Жертөленің терезесін қойдың қарынымен қаптаған замандарда болған. Әйтседе, біздің барлығымыздың дерлік балалық шағымыз шыны терезелер заманымен тұспа-тұс келеді. Таңертең ұйқыдан тұра салып терезе шынысындағы аяздың салып кеткен өрнектеріне тамсана қараушы едік.Әр күні әр түрлі өрнек салып кететін Аяз шалдың суретшілігіне бас шайқаушы едім. Аязды Аяз ата кейіпінде елестетуші едім. Бес жасыма дейін әрине. Қазір қала тұрмақ ауылдағы жұртшылық терезелерін пластиктеуге көшіп жатыр. Бұны заманның талабы дейміз бе әлде басқаша жоримыз ба, ол өз еркіміздегі дүние. Әйткенмен, осы пластик терезелерге Аужекең өз өрнегін сала алмайды. Ендеше, боранды я болмаса шаңылтыр аязды күндері терезеге телмірген балалар аяз салған өрнектерге қарап түрлі қиялдарға берілмесі де анық.
ПыСы: Үйдің терезесін әлі пластиктеп үлгерген жоқпын)))
Суретке сілтеме

Бұл ешкімнің жазбасына пародия немесе ремейк емес.

2011-дің қысы маған не сыйлады? Бұл қыс маған сүп-сүйкімді(өзіме солай көрінеді енді) қыз сыйлады! Бұны ең басына жазып қояйын, себебі өзімнің ең үлкен қуанышым ғой, осы қыстағы.

Бұл қыс маған қыста жол жүрудің қауіптілігін ескертті( желтоқсанның 16-сы кезінде Жезқазғанға барған сапарым).
Көптен басымыз қосылмай жүрген ағайынның басын ауылдағы өрт қосып берді.Бұл да осы қыстың еншісінде.
Бұл қыста коньки тебуге бір-ақ рет барыппын.
Бұл қыста үй былтырғыдан жылы болды десең ә))))

Бұл қыс маған ең көңілсіз туған күн сыйлады.көңілім туған күнне бұрын түскен, туған күнім сол келеңсіз жайттардың (себебін сұрамаңдар) көлеңкесінде қалып қойды.«Мұсылмандар туған күнін тойламайды» деп жұбатып қояйыншы өзімді өзім.

Бұл қыс біреулерден көңілім әбден қалды.

Қайран балдәурен!!! Бала кезімде қысты қатты ұнататын ем. Өйткені үй шаруасы қорада, күніне бір мезгіл ғана, ал ойынның түр-түрі болатын. Қар атыс, окоп қазу, аққала жасау, шаңғы, коньки, шана тебу, хоккей… керемет уақыт еді. Әсіресе қыстың басында, және аяғында қар атыс ойнаған ерекше ұнайтын. топ-топ болып таудың екі жағына тұрып ап, алақанға қар түйгіштеп, тасыр-тұсыр соғыстың соңғы тұяғы басталып кететін. Естелік-елес-цитата:

Таудың аржағынан: Ей тиід саған!!! Аяғыңа тиді өз көзіммен көөрдім. Е давай сен ранен болдың, бір аяқпен атысасыңңңң!!! ЕЕЕ арамы ойнау жоқ нақ…

Мал болған соң жоғалады,өледі,ұры-қарының қолында кетеді дерсіздер. Бірақ, бұл бұзаудың жоғалу мәнісі басқаша.
Ол кезде 5-6 класс оқитын кезім болу керек.Сол жылы шөбімізі аздау болды ма,әлде қыс ерте түсті ме білмеймін.Әйтеуір шамалы қар бар уақытта тағы да шөп түсіргеніміз анық.Қораның жанында ағаш шарбақтан салынған аранды шөпке толтырып қойдық.Кешкілік малды түгендеп кіргізсек бір бұзау жоқ.Бұзау болғанда да торпақ қой енді.іздемеген жерім(із( жоқ.көршілерден сұрадық, жаздай жайылған жерлерін шолып келдік дегендей.ізін шиырлап тауып алайын десекте қар соншалықты із кесетіндей емес.Обшым, жоғалған мал жоғалды.
Малға шөпті бірде төбедегі шөптен, бірде араннан алып беріп жүрген кезіміз.Бір күні шөп суырғышпен (жұтқын деп те айтады, ұзын істік темір, етік тігетін біз тәрізді формасы, шөпке қадап суырып алсаң әжептеуір шөпті жұлып алады)шөп алып жатсам шөп арасынан малдың жас тезегі шықты. аранға мал кірмегені өзіме аян.«Бұл не болды екен?» дедім де қойдым.ертеңіне әлгі жерден тағы шөп суырдым, басқа жердікіндей емес, шөп айырмен де оңай суырылады.Бос. Ар жағы қуыс тәрізді.Не де болса деп шөпті айырмен жұлмалап жүріп түлкінің ініндей қуысқа кез келдім.одан әрі қопарып ем қуысым үлкейе берді.БҚызық көріп қуысқа кіріп кеттім.Өзім кірген қуыстан жарық түсіп тұр.Әр жақта бірдеңе қараңдайды.сөйтсем мал.Мал болғанда да торпақ тұр күйіс қайырып.Шөп түсірген күнгі торпағымыз шөптің арасында тірі тұр.«Бөседі екен мынау, жәрәйді, шөп жеді делік, суды қайдан ішкен?»дерсіздер. Ағашпен қоршалған аранның ең шетіне қарай тұрып қалған торпақтың үстіне шөп төгілген.ол да дыбыс шығармай тұра берсе керек, не керек жауған қар ағаш арасынан түсіп тұрған, бұл соны су орнына пайдаланып жүрген.содан кейін мойны жеткен жерлердің шөбін жей берген, сөйтіп әжептеуір қуыс жасап алған екен.Жып-жылы әлгі жер.

