Капиталисттік тәрбие немесе балаға қиялды кім береді?


Бұрын Кеңес өкіметінің кезінде, әрбір мамандықтың қажеттілігін, әрбір колхоз бен совхоздың қажеттілігін үнемі халық санасына құйып, үгіттеп отырушы еді. Есесіне етікшіден, пеш жағушыға дейін әрбір «совет» азаматы өзін елдің дамуына үлес қосып жүрген, демек өмірінің мағынасы бар, қоғамның маңызды бір бөлігі сезінетін.

Қазіргі телевидение, ойын-сауық газет жорналдарының көбі адамның түбегейлі мақсаты шетелде тұру, немесе «жұлдыз» болу, бизнес корпорацияның топ менеджері болу, пластикалық хирург болу екендігіне екпін салып, дизайнер, қыртым-сыртым тағы басқа сыртқы жылтыраққа қатысты арман қиял тамырына су құйып отыр. Бәріне универсал жауап — заман талабы солай!
Әрі қарай

Эмоциялық тәуелділік жайлы ойлар

… бір адамның екінші адамға эмоциялық тәуелділігі туралы жазуыңызды сұраймын. Мен үшін маңызды тақырып.
©Gulzhanat

Эмоциялық тәуелділік кесірінен жастар әлімсақтан суицид жайлы жиі жазады. Соған қарағанда байланып қалу мәселесі бір мәңгі мәселе боп тұр.
Жауап іздеп, архивті ақтаруға мәжбүр болдым, себебі бұл мәселеге көзқарасым осыдан 4-5 жыл бұрын бекіген еді.
Содан бері ойым қатты өзгере қоймады.
Ондай ойымның түзілуіне әлдебір дарвинист психологтардың эксперименттері және өзімнің жеке тәжірибем, бірталай таныстарымның баяндаған хикаялары, интернеттегі жылап-сықтаған мойындаулар негіз болды.
Эмоционалды тәуелділік — міндетті түрде махаббат емес, және басты ерекшелігі, ол бір адамның басқа адамның қасында болуынсыз, қолдауынсыз екінші адамның бұрыңғыдай бейқам өмір сүруге, қуануға, бақытты сезінуге қабілетсіздігінде.
Ғашықтық жағдайында, мысалы, жастарда көбіне сюжет төмендегідей өрбиді:
Әрі қарай

Үйленгендерде жүрек жоқ деп кім айтты сізге?

Алдында осы жазбаны маған Бақытжан аға жіберіп еді. Ол кезде көп мән бермеппін. Бүгін бір кісімен сөйлесіп отырып, бөліскім келіп кетті. Себебі, бұл тақырып өте қиын тақырып. Былай тартсаң арба сынады, былай тартсаң өгіз өледінің кейпі. Былай қарасаң сатқындық, былай қарасаң жаныңды өртеген сезім… Сіз не дер едіңіз?

Әрі қарай

Амур aka Эрос

Менде бір керемет сюжет бар...: Амур aka Эрос

Бірінші бөлім. Қыз

«Айка! Айка! К тебе!»

Қоңсы орналасқан киім сатушы Светлана Павловнаның зор дауысын қатардың мына басынан естіген ол дүкеніне қарай тапырақтай жөнелді. Айналдырған алты ай бұрын ғана бәліш, тоқаш сатып жүрген Айка бүгін білдей бір киім бутигінде жұмыс істейді. Күн аяғында келіп бастығының есеп-қисап жасап кететіні бар, ал былайғы кезде өзі би, өзі қожа.

Оның үстіне ер адамдардың киімін сатқан да қызықтырақ болып шықты, осы жұмысының арқасында жігіттермен сөз қағыстыру өнерін де біршама меңгеріп алды.
Әрі қарай

Қисық сөздер. Екінші сөз. Ақыл махаббаты



Ғашықтық, құмарлық пен – ол екі жол.

Абай

И любить и быть мудрым невозможно.

Ф. Бэкон


Екінші сөзді қай арнамен жіберерімді, қалай бағыттарымды білмей біраз ойландым. Әрине, біздің ойдан елге келіп-кетер дүние шамалы.

