Мені қызықтыратыны өңтүстік өңірінде әйел алу дәстүрі. Дәстүр деуім тым артық болар, бірақ сонда да басқа сөз таппадым.
Негізі, отбасында ұлын үйлендіру жоспары жасалған бастап, сол жоспарды жүзеге асыру мақсатында нақты іс-шаралар жүзеге асырылады:
1. Қыз табу:
а) әрине, жігіттің жүріп жүрген қызы болса жаман емес, олардың жүрулеріне ешкім қарсылық білдірмейді, бірақ үйленуге келгенде, ол қыз жан-жақты талқыға салынады. Біріншіден, шыққан тегі, ата-анасы қандай кісілер, отбасының әлеуметтік жағдайы қалай, қыздың өзінің мінез-құлқы жүріс-тұрысы қалай, қолынан не келеді, келіндікке жарай ма…

Жақында туыстарымыздың қызы ұзатылды. Алыстағы келе алмай қалған туыстардың атынан құттықтау жазып, апарып беру деген тапсырма алдым, әбден той боларға бес-алты сағат қалғанда. Жұмыстың да қызып тұрған кезі, интернет ағамызға жүгінбекші болдым. Сондағы тапқаным бір сайт (қалғандары сондағыны көшіріп салып қойыпты): www.kuttybolsyn.kz, оның өзінде толып тұрған жоқ. Содан не керек, ең қызығы, құттықтауды жазып, түрлі-түсті принтерден шығарып, оны открыткаға жабыстырып апарып берген едім, той үстінде бір ағам сөйлеп тұр, айтқан сөздері дәлме-дәл әлгі сайттағысы, бір сөзін де өзгертпестен айтып берді! (Дәл сол сөздерді құттықтауға жазып қойып, абырой болғанда, орын жетпей алып тастап едім)

Сөйтіп қысылтаяң тілек іздеу үстінде осы бір идея келді: нағыз керекинфоның бірі болар еді, егер осы қауымдастыққа тойға, туған күнге, т.с.с. қуаныштарда айтылатын тілектерді салып тұрсақ. Осындағы сен тұр мен атайын шешендерді бай қазыналарымен бөлісуге шақырамын!

Әркімнің отбасын құру тарихы әр түрлі. Біреулер шын мәнінде қыз-жігіт болып қол ұстасып жүріп үйленеді.Енді біреулер «бешірдегі» шалыс қадамдарынан кейін үйленіп жатады. Менің бір танысымның үйлену тарихы қызық. Үйлену болғанда… болашақ(ол кезде оған үйленетінін ол білмеген) жарымен танысуы. Ораза айыныда болған оқиға. Ораза болғанда да нақ Қадыр түні күні. Сыраға тойып алған танысым өзі тектес жолдастарымен аялдамада шемішке шағып отырады. Өз арамызда «Жібек жолы» аталып кеткен бұл аялдамаға келген жігіттің қыз қолтықтамай кеткені кемде-кем.

Қасы көзі қап қара, қолаң шашты қыз,
Жеңіл табиғат, түнгі көбелек, ессіз.
Қасы көзі қап қара, қолаң шашты қыз,
Келешегі жоқ, түнгі көбелек, ессіз.

Мына видеоны осында жаңалыққа жаны құмар достармен бөліскім келді көріп отырып. Қызға үйдену ұсынысын жасаудың тың бір жолын ойлап тауыпты ғашық жігіт. Жазулар түрікше, көбіңіз түсінетін шығарсыздар деп ойлаймын. «Барлығынсенүшінжасадым» деп блог та ашыпты сосын жігіт ғашығына арнап, сілтемесі: hepsiniseninicinyaptim.tumblr.com/

Слайдшоуды қарау

Неке куәлігін кеше алдым. Тойым қазанда болып еді ғой.

Жалпы негізгі қалыптасқан дәстүр былай ғой: Некеге тұрушылар тойдан бір ай бұрын неке сарайына барады. Алдын ала жазылып, тойдың күнін тіркетіп кетеді. Сосын той күні қыдырып жүріп, неке сарайына бас сұғады.

Ал біздің ауылда неке сарайы жоқ. Қалаға тіркелейін десем, қаладан 300 км алыстамыз. Қаладан ауылға жеткенше 4-5 сағат уақыт кетеді. Сондықтан некені тек формалды, тойдан кейін тіркетуге бел будық. Тойдан кейін ауылдағы әкімшіліктің әділет бөлімшесіне/кабинетіне барып тіркелдік. Тіркелдік те Алматыға кетіп қалдық. Бір айдан кейін хабарласты. Бірақ, бізде еңбек демалысы бітіп, жұмысқа кірісіп кеткенбіз. Бара алмадық. Ортаға ағайын-туманы салып, нотариалды келісім арқылы алмақ болғанбыз. Бірақ оларға әділетті қызметкерлер бермепті.

Енді өзіміз барамыз деп жиналып жүргенде 1 ай уақыт өтіп кетті. Куәлікті аз күннің ішінде алуға келмесе, ол күшін жояды екен. Сөйтіп зайып алым шығып жүргенде, жұмыстас қат… әйел нотариуста танысы бар екенін айтты. Ол прәпіскісіз Алматыдан алып беруге көмектесе алады екен. Сөйтіп онымен жолығып, 2 апта өткенде әрең дегенде шаруаны реттеп, парасын беріп құжаттарымды рәсімдеуге жібердім. 4 наурызда дайын болады деді.

4 наурызда кемпірімді ілестіріп алып, Жетісу ауданының АХАЖ бөліміне барып алдым. Әбілдің, бұл күнге де қол жеткізетін күн бар екен ғой деп ойладым, көк куәлікті қолға ұстап тұрып. Міне, енді мен де заңды некедемін.

ПыСы. Жұмыстан үйленгендерге ақшалай материалдық жәрдем беріледі. :)

Жақын сырласып жүрген досым үйленген еді, енді бұрынғыдай әнгіме айтпайды. Кеше әдейі тиіскен едім әңгіме айт деп) Сөйтсем батырың «сен бірінші үйлен, сосын айтамын» дейді(( Мен білмейтін не әңгіме екен???

Театр деген керемет қой… Түгелдей бір роман не пьеса «оқып» шыққандай күй кешесің. Осы жолы театр сахнасынан мен Гогольдің "Үйлену" комедиясын оқып шықтым.

Зал қыран-топан күлкіге айналды.

Негізі осымен де рецензияны бітіруге болар еді, алайда өз әсерімді, ойға түйгеніміді айта кетейін.