Суреттің жылы орыны
26 желтоқсан күні орыстың халықтық күнтізбесінде Евстрат деген атпен ежелден белгілі екен. Ауа райын болжаушыларға бұл күннің өз ерекшелігі бар. Халық арасында осы Евстрат күнінен бастап 12 тәулік бойы келер жылдың әр айларындағы болатын ауа райының өзгерістерімен құбылсытарына сәйкестендірген екен: бүгінгі ауа райы қаңтар айының райын көрсетсе ертеңгі күн яғни 27 желтоқсан қаңтардан кейінгі айдың райын көрсетпек…

Өмір болған соң күнде түрлі оқиғалардың куәгері болып жүреміз. Олардың біріне өзіміз араласып жатсақ, басқасын сырттан бағып, көзбен көріп, болмаса құлақпен шалып жатамыз. Қазір ақпарат заманы болғандықтан дөңгеленген дүниеде не болып, не қойып жатқанынан ілезде хабардар болып жатамыз. Кәзит, жорнал, теледидар, интернент тағысын тағы тағылар сияқты ақпарат каналдары бар оқиғаны жеткізіп салып тұрады.
Болған оқиға бәріне боян. Сондықтан сіздерге тың жаңалық айтып таң қалдыра алмаспын. Болмаған оқиғалар да болады. Сол төңірегінде біраз ауыз әріп.

Сонымен:
Тіл мәселесінен бастайын. Ол болды дегенге бәрібір ешкім сенбес.
Болмаған оқиға:
Қазақстанның дүйім жұртшылығы 112 пайыз қазақ тілінде сөйлеп жүр;
Болмаған оқиға:
Депутаттар күндіз түгілі түнде де ұйқы дегенді ұмытып, жарғақ құлақтары жастыққа тимей, елдің малын емес, қамын жеп тынбай еңбек етіп жүр;
Болмаған оқиға:
Студенттер сессияларын ақшасыз жауып жатыр;
Болмаған оқиға:
Жол ережесін бұзған көлікті тоқтанқан МАИ қызметкері жүргізушіден еш теңге дәм етпей, «байқап жүр, жол болсын» айтып тек шығарып салып жатыр;
Болмаған оқиға:
Шошып ұйқымнан ояндым…

Жұмыстың маңында мына бір суретті түсіріп едім. Астанаға қыс әлдеқашан келіп үлгерді. Енді Жаңа Жылға тура отыз күн қалды. Біздегі корпоративка 15-не белгіленді. Ұлу боп киініп барсам ба екен

Рахо(Роха емес) атты жолдасыммен «Дозор» шекаралық нарядына шықтық. Бізге берілген шекаралық аймақтың 36 шақырымын 5-6 сағатта айналып шығуымыз керек. Шекараның ана басына және мына басына сол күні болғаныңды анықтайтын белгі жазып кетуің керек заң бойынша. Жаз мезгілінде борпылдақ топыраққа (КСП-контрольна следовая полоса,12 метр соқамен жыртып, малалап тастаған арнайы жолақ),қыста қардың бетіне жазып кетесің.

Қар жауған. Кенеттен бұрқырады. Дайындықсыз едік. Боран ұйытқыды. Аппақ қылған. Төңіректі түгелдей. Жұмыстан қайтқам. Қолымда пакеттер. Нан-пан. Сойқан суық. Біреу тұр. Бейтаныс жан. Жалғыз-жарым. Есіктегісі – код. Жабық, демек. Сыртта ызғар. Есікті тепкілейді. Адамы жоқ. Қырсығы сол. Үйге кірдім. Жып-жылы. Тамаққа кірістім. Картопты аршыдым. Пиязды турадым. Етті еріттім. Тұз жоқ. Алу керек. Дүкенге беттедім.