Шіркін, бүгін бешбармақ жейміз!.. Қазіргі күні бұл сөзді жиі естиміз. Үйреншікті жайтқа айналып бара жатқанымен, менің өзіме түрпідей тиеді. Атауының өзі қызық. «Бешбармақ»! Жастар қысқартып «Беш хочу» деп жататыны тағы бар.
Қазақ тіліне тәржімаласақ – Бесбармақ. Мағынасы түсінікті. Бірақ, 5 бармақты қайдан алғаны жұмбақ. Қос қолдап асасаң да екі-ақ бармақ бар емес пе адамда. Қалған 3-і қалай шықты? Менің кішкентай миым жетпейді оған.
Жарайды, мұны жайына қалдырайық. Енді аздап тарихқа үңіліп көрелік. Атам заманнан бері үйіне қонақ келгенде отағасы бәйбішесіне «ЕТ АС» дейтін болған. Немесе «Қазанға ЕТ сал» дегенін талай кітаптан оқығанмын. Қанша кітап оқысам да «Бешбармақ» және «Бесбармақ» сөздерін көрсем көзім шықсын (тура мағынада емес әрине, шықпай-ақ қойсын).
Қалай айтсақ та, түп төркіні қазақтың сөзі емес. Етене араласып кеткен өзбек акалардың не болмаса Татар тамырлардың тілінен кірмесе. Әйтеуір мен түсінбей жүрген сөз осы. Мұндай сөздер қаншама…

Лібә, бір күні Алматыдағы қадеге бардым. (Түсініктеме: "Қаде" деп батыс өңірінде қайтыс болған адамға қатысты жасалатын рәсімдерді айтады. Мысалы: Үші, жетісі, қырқы, жүзі, жылы). Молда өсиеттерін айтып, ақсақалдар әңгімелерін бітіре берген сәтте