Бірнеше жыл бұрынғы бұл оқиға* махаббат мейрамы қарсаңында есіме түседі де тұрады.

Джоэл Эдгертонның «The Gift» фильмінен шабыт алдым.
Автор.


Мейрамовтар отбасының жаңа үйге көшіп келгеніне көп бола қойған жоқ. Алғашқыда үйренісіп кету қиын болатын шығар деп қобалжығандары рас. Жаңа қала, жаңа мекен. Бірақ бұлардың жаңа ортаға бейімделу кезеңін күтпеген таныстық жеңілдете түсті. Дүкеннен жиһаз қарап жүр еді екеуі.
— Бәуке! — деген әлдекімнің дауысына алдымен күйеуі, сосын әйелі де жалт қарасты.
— Бәуке, қалайсың? Неғып жүрсің? Танымадың ба, мен сыныптасың Мұратпын ғой.
Күйеуі де есіне түсіре бастады:
— А-а-а, иә-иә! Мұрат, не істеп жүрсің бұл қалада? Танысымды кездестіремін деп ойламаппын!

Күтпеген кездесу бір-бірін қонаққа шақырумен аяқталды. Бір-бірінен байланыс үзбеуге уәде берісіп тарқасты.

Бірде Сәуле жұмыстан ерте келіп еді, есік алдынан шағын қорапшаны көрді. Сырты жылтыр, лентамен ортадан әдемілеп байланған шағын сыйлық. Бастапқыда абдырап қалды, тек қасындағы қағазды оқыған соң түсінді. Өткендегі Мұрат екен. Жандарынан өтіп бара жатып, сәлем беріп шықпақшы болыпты, алайда үйде ешкім болмаған. Жаңа баспанаға құтты болсын айтып, сувинир қалдырып кетіпті. Сәуленің іші жылып қалды. «Жақсы адам екен» деп түйді ол.

Әлбетте, бұндай лебізден кейін оны қонаққа шақырмау ұят болар еді. Сенбіге шақырылған кешкі асқа Мұрат та күттірмей келе қалды. Сыйлығы бар тағы. Дәл өткендегідей қызыл түсті жылтыр қорап, тек сопақтау. Бір шөлмек қызыл шарап екен. Жаңа достың мырзалығына риза болысты екеуі.

Арада бір апта өткен соң есік алдынан тағы бір сыйлық табылды. Тағы да Мұрат келіп кетіпті. Үлкен қораптан теледидар шықты. «Сендерге керегірек деп шештім, өзім үйде көп болмаймын. Үйде теледидар қарайтын ешкім жоқ. Ренжітсем кешіре гөріңдер, Мұрат» делінген қалдырылған қағазда. Сыйлық қымбат болғанымен Бәуке мен Сәулені ыңғайсыз жағдайға қалдырғаны рас. Ақкөңілділігі шығар деп сыйлықты қабылдауға мәжбүр болды.

Уақыт өте келе Мұраттың өзі де "ұсталды". Сол күні Бәуке жұмысқа бармай қалып еді. Аулада әлдекімнің дауысы шықты. Ауланың қақпасын ашып жатқан жерінен Мұраттың үстінен түсті. Жеткізу қызметі арқылы үйге тағы бір үлкен қорап кіргізіп жатыр. Дәу тоңазытқыш болып шықты. Қызыл қаптамасын кигізіп үлгермепті әлі. Екеуі сөзге келіп қалды. Бірақ ең қатты ренжігені Мұрат болды. «Жаңа дос таптым ғой деп қуанып, сендердің қым-қуыт тірліктеріңе қуаныш сыйлау ғана еді ойым. Достарыма сыйлық сыйлағанның несі бар?», — деп кейіді ол сонда. Тіпті Бәуке тым артық кеттім бе деп те өкінді.

«Тағы да келем», — деді Мұрат бұрылмастан. Бәукеңе әлбетте бұл ұнаған жоқ. Мұраттың есі дұрыс екеніне күмән келтіре бастауы да осы сәттен басталып еді. Учаскелік полицейді де ескертіп қоюды шешті.

