Соңғы кезде мені профориентация мәселесі толғандырып жүр. Өмірде жар таңдаудан және мамандық таңдаудан қателеспеу керек деген сөздің жаны бар секілді. Өз ісіңнен кайф алып жұмыс жасау — ол да бір бақыт.

Осыдан он екі жыл бұрын армандаған журналистикадан бас тартып, «престижный» заңгер мамандығын игерем деп шештім. Қазірге дейін азды-көпті білім мен тәжірибе жинадым. Алайда, соңғы кезде бұрынғы арманым оянып, қайта-қайта қол бұлғап шақыруда.

Кезекті демалысымды өткізуге барған Жапонияның релакс атмосферасы әсер етті ме, еш алдын-ала жоспарсыз, қолыма телефонымды алып қызық үшін қысқа видео жасадым. Жасаған сайын процесс ұнап, сапардың соңына дейін видео түсірумен болдым. Нәтижесінде бір сағатқа созылған видео шықты. Бастысы, процесс кезінде байқағаным, видеоны түсіріп, оны монтаждап, әуен қосып, толық видео жасаудан рахаттандым, барлығы жеңіл, еш қиындықсыз өзімен өзі жасалғандай болды. Бұл рахаттану — өз бейнеңді жариялап, эгоңды қанағаттандырудан болған рахаттану емес, жай ғана сүйікті нәрсеңді жасаудан болған рахаттану болды.

Қазір «Мен өз сүйікті ісімді таптым, енді жұмысымды тастап, саламды өзгертем» десем артық айтқан болармын. Алайда, шамам келгенше, хобби ретінде өзіме ұнайтын нәрсемен айналысуды жалғастырғым келеді. Бұдан не шығарын уақыт көрсетер. Әзірге дайын болған видеолармен бөлісе отырайын, кім білген, біреуге болмаса, екеуге қызық болар ;)






Бұл серияның соңғы видеосын бұйырса жақын арада жариялаймын. Каналыма жазылсаңыз, оны жариялаған бойда көресіз. ;)

Сәлем! Жазбағалы көп болды. Жаңалық: қазір Бостон университеті Құқық мектебінде магистрлік оқудамын. Осыдан дәл бір жыл бұрын университеттерге құжаттарымды тапсырып жүрген едім. Сол кезде «осы процесті толығымен бітіргесін керекке пост жазам» деген ой туған. Енді реті келген сияқты.  

Жалғасы. Басы мында.

Сақтандырушы компанияға бармастан бұрын осыған қатысты заңнамамен танысып алған едім. Соным іске асты. Мысалы, көлікке тиген зиянды бағалау үшін бағалау фирмасын жалдау керек. «Көлік құралдары иелерінің азаматтық-құқықтық жауапкершілігін міндетті міндетті сақтандыру туралы» ҚР заңына сәйкес, кінәлі тараптың сақтандырушысы зардап шегуші тарапқа бағалау компанияларының тізімін ұсынуы керек, соның ішінен зардап шегуші өзі қалаған фирманы таңдайды. Ал біздің жағдайда СК (сақтандыру компаниясы дегенім, артық ештеңе ойлап қалмаңыздар) өкілі біз тек бір компаниямен жұмыс істейміз, әрдайым осылай деді. Бағалаушы компанияның таңдалуы өте маңызды нәрсе, себебі әмпей-жәмпейлес компания болса, зардап көлемін кішірейтіп жазып береді, сөйтіп СКдан аз қаржы кетеді. Мен әдейілеп қағазға басып апарған жоғарыдағы заңды көрсетіп, өз құқығымды пайдаланғым келетінін айттым. СК өкілінің түсі өзгеріп сала берді, өз қалауыңызша кез келгенін таңдаңыз деген жауап берді. Арызымды жаздым да, кете бардым.

