-қазанда болған «Қазан төңкерісін» 7-қарашада тойлағанымыз, православтарға 14-қаңтарда (1-14) ескі жаңа жылдың келуі бәрі аталған декретке байланысты. Соның әсерінен бұрын 1-наурызда Жаңа жыл – Ұлыс күнін тойлайтын қазақ елі, 1918 жылдан бері қарай 14-наурызда көрісіп келеді. Жалпы осы Жаңа жыл, көрісу туралы әрқилы пікір бар.

Менің атым – Сары ҚАЗАҚ. «Сары» сөзін қай жағынан түсінсеңіздер де, өз еріктеріңіз. Нақтырақ айтсам, піспеген шикі сары. Бұлай атауым қайдан шықты? Мұхтар Мағауиннің «Сары қазақ» романын бір шолып өткен соң, көп нәрсе түсінікті болып қалар.
Романда «… Мен, Стамбек Сыпатайұлы Дәулеткелдиев, Россиядагы ең көне, ең атақты әулеттердің бірінің тұяғымын. Арғы атамыз XIV ғасырда, Даланың қуаты қайтпаған кезде өз еркімен Ордадан келіп, орыс туының астына тұрған екен. Шоқынып, үйленіп, біржола орнығыпты… Мен Елец қаласындағы гимназияны алтын медальға бітіріп, 1911 жылы, он алты жасымда Петербург университетінің заң факультетіне келіп түстім», — дейді бас кейіпкер. Патшалық жүйеге қарсы топқа қосылғаны үшін бес жыл каторгаға кесіледі. Қазақ даласының үстімен өтіп бара жатқан вагоннан қашып, жақын маңдағы ауыл адамдарымен кезігіп, сол «аңғал да дарқан, ер көңілді, бейбіт жұрттың» арасында өмір бойы қалып қояды. Еуропалық «светский» тәрбиемен өскен сары қазақ нағыз ҚАЗАҚтардың тұрмыс-салтын, дүниетанымын меңгере бастайды. Жай меңгермейді, «Мен европаша білім алмаған, дипломатиялық мектеп бітірмеген аңғал да қарапайым қазақтың ақыл-парасатына тағы да қайран қалдым», — деп өмірі қазақ тұрмысына таң қалумен, тамсанумен өтеді. Романның баянын осы жерден доғарайын.
Мен қылышынан қан тамған Кеңес үкіметінің 70 жылдық торлы, тотальды құрсауынан енді ғана босаған жылы, яғни 1991 дүниеге келіппін. Әке-шешем, ата-әжем тағдыр тәлкегімен «орыс туының астында» өмір сүрген. Ұлттың тарихы мен дәстүрінде, мәдениеті мен өнерінде, діні мен тілінде адамды адам ететін адамгершілік қасиеттерінің ең озық үлгілері жинақталған. Барша ізгілік қасиеттер жинақталған осы құты-ыдысымызды шағуға тырысқан шовинистік идеологияның ықпалы екі-үш ата буынға мол болды.
Тәуелсіздік алдық. Бірақ та құлдық психологиядан әлі арыла алмадық. Осылай кете берсек, арыла да алмаймыз. Сондықтан да әр жас қазақ сары қазақтай өз ұлтының қадірін түсініп, жете меңгеріп, өз өзін тануға талпынуы тиіс. Ұлт перзенті ретіндегі біздің міндет – сан ғасырлық тарихы бар осы асыл қазынаны бойымызға сіңіру. «Өз өзіңді танысаң – істің басы» (Ақжан Машани) дегендей, ұлттық адамгершілік, ізгілік сабақтарын игермей, біздің шын мәніндегі адам болуымыз қиын.
Елбасымыз бір сөзінде:«Ата-бабаларымыз жасаған мол рухани қазынаны шашпай-төкпей жинап алуымыз, оны атажұртта және барша әлемге таныстыру аса маңызды шаруа. Тәуелсіздікке ие болған кезден бері қарай бұған тиянақты назар аударыла бастады» — деп, алдымызға ұлы мақсат қойып берді. Бұл бірнеше онжылдықтарда іске асатын жүгі зілбатпан ауыр шаруа. Алдағы онжылдықтардың иесі сіз бен біз.
Сондықтанда Біздің мақсатымыз ата-бабамыздың ғасырлар бойы өмірінің тірегі болып келген рухани құндылықтарды игеріп, паш етіп, жас буынға насихаттау. Аманатқа қалған баға жетпес рухани мұраларымыз – салтымыз, дәстүріміз, мәдениетіміз, ана тілімізді игеріп, қастерлеп қаз қалпында келешек ұрпаққа қалдыру.
Бабаларымыз жүріп өткен сара жолды жоғарыдағы сары қазақтай игерейік!