***

Демалыс күн болған соң ұйқы қандырып, асықпай тұрды екеуі. Терезеден түскен қара көлеңке жарыққа қарап, күн бұлтты деп шешті. Есік алдына шығып, таза ауа жұтып қайтайын деп Бәуке есік ашпақ болды. Бірақ, есік сыртқа ашылмайды. Сосын терезеге жақындап, пердені түрді. О, тоба, дала көрінбейді. Басқа терезелерді де қарап шықты. Түгелімен жабық. Біреу сыртынан тас қылып бітеп тастаған. Дереу телефонды алып, полицияға хабарласты. Біраз уақыттан кейін келген полицей де ештеңе түсіне алмады. Үй жоқ. Оның орнында көлемі үймен бірдей, қызыл түсті алып қорап тұр. Сыртында «Сыйлық» деген жазу бар.

Дидар атты қазақтың жігіті қазір Шу қаласында өнімдерін шығарып жүр. Былғарыдан әмиян, сөмке, кілтсалғыш деген сияқты бұйымдар жасайды. Сүйікті ісіңді кәсібіне айналдыратындардың табысы қандай? Бұл сұраққа Grand Craft табиғи тері өнімдерін шығарушы Дидардың жауабы төменде. Бұл өнім ұнап жатса, Алматыдағы Достық сауда орталығынан табасыз. Меніңше, ер адамдаға сыйлық іздеп сабылғанда, қыздар үшін керемет көмек болады деп ойлаймын. Сапалы, бағасы да жақсы. Если что, 7 мамырға да аз уақыт қалды. ;);) Ал, өзге қолөнершілердің айтқандары туралы осы жақтан оқуға болады. businessnews.kz/2016/04/kazakstannyn-handemade-industriyasy-kalaj-damuda/



Дидар Мұқашев, Grand-Craft табиғи тері өнімдерін шығарушы:

Жалпы тері бұйымдарымен жұмыс жасауды 2013 жылы жолдасым екеуміз бастадық. Интернет желісінен жинаған мәліметтерге жүгіне отырып жасап шыққан ең алғашқы бұйымның нәтижесі көңілімізден шығып, ары қарай осы бағытта жұмыс жасауға бел будық. Арада біраз уақыт өткен соң, бірнеше бұйымдар жасап көрдік. Жасаған дүниемізді көпшілік қауымға ұсыну үшін, кәсібімізге ат қоюды ойластыра бастадық. Осылайша, 2014 жылы «Grand-Craft» атаулы тері бұйымдарын өндіретін шағын ғана шеберхана дүниеге келді. Grand-Craft-тың кәсібі өте шағын. Бүгінгі таңда шеберханамызда екі адам ғана еңбек етеді.


Өкінішке орай, шетелден әкелінген шикізатты алуға тура келіп отыр. Бірақ, жақында отандық тері комбинаттың бірінде өндірілетін шикізаттың сапасын көріп қайттық. Сондықтан, болашақта бұйымдарымыздың бір бөлігін отандық шикізаттан жасайтын ойымыз бар. Біздің өнімдеріміз Алматы қаласы, Dostyk Plaza ойын-сауық кешеніндегі Experimentarium дүкенінде сатылады.Сол сияқты интернеттегі әлеуметтік желілер арқылы да сатамыз. Шындығына келсек, өнімдердің кең таралуына және жарнама жасауға, қажетті көңіл бөле алмай жүрмін.



Кәсібім шағын болғандықтан, мен әлі көптеген қиындықтармен жолықпаған шығармын. Бірақ өз көзқарасымды айта кетейін. Біріншіден, шикізат құны. Шетелден импортталатын шикізат құны жоғары келеді. Соған байланысты біз өндіретін бұйымдардың бағасы да өседі. Екіншіден, отандық шикізат өндірісінің тапшылығы. Ойдағы бұйымдарды іске асыру үшін, отандық шикізаттың ішінен түрі немесе түсі табылмай жатады.


Отандық шикізат өндірісін барынша дамытса, біз үшін шетелдік шеберлермен бәсекелеске түсуге зор мүмкіндік пайда болатын шығар деп ойлаймын. Әрине, Қазақстанда тері бұйымдарымен айналысатын көптеген шеберлер бар. Бірақ, мен әлі бәсекелестікке түсетін дәрежеге жеткен жоқпын. Кәсібім дамып жатса, бәсекелестік бағымды сынап көрермін.

