Бір постқа ең көп қанша пікір жазылады деп ойлайсыз?

Атам қазақ «малым – жанымның садақасы, жаным – арымның садақасы» деп найзаның басына үкі тағып, ұлы құл, қызы күң болмас үшін жауға шапқан. Бүгінгі қоғамға зер салсам, шейт болған бабамның қаны бекер төгілген екен деген ой келеді. Атам құл болмасын деген ұрпақ – тәуелсіз елде тәуелді құл болды.

Бұл кімнің өлеңі екенін біліп отырған шығарсыздар. Бұл өлең емес — сыр сөз. Әр жолы пікірге жетелегендіктен де сыр сөз деп аталғаны жөн.
Сонымен бұл сыр сөздің авторы кім болды?

Ассалаумағалейкум, Сәлеметсіздерме Керекшілер!Қалайсыздар?
Бұл сайттағы менің алғашқы жазбам бұл.Жалпы менің есімім Сағыныш.КАЗЖУР блог жүйесін кезіктірдім интернеттен.Мен де блог ашсам ба?,-деп ойладым.Сөйтіп,КАЗЖУР блог жүйесінен «Ата-анаға құрмет»-блог жүйесін аштым.Блогты тегіннен тегін қараптан қарап аша салуға болмайды.Ол блогтың белгілі бір мақсаты, оқырманға пайдасы болу керек.Мен ойлана, толғана келе «Ата-анаға құрмет»-деген блог жүйесін аштым.Енді неге «Ата-анаға құрмет»,-деп аштым.Өйткені әрбір адам ата-анасын сыйлауы,құрметтеуі керек.Ащы болса да шындық қазіргі заманда ата-анасын сыйламайтын жастар, балалар бар.Ата-ана балары үшін шыр-пыр болып жүреді.Біз сол кісілердің үміттерін ақтап,құрметтеуіміз керек.Мен де сол бағытта блог ашып отырмын.Блогтың негізгі мақсаты: ата-ананы құрметтеу, сыйлау барысында әсерлі де, тәрбиелі жазбаны оқырман бойына жақсы әсер сыйлайтын етіп жеткізу.Бұл блогты тұрақты оқып отырсаңыз қор болмайсыз.Керісінше әке, ана, бала туралы көптеген мәнді, мағыналы жазбаларды оқитын боласыздар.Сонымен «Ата-анаға құрмет»-блог жүйесіне қош келдіңіздер!!! Блогқа баға бере кетсеңіздер.Ал ендеше Керекшілер пікір тастай беріңіздер!!!

«ЛишьБыПікірлеу» ауруының синдромдары жайлы ойымды толғап жібергім келіп отыр да
ПыСы: Этот пост содержит сцены насилия и жестокости. Не рекомендуются к просмотру слабонервным, бұқақақа

Бірінші бөлім. Қыз

«Айка! Айка! К тебе!»

Қоңсы орналасқан киім сатушы Светлана Павловнаның зор дауысын қатардың мына басынан естіген ол дүкеніне қарай тапырақтай жөнелді. Айналдырған алты ай бұрын ғана бәліш, тоқаш сатып жүрген Айка бүгін білдей бір киім бутигінде жұмыс істейді. Күн аяғында келіп бастығының есеп-қисап жасап кететіні бар, ал былайғы кезде өзі би, өзі қожа.

Оның үстіне ер адамдардың киімін сатқан да қызықтырақ болып шықты, осы жұмысының арқасында жігіттермен сөз қағыстыру өнерін де біршама меңгеріп алды.

Ұнайды. Таңғы ауа. Таңнан қызымды бақшаға апарып кешкісін алып қайту. Олардың күлкісі. Түстен кейін обетке келе жатып атобуста қалғу. Одан жұмысқа бара жатып автобуста қалғу. Жұмыстан кейінгі кешкі ауамен демалу. Қаланың бітпейтін көшелерін атобуспен қаңғып ойлану. Менің есімнен кетпес алғашқы және соңғы оның әсем күлкісі. Қыртып ғаламторда адасып кетіп қайта оралу.

Ұнамайды.

ҚАЗАҚТАР деп бетке басу. Өзін — өзі мақтап жыртылғандар. Күйбің тірлікте басың сыймау. Жол жүрерде ауыр сумкамен общый вагонда түн ортасында ауылдан қайту.
Мен ананы битіп алдым ол қыз емес екен. Алдында не күтіп тұрғанын білмей мен оны алмаймын маған қыз керек деп есірген шолақ бұтақтылар. Есіріп билік айтқан қатындар.

