Жарияланымдар

Қой сүйеді баласын "қоңырым" деп...

Зайсан ауданы, Қалихан елдімекеніндегі Ақжон жайылымында байыс тұқымды саулықтар төлдеп жатыр. Жартылай қылшық жүнді, қысқа, құм мен шөлге төзімді, қоңын мойны мен сүбесіне жинайтын байыс қойлары үшемнен тууда. Қара Ертістің бойындағы Ақжон жайылымына барып, керемет көріністі тамашалап қайттым.

Атам қазақта сиыр егіз туса біреуін туған-туыс, көршісіне сыйлаған, ал жылқы егіз туса жамандықтың белгісі, соғыс болады деп сенген. Ал қойдың егіз тууы жақсылықтын нышаны болып саналады.
Әрі қарай

Жолдар, жолдар...



Жолдар, жолдар… сен — көнекөз қария,
Ойларыңды айта алмайсың жария.
Жырлар болсаң там(ы)ры терең тарихты,
Жанардан жас ағар бейне дария.

Екі бөлек бұрынғың мен бүгінің,
Оның да бар шығар бәлкім сыры мың.
Шаршатты ма сені көлік дыбысы,
Сағындың ба тұлпарлардың дүбірін?
Әрі қарай

Мен көрген БлогҚұрылтай - 2013 (1-бөлім)

Шамамен 2000 шақырымдық жерді артқа қалдырып, Шымкентке де келіп жеттім.БлогҚұрылтайға бірінші рет қатысуым болғандықтан, алғаш алған әсеріммен бөлісуді жөн санадым. Тіркелуден басталған БлогҚұрылтай алғашқы күні ресми түрде өтсе, екінші күні табиғат аясында бейресми түрде өтті.

Ары қарай суреттер сөйлесін:

Әрі қарай

Махаббат деген немене? (Махаббат "Керекинфолықтар" көзімен)

«Махаббат апталығында» сайт беттерін ақтарып отырып махаббат туралы әр түрлі қызықты жазбалар мен пікірлерді оқыдым. Кейбірін оқып отырып күлкім келсе, кейбір пікірлер ой салды. Бұл жазбада Керектіктердің махаббат туралы ойларын (кеңес, пікір, болған оқиға) ұсынамын:





Әрі қарай

Туған жер ыстық әрқашан...

Тағы да жолда келем… Тағы да шеті де, шегі де жоқ тұңғиық ойлар… Туған өлкемнің ұшқан құсы, жыбырлаған жәндігі, сылдырап аққан суы мен қимылсыз тұрған тау-тасы да жанымды жадыратып, кеудеме қуаныш сезімін ұялатады. Адам аяғы баса бермейтін, жүрекке тыныштық орнататын жерлермен жүре бергім, жүре бергім келеді. Бұл жазбада Сіздермен көзіммен көріп, көңілімде қалған кейбір көріністермен бөліспекпін:

Бозарып таң атқанда...



Жапандағы жалғыз ағаш
Әрі қарай

Аққуда бар адалдық...

Болашақ қалыңдығымен кездесуден келе жатқан Ербол жан жағына ойлана көз салды. Ары-бері сабылып жүрген адамдардың жүзіне қараған ол түрлі ойдың жетегіне кетті. Бірінің бар дүние ауыртпалығын құдды өзі ғана арқалап жүргендай-ақ қабағы қатулы болса, бірі бүкіл әлем ашса алақанында, жұмса жұдырығында тұрғандай кербезденіп, тәкаппарланып кетіп барады.
Әрі қарай

Бас тартуға қақың жоқ...

Тал бесіктен жер бесікке дейінгі адам ғұмыры сан түрлі мүмкіндіктер мен таңдау жолдарына толы. Таңдау мүмкіндігін тиімді пайдалана білген жан жетістікке жетіп, еңбегінің жемісін көре алады. Бірақ өмірде өз еркімізден тыс, Алланың қалауымен болатын құбылыстар бар. Оған наразылық білдіріп, тағдырға тас атып, бас тартудың қажеті шамалы. Ең бастысы — тағдыр қалауына мойынсұнып, өмірдің қаралы тұстарын әдемі бояумен бояй білу керек. Алланың қалауымен болатын, адамның бас тартуына қақысы жоқ құбылыстарды жіктеп көрсек…

Туған жерден бас тартпа. Егер туған жерді таңдау мүмкіндігі болса, сәбилердің бәрі салыстырмалы түрде болсын әділеттілік орнаған елді таңдар еді. Алайда, туған жерді таңдау адамның еркіндегі дүние емес. Сондықтан кіндік қаның қай жерде тамды, сол жерді жақсы көруге міндеттіміз. Мейлі ол қарбаласы көп қала болсын, мейлі құлазыған дала болсын, мейлі адамдары қайсар да қайырымды болсын, мейлі арам да айлакер болсын, тіпті ол тарихи Отаның болмаса да туған жердің аты – туған жер. Сондықтан одан бас тартуға болмайды. Ес біліп, ер жеткенше ауасымен тыныстап, суын жұтып, топырағына аунап өскен, бір кездері басыңа пана болған жерді күндердің бір күнінде өзге елге барып жер-көкке сыйғызбай жамандап отыратын жанды көрсем жағасына жармасып, кеудесіндегі жүрегін жұлып алғым келеді…
Әрі қарай

Осы сәт...

Өкінгенмен өткенге оралмаймыз,
«Бәрі жақсы болар!» деп жиі алдаймыз.
Біз қалаған жандарға калаған сат,
Бақыт құсы боп мәңгі қона алмаймыз.

Күн де батып, атады таңы жаңа,
Келу, кету- өмірдің заңы ғана.
Қуанайық еске алар қыска өмірде,
Үзік-үзік сәттердің барына да!
Әрі қарай