Қыздар, қыздар сұлу қыздар! Неге қырсықсыңдар?! Ертең жігіттер қауымын үлкен іс күтуде. Бүгін сыйлықтарын алуға үлгергендер «маладес», үлгере алмағандар «анти-маладес» болмақ. Егер екінші адамның көзімен қарасақ, күнделікті өмірде не киетінің білмей жүрген қыз-келіншектерге сыйлық таңдау қиын. Бірақ мəселе сыйлаған затта емес, көңілінен шыға білуде. Кез келген нəзік жанды, рақметін айтып, сыйлықты қабыл алар. Олардың қиялдары ұшқыр, біреуден əрқашан бірдеңе күтіп жүреді. Сол себепті, жас жігіттердің басы қатады. Кеше əлеуметтік желіден «Крепитесь, парни» деген пікірге қыздардың ашуы түсті. Бұны жариялаған админ бір айналған шығар. Сіздерге мəдениетті түрде жеткізген пікірлермен бөліссек.

Жігіттерді шемішкедей шағып-шағып тастады. Шынымен, неге ұсақталып барасыңдар? Тепсе темір үзетін ерлеріміз қайда? Жақ пен тілге көп сүйенесіңдер.
Ал, ҚарМУ-дің ұлдары көп сайрамай, қаражаттары өзінен аса алмаса да қыздардың жүрегінен орын таба білді. Қарапайым жатақхананы романтикалық ортаға айналдырды.

Құрметті, аналар мен қыз-келіншектер, нəзік жандыларымыз, сіздерді мерекелеріңізбен құттықтаймын. Жайдарлы жүздеріңізден күлкі кетпесін. Жылдан-жылға раушан гүлдей құлпыра беріңіздер. Аталмыш студенттерден видео құттықтауды қабыл алыңыздар. Тек жағымды жаңалықтармен бөлісе жүрейік. Әрқашан позитивте болайық!

Адам адамға сыйлық жасағысы келсе, бағалы бұйымдарды ойлай бастайды. Қалтасындағы теңгетайларға қарап, жете алмаған затына қамығады. Кейбірі қымбат ұялы телефон алғысы келіп, ата-анасына ауыртпашылық салып бес жылдық кредитке бірақ салады. Пенде болғандықтан айтылған мәселені құр оқығаннан басқа түзетуге қадам баспаймыз ғой. Маған кішкене кезімнен біреуден қарызға ақша алуға немесе қарыздар болуға тыйым салып келген. Егер қалаған нәрсені алуға қаражат жетпеген кезде, өзімше қор жинаймын. Жеткілікті мөлшерде болғанда ешкімге масыл болмай, мойныма кредит қанжыламай, қалаған затыма қол жеткіземін. Адамның қиялы ұшқыр болып келеді. Бірде-бір ақша шығармай, ешқандай сөрелерден сатып алмайтын, ешкімде болмайтын заттарды жасап шығаруға болады. Сіздерге мен жасаған сыйлықтар топтамасын ұсынғым келеді. Мүмкін, пайдам тиер!

1. Купон. Ағамның туған күніне бергенмін. Қашан жасағаным есімде жоқ. Аздап, ұялып тұрмын. Бірдеңе орысша жазыппын ғой. Оқыған сайын күлкім келеді.

2. Ине мен жіпті ермек қылу. Негізі тоқу білсеңіз, тіпті, керемет болады. Өзімше, жүрек пішінді ине қадағышты тігіппін.

3. Оригами. Қағаздан неше түрлі пішіндерді жасау. Көбіне хобби ретінде ұнайды.

4.Мотоцикл. Ер балаларға арналған сыйлық. Жап-жаңа ғана жасадым. Қолдан-қол қалмады. Қиын екен. Қайта көмекке көкем келді. Бірігіп шаруаны тез тындырдық.

P.S.: Негізі сыйлықтың көлеміне, бағасына назар аудармаған жөн. Адамның көңілі шынайы шын ықыласпен тарту еткен заты әрқашан жылы қабылданады. Кешеден бері бойымды бір сұрақ кернеп барады. Ал қазір өз қолымен жасаған заттарды адамдар бір-біріне сыйға тарта ма? Әлде нарыққа кіргеніміз соншалық сыйлықты ақшаға сатып алғанды жөн көреміз бе? Ал сіз өз қолыңызбен сыйлық жасап көрдіңіз бе?