Керекинфоның осы форматының ашылғанына 7 айдан асты. 7 айда 3980 мақала жазылыпты. Жақында 4000-шы мақала келе жатыр. Бұрын 1000-шы мақаланы @blackbeard жазған екен, Бір бала деген ән туралы. Ал 2000 @qisyq-тың Аппақ қызы. 3000-шы мақала сәтсіз болған ба, өшірілген екен. Енді осы жақында 4000 келеді.

Ал, пікір саны 74 мыңға жақындап қалды. Күніне орташа есеппен 20 мақала жазылып, 350 пікір білдіріледі екен. Жаман емес.

Атын баттитып атамай-ақ қояйын, бірақ соңғы жылдары қазақ оқырмандары атышулы бір сайттарда комментарий қалдырудың бір-бір майталманы болып алды. Бұны жазбас та ма едім, бұған бір себеп түрткі болды. Түкке тұрғысыз құр айқай, жалған дабыра, әсіре ұлтшылдық, оқырман мен аудитория жинаймын деп тақырыптардың нешеме атасын қоздататын сайттағы мақалаларға жазылған комментарийлер, күндердің күнінде сенің бірдеңе демесіңе қоймайды екен. “Шыдамның да шегі бар” деп қазақ осындайда айтса керек. Ол “комменттерді” сөзім жалаң болмас үшін, мұнда көшіріп әкеп баспай-ақ та қояйын. Онсыз да көзіқарақты оқырман ығыры шыққан былапыт дау-дамайлы пікірлерге зәру емес шығар деп ойлаймын. Кейде, мақала және мақала авторынан гөрі, комментарийдің маңыздылығы алға шығып кететіні бар. Мақаланы жазған журналист те, автор да жайына қалып, оқырман алаңға шығып алып, қойдай жайылып кететінін айтсаңшы. “Ал, мә, бердім саған еркіндікті, атасына нәлет, давай айтып қалыңдар айтарларыңды” десе, біздің оқырмандар тура ақырдағы шөпке бас салып ұмтылған қойлар сияқты жамырайды келіп. Жарайды, оқырманға мұндай пікір білдірудің құқы мен еркіндігі берілді делік. Тайраңдасын, айтсын, шулағанынша шуласын. Ал сосын не болады? Түк те болмайды. Сіз қазақтан қолына найза алып, кешегі батырлар сияқты қол бастап шығады деп ойлап тұрсыз ба? Осылай дегеніме “Хмм  ” деп миығыңыздан күлесіз қазір. Сосын он күн немесе он ай өткеннен кейін кезінде ешкімге дес бермей қызылкеңірдек болып шайқасқан тірліктерінің түкке тұрғысыз екенін, сол үшін жаға жыртысып, бет көріспестей болғандарын есіне алып, ұялса дейсің де. Бірақ, қайдам қазір біздің қоғамда ұяттың өзі бізден ұялып жүр ме ұяла білмегеніміз үшін… Әрине, өзекті тақырыптар бар, расымен де қоғамдық пікірді қажетсінетін, ой бөлісіп, талқыға салатын. Ал, біздің кейбір комментшілер компьютердің арғы шетінде отырып алып, жасырын түрде пікірін жаза береді. Қысқасы, коммент қалдырудың мәдениетін “бір жеріне” қыстырудан қалған.

Бұл пікіріме келісерсіз, келіспессіз — бірақ, бүгін мен Азаттықтың беттерін ақтарып отырып мынадай тоқтамға келдім. Біз бір нәрсе туралы ойланатын болсақ өзгенің көрсетуі арқылы ғана ой түйеді екенбіз. Түсінікті болуы үшін сол Азаттықта жазылған Стинг туралы мақаланы келтірейік. Олардың жазуынша Стингтің істеген ісі ерлікке пара-пар екен. Енді соның астындағы пікірлерге назар аударсақ барлығы Стингті қолпаштаған. Мен өз басым Стингтікі ерлік, болмаса жаны ашу деп ойламаймын. Ол жай ғана өзінің беделін өсіруді ойлады. Әйтпесе, адамға жаны ашығыш болса төрт құбыласын еврейлер жауып тастаған Палестинаның тағдырына неге бейжай қарады? «Америкалық арман» ядролық қару іздеп Иракқа кіргенде сол Стинг шошқа тағалап жүріп пе? Келтіре берсең мысалдар көп. Былай ойлаймын, егер Азаттық Стингтің Қазақстанға келмеуін жамандап жазғанда пікір жазған оқырманның баршасы Стингті жамандар еді.