«Фотореп дегеніміз бүгін немесе кеше түсірген суреттер топтамасымен репортаж жасау» деген қағида болмағандықтан мына бір дүниемді көрген жандар «Фотореп емес» дей қоймас.
Қазақта «Ат жалын тартып мінгелі» деген жақсы бір сөз тіркесі бар. Өкінішке орай бұл тіркесті көп қолдана бермейді екенбіз. Өмірімнің өсу сатылары бойынша көрсетіп отырған түрім осы.
Көп сөйлеп созбай суреттерді сөйлетіп көрейік (Өзім жоқ суреттердің барлығын өзім түсіргенмін)…

Шешетін көңіл байлауын
Жайлауым, ай-хой жайлауым
Шыңғырған құлын желіде
Кете алмай үзіп байлауын.

Өзім мінген тайынан
Алааяқ менің құнаным
Тұр ма екен қазір ат болып
Қайшылап қос құлағын

Бұлдыраған сағымдай
Кішкене жота тауым-ай
Көзіме биік көрінер
Жоңғар Алатауындай

Көзінен шыққан бұлақтың
Тастайтын мені, мас қылып
Суыңнан қашан ішемін
Сайдағы салқын Тасқұдық

Көл жоқ деп мұнда налыман
Тәуба қып өзен барына
Сайдағы салқын Қарасу
Мен үшін Сырдария

Көк майса кілем шабындық
Үстіне ақ боз үй тігіп
Сәукелесін үкілеп,
Түсірcе, шіркін, қалыңдық

Көріппе едің досым-ау
Самалдың шөппен ойнауын
Сағындым қараторғайдың
Таң бозынан сайрауын

Асыр салып беліңде
Келеді менің ойнағым
Қызығың сенің таусылмас
Сағындырған Жайлауым
Ай-хой менің Жайлауым