Алтай мен Атырау, Алатау мен Арқа арасы Тәуелсіздіктің 25 жылдығын ресми тойлауды бастап кетті.
Оңтүстік облыста алғашқылардың бірі болып, Сайрам көмекші-мектеп интернатының тәрбиеленушілері Ақордаға,қазақ президенті Нұрсұлтан Назарбаевқа мерейтойлық

Ол екеуміздің бала махаббатымыз бақытты поэмаға айналған жоқ, бітті ме, бітпеді ме, ол жағы өзімде қалсын. Дегенмен, бала махаббатыма жасағын бір қызықты сыйлық жайында айтайын. Жағдай 2008 -бе, жоқ әлде 2010 ба, сондай жылдардың бірінде болды. 8 наурыз қарсанында сөзге келісіп қалып едік. Енді не керек сыйлық жасау керек. Кітаптардан қыздардың гүлді жақсы көретіні жайлы оқып едім, ауылдағы дүкенге барып қызыл раушан гүлін алдым. 35 теңгеге шықты. Алдым да, дүкеншіге қалтырып кеттім, кейін алып кетемін деп. Мектептегі мереке аяқталған соң ел тарқады, кешкі дискотеканың темасын шешіп жігіттер жағы әлек. Арасында қызы бар мен ғана, әрі ішпейтін-шекпейтіндердің тізімінде жалғызбын. Мұғалімдер болса асханада кетті.
Қызымды қолынан алдым да, үйге бірге қайтып кетті. Жолда дүкеннің қасына тұрғызып қойдым; «Сен осында бол, ал мен қазір келемін». Гүлімді алып шыға бергенімде құдамның атпен келе жатқанын көріп, тұрып қалдым. "Қазір көріп қойса улкен әзілге айналады. Әзіл қыздың әкесіне жеткен соң менің бетімдегі көк түсті нүктелерге трансформацияланады" деген күдік бұл. Күттім. Көршім кетті. Жан-жаққа назар аудардым да, қолымдағы бір штук гүлімді қызға ұсындым. Ол мәз — өмірінде бірінші рет сүйгенінен гүлді алғаны. Мен де мәз — өмірімде гүлді алғаш сыйлағаным бұл. Сонымен қатар, «жанымның» жүзіндегі кереметтен өзімді дәу еркектей сезіндім. Кәдімгі романтика ғой: айнала аппақ қар басқан, екі қара киімдегі адамдар тұр және қызыл гүл…
Не керек, мен үйіме кеттім. Ол да қолына гүл ұстап, әрі «анам көрсе не деймін?!» деген қорқынышпен, сонда да болса, бақытты жүзімен үйіне кеттім. Бар пәлі сол анасынан басталды: әлгі гүлдің ортасында қыздың ішкі киімі бар екен. Анасы оған көрсетіп шегінен айрылды. Қыз бұны мен әдейі жасаған-ау деген ойға батты. Мен болсам қытайларды жек көре бастадым.
Не деген креатив деңіз — гүлдің ішіне қыздың іш киім тығындап тастау.
Содан кейін мен қыздарға гүл сыйлаған емеспін.

Кез-келген ғашық қыздың кішкентай тілегі бар-ау «сыйлық алсам ба екен» деген. Менің достарымның, таныстарымның (өзімнің де) талай сыйлығымыз да кетті ғашықтарымызға немесе жақсы таныстарымызға. Сондай сыйлықтардың бір сериясымен бөліссем.
№1 – «Саймантас»


Саймантас деген мына табиғаттың жаратылысы. Тас қандай «дүниеге» ұқсайтынын менсіз-ақ естіген шығарсыздар. «Сайман» деп аталуы да содан. Жанына әйелдер келіп, қолымен тасты ұстаса, үлкен қуатқа ие болады екен. Баянауылда осыдан үш жыл бұрын үш күн бойы республикалық семинар өтті. Елімізден түкпірінен жиналғандар «қазақ тілділер» мен «орыс тілділер», солтүстік пен оңтүстік боп бұйрықсыз бөлінді кешкі жиналыстарында. Алғашқы екі-үш күн қызықты өтті. Үшінші күн үйге қайтарымызда Дарын атты шымкенттік досым Қарағандының бір қызына сыйлық жасамақ болып сувенирный лавкаға бардық. Бардық та Саймантастың суреті бар магнитті алдық, еңбгімізді абыройлы орындаған жандай кейін қайттық.
Дарын досым мәз, қызға сыйлық әкелеміз деп сүйіншіледім. Қыз да мәз, сыйлық аламын деп. Мына суретті көріп байғұсымыз не жыларын, не күлерін, не «атасына» жіберерін білмей аң-таң болып қалды. Езуін тоқтатар досым жоқ, мен болсам сәл ұялып қалдым. Ал қыз бізге жымия қарап, бетімізден сүйді де сөмкесіне салып алды.
Кәдесыйдың ата-анасы көріп, не дегені жайлы тарих үн қатпай жатыр.