Әуелгі жазбағым ұлт мәдениетінің кейбір аспектілеріне қатысты болған-ды, алайда ол туралы өмірден көргенім көп, түйгенім аз, оқығаным жетерлік, қорытқаным шамалы екен. Қой дедім. Кейінге қалдырдым. Одан да өзім білетін, басымды ұрған, бауырыма қысқан жағдайға қатысты тәжірибеммен бөлісейін деген шешімге келдім.
Әрі қарай

Достың агетке жібергеннен. "Денсаулық құпиясы"

Бір досым агентке мыналарды жіберген екен сіздермен бөлісейін деп отырмын.
Өйткені адамның ішкі жан дүниесі оның дерсауылығына тікелей әсер етеді.

Егер ауырғың келмесе… Сезіміңді білдір. Жасырын іште сақталған сезімдер мен түйсіктер гастрит, язва (ойық жара) және бел ауруларына апарып соқтырады. Уақыт өте келе қатерлі ісік ауруына айналады. Демек, сезімді, ішкі ойларымызды бір-бірімізбен бөліскеніміз жөн!
Сұхбаттасу, дидарласу — өте күшті ем һәм әсері керемет!
Егер ауырғың келмесе… Шешім қабылдағайсың. Шешімсіз адам сенімсіз, уайымшыл және қорқақ. Қиналады. Ол қақтығысты көбейтеді. Шешім қабылдау өзгелердің де табысқа жетуіне жол ашуды үйретеді. Бір шешімге келе алмайтындар асқазан аурулары мен жүйке және тері ауруларына шалдығады.
Егер ауырғың келмесе… Шынайы бол!

Құметті Керекші ішкі ойыңмен бөлісе отыр.
Әрі қарай

жай өлең

Тұнжырау кабинет іші,
Жағдайы мүшкіл бір мұңым.
Басады сезімнің мысы,
Көзге ілмей өмірдің құнын.

Айнала қаптаған адам,
Тас жүрек. Сезімсіз. Қатты.
Іздеген мұңымда қалам.
Ол да кеп адаспай тапты.

Жан-жағым қаптаған уайым
Мен ғана жападан жалғыз…
Мен ғана бір сертке дайын,
Ал мұңым менсінбес паң қыз.
Әрі қарай

КҮРСІНІП АСПАН

Күрсініп Аспан,
Күңіреніп Жердің жүрегі,
Күдікті ойлар басыма қайта түнеді.
Күзгі бақтардың көкірегінде түн қалғып,
Көшені кезіп… каңғыбас бір жел күледі.
Сағыныш-бұлбұл санамда сайрап бұл түнде,
Қызғаныш-төбет ми бөлмелерін
Әрі қарай

Махаббатсыз - дүние бос.


Соңғы кездері өмірімнің астан-кестеңі шықты. Сезімге тым қатты беріліп кетіппін. Ойда сан түрлі сұрақтар, армандар т.б. кетер емес! Адамның жүрегі нәзік екен, кезінде бір өлеңді оқыған едім, өлең былай басталатын еді:

Атыңды жаздым ақ қарға,
Үйіңнен шыға көрсін деп!
— тура сол жағдай менің басымнан өтіп жатыр, жынды адамға ұқсат бір парақты ұстап алып, сол жанның атын шимақтап отырамын.
Әрі қарай

Блогкэмп-2011: Аласұрған сезімдер

Сағат түңгі 1:54. Блогкэмп өткен үш күнде қатты шаршадым. (Наз айтқаным емес, ерікті шаршау ))) Бағана блогшылар отырысынан да ертерек қайтып, басты мақсатым — қанша күн үйге тек түнде келіп жүріп, ата-анамды дұрыстап хабардар етіп, ертерек демалу болып еді. Келе сала, досыма хабарласып, Блогкэмптен қайтқандағы шаттық сезімімді жеткізіп, жаңалықтармен бөлісіп жатқанымда, ол өз тарапында орыс тіліндегі блог-платформада бір қызға сын айтылып жазылғанын ескертті. Көңілім су сепкендей басылып қалды, өйткені сөздің мен жайлы болғанын шырамыттым.
Әрі қарай