Осыдан дәл бір жыл бұрын кішігірім жол көлік оқиғасына тап болдым. Маршруттық автобус жүргізушісі оңға қарай жолақ ауыстырам деп белгі шырағын жақпастан оң жақ жолақта келе жатқан менің көлігіме соғылды. Бірқалыпты бұрылыс болатын, мүмкін көрмей қалған шығар. Осы оқиғадағы жол полициясының қазметкерлерімен әңгімеден бастап, ең ақыры сақтандыру сомасын алғанға дейінгі азды көпті тәжірибеммен бөліскім келіп отыр (өзім сұрақтарыма жауап іздеп интернетті көп ақтарғам). Бірақ ешкімге керек болмай ақ қойсын деп тілеймін әрине.

Сонымен, кеттік!

Дәл қазір "Қазақстаннан" «Гауһартасты» көрсетіп жатыр. Кеңестік тәп тәуір дубляжы бар киноны өздері қайтадан дубляж жасапты, орысшасы астынан естіліп тұр. Осының себебін түсіндіріп беретін жан бар ма екен?! Біріншіден, осыған текке ресурс кетті, екіншіден, бәрібір бұрынғы дубляж сапалырақ!

Жақында туыстарымыздың қызы ұзатылды. Алыстағы келе алмай қалған туыстардың атынан құттықтау жазып, апарып беру деген тапсырма алдым, әбден той боларға бес-алты сағат қалғанда. Жұмыстың да қызып тұрған кезі, интернет ағамызға жүгінбекші болдым. Сондағы тапқаным бір сайт (қалғандары сондағыны көшіріп салып қойыпты): www.kuttybolsyn.kz, оның өзінде толып тұрған жоқ. Содан не керек, ең қызығы, құттықтауды жазып, түрлі-түсті принтерден шығарып, оны открыткаға жабыстырып апарып берген едім, той үстінде бір ағам сөйлеп тұр, айтқан сөздері дәлме-дәл әлгі сайттағысы, бір сөзін де өзгертпестен айтып берді! (Дәл сол сөздерді құттықтауға жазып қойып, абырой болғанда, орын жетпей алып тастап едім)

Сөйтіп қысылтаяң тілек іздеу үстінде осы бір идея келді: нағыз керекинфоның бірі болар еді, егер осы қауымдастыққа тойға, туған күнге, т.с.с. қуаныштарда айтылатын тілектерді салып тұрсақ. Осындағы сен тұр мен атайын шешендерді бай қазыналарымен бөлісуге шақырамын!

Биылғы жылдың жазы кітап оқу тұрғысында мен үшін "Қайта туу дәуірін" әкелді.

Мектепте оқып жүргенде кітапсыз өткен күн болмайтын: бос уақыттың барлығы кітап оқумен өтетін, тіпті тамақ ішуге дастархан басына кітаппен баратынмын. Университетке келгенде жағдай түбегейлі өзгерді: бес жыл ішінде аяғына дейін жеткізіп оқыған бір ғана кітап есімде қалыпты — Ғабит Мүсіреповтің "Ұлпаны".

Бүгін емес, кеше балетке бардым.
Алматыдан Абай атындағы опера және балет театры гастрольдеп келген екен Астанаға, «Ромео мен Джульеттаны» қойды.

Өмірімде алғаш рет балетке баруым. «Ромео мен Джульетта» спектаклін Қ.Қуанышбаев атындағы

Кішкентай кезімде әке-шешем маған көбірек көңіл бөлгенін, көбірек бірге уақыт өткізгенін қалап тұратынмын. Үлкендердің проблемасы азайған ба, балаларды қалай жеткізем (заманның оңай емес кезі), өсіріп-өндірем дегендей, тағы басқа алаңдайтын жұмыс, т.с.с. бар, общым, қалағаның бола бермейтін. Бір жеткен жетістігің болса, онымен бөліскенше асығасың да, бөліскеннен кейінгі үлкендердің реакциясы сен күткендей бола бермейді (мысалы, сен айтқан керемет жаңалық олардың күнделікті күйбең тіршілігінің арасында титтей болып оларға маңызсыз болып көрінеді дегендей)… іштей бұртиясың…