Өзбек ғалымы не бүлдірді? Әуезовтің бір ауыз сөзі...

1997 жылы қыркүйектің 10-20 аралығында Ташкентте Әуезов күндері өткізілді. Оны Өзбекстан Жазушылар одағы, Өзбекстан қазақтарының мәдени орталығы, «Нұрлы жол» газетінің редакциясы ұйымдастырды. Бұған Қазақстаннан Қалубек Тұрсынқұлов бастаған делегация, құрамында Шерхан Мұртаза, Тіней Оразайдың Мұртазасының Файзолласы, Зейнолла Серікқалиев қатысты.

Осы жолы өзбек ғалымы, академигі, жазушы-драматург Иззат Атаханұлы Сұлтановпен Тіней Оразайдың Мұртазасының Файзолласы ұзақ әңгімелесті. «Заман-Қазақстан» газетінің №33 (206) санындағы мақалаға енбей қалған деректі Иззат Сұлтанов өзі ауызбен айтады.

Елуінші жылдардағы дүрбелеңнен сытылып, Мәскеуге бардық. ССРО халықтары әдебиетінен екеуіміз де дәріс оқып жүрдік. Бір жолы филология факультетінде студенттермен кездесу жиыны өтті. Бір қыз бала маған сұрақ қойды: «Иззат Атаханович, сіздің пьесаңыз бойынша қойылған «Навои» спектаклі мемлекеттік сыйлық алды. Сіздің сценариіңіз бойынша түсірілген фильм мемлекеттік сыйлық алды. Ал сізге автор ретінде неге сыйлық берілмеді?» – деді.

– Оны сыйлық беретін кісіден сұраңыз. Жалпы, сыйлықты кімге бергеніне қарай сыйлық берушінің де кім екенін тануға болады, – деп қалдым.

Жиын тарқады. Ертеңіне СССР Халықтар әдебиеті кафедрасының мәжілісі болды. Күн тәртібінде бір мәселе. Ол – менің кешегі жауабым.

– Сыйлық беретін Иосиф Виссарионович.
– Иззат Атахановичтің студентті Сталинге жұмсауы барып тұрған…
– Жолдастар, бұл саяси сауатсыздық. Мұнда саяси астар бар.

Саяси қателескен айыпкер болып шыға келдім. Біразы «Мұхтар Омарханович, сіз не айтасыз» дегендей Әуезовке қарайды. Мұхтар Омарханович қашанғы әдетінше асықпайды. Елдің ең соңынан сөйледі.
– Иззат Атаханович! Вы не педагогично поступили, – деді.

Басқа түк айтқан жоқ. Орнына отырды. Әлгі гуілдеп-шуылдап отырғандар: «Иә-иә, бұл педагогикаға жат. Бұлай айтуға болмайды. Қатты ескертілсін Иззат Атахановичке!» – деді.

Мәжіліс тарқады. Мен КГБ-ның тырнағына ілікпей «не педагогичный» болып тірі қалдым. Мұхтар Омарханович мені күтіп тұрған үлкен жазадан осылай бір ауыз сөзбен құтқарды.

Мақала: («Әуезов мені құтқарып қалды». Қазақ үні, 1997 жыл. №9 (316), қыркүйек)

Қосымша:

Тәшкентте 1930 жылы 17 қыркүйекте Мұхтар Әуезов тұтқынға алынды.

«Нұрлы жол» газеті – Өзбекстандағы қазақтардың төл газеті. Бас редакторы – Рысбай Анарбеков. Газеттің тұңғыш саны 1991 жылдың 10 қаңтарында «Достық туы» атымен жарық көрген. Ал 1993 жылдың 20 ақпанынан бастап газет атауы «Нұрлы жол» деп өзгертілді.

Шерхан Мұртаза мен Тіней Оразайдың Мұртазасының Файзолласы.

Зейнолла Серікқалиев (1938 жылы 10 ақпанда дүниеге келген) – қазақтың тамаша әдебиет сыншысы. «Ойлар, толғаныстар», «Жылдар сазы», «Ақыл таразысы», «Дүниетану даналығы», «Тағдыр және Біз», «Сын кітабы. Таңдамалы» еңбектерін жазып қалдырды.

Иззат Атаханұлы Сұлтанов 1910 жылы 16 маусымда Ош қаласында дүниеге келген. 1964 жылы Өзбек КСР-ның еңбек сіңірген өнер қайраткері, ал 1966 жылы Өзбек КСР-ның Ғылым Академиясының корреспондент-мүшесі атанды. 1944 жылдан бастап Коммунистер партиясының мүшесі болды. Ал 1934 жылы Тәшкенттегі педагогикалық институтты бітірген. 1945-1948 жылдары Өзбек КСР-ның Халық Комиссары төрағасының орынбасары қызметін атқарды. ««Мезонул авзон» және оның сындық мәтіні» (1947 жылы), «Пушкин және өзбек әдебиеті» (1949 жылы), «Абдулла Қадыр шығармашылығы» (1958 жылы), «Жаңа кезеңдегі өзбек советтік әдебиеті» (1981 жылы) еңбектерін жазған. Драматург ретінде «Қыранның ұшуын» (1939 жылы), Уйгунмен бірігіп «Әлішер Науаиды» (1940 жылы), «Белгісіз» (1963 жылы), «Сенімі бар адамдар» (1960 жылы) пьесаларын жазып қалдырған. 1970 жылы Бируни атындағы Мемлекеттік сыйлықтың иегері атанды.

«Жақсының жақсылығын айт, нұры тасысын» дейді ғой қазақ. Мақтайын деп отырғаным жоқ. Мақтанғым келіп отыр. Көзінше емес. Оның стилімен жазғым келді. Мүмкін түсінбейсіздер. «Не жазған» деп. Кекетерсіздер. Оқымассыздар. Медуана жегем жоқ. Тек жазғым келді. Ол – сондай өмір. Ол – сондай қазақ.

Жаспыз ғой. Өмір алда. Бірақ, тірісінде сыйлайын. Кім біледі… Жә, жамандық шақырмайын. Том – том қылып кітап жазғаның не керек?! Өлгеннен кейін. Одан да тек құрметтей білсек. Бірдеңе айтқым келген. Соған қарай беттеп барамын.

Бала дейінші. Бірақ, сәби емес. Сәби дегенде сол балалық елестейді. Алаңсыз ойнаған күнімізді сағынамыз. Келмесін білеміз. Аңсаймыз. Еске алып, тәтті естеліктер жазамыз. Газет бетінде. Ол – сондай өмір. Ол – сондай қазақ.
Мен оны сәбиге теңеймін. Түрін емес. Бойын емес. Балалығын. Сол нәресте кезден қалған аңғал мінезіне тәнтімін. Арамдығы жоқ. Ол – сондай бала.

Ойнап сөйлейді. Ойланғаны да қызық. Сөз ұқпайтын тентектеу дейміз. Ниеті түзу. Маужырап жүргенін көрмеймін. Біледі. Ерте тұрған еркектің ырысының артықтығын. Сабаққа бірінші келеді. «Мейлі»-мен жүреді. Құлақта наушник. Ол – сондай жігіт.

Кейбір жігіттер сияқты екі сөйлемейді. Айтқан сөзінің атылған оқ екенін біледі. Өзге жігіттер сияқты міндетсінбейді. Жәй ғана өтініп сұрайды. Басқа жігіттер сияқты ез емес. Қазақ үшін жанын береді. Кеуде соққан патриоттар қасында ойнап қалады. Бағамдай біледі. Саралай алады. Ол – сондай ұл!

Мұғалімдерге сұрақ қояды. Білмегенін сұрау үшін емес. Сөйлетеді, пікірін біледі. Мұғалімдердің білімін тексеру үшін емес. Лекция жазбау үшін. Апайлар да мәз, біз де мәз. Сабақта ол болғанда. Атын атап, түсін түстеуді ұмытып барамын. Ол – менің группаласым Елдос Жандосұлы.

Айтпақшы, қалып барады. Ол әдетінен жаңылмады. Айналасына тағы да қуаныш сыйлады. Студентпін деп бір тортпен құтылмады. Мерекеміз ғой. Қыздарға «Базар жоққа» билет сыйлады. Құттықтап, тіпті, смс жазбайтындарға бұл – үлкен үлгі. Жақсылар жақсымын деп айта алмайды. Біз онымен мақтанамыз. Кейбір ұлдар сияқты… Жә, жарар. Тағы кетіп барамыз ба. Қысқасы, ОЛ – СОНДАЙ ЖІГІТ!