А Сан байдың баласы екен. Ү Сен болса, кірпіш «Samsung» алуға да жағдайы жоқ кедейдің баласы екен. Бір күні екеуі 1 мамырда класпен бірге пикникке барыпты. Қара басып ұйықтап қалып, автобустан қалып қойыпты. Жеті сағат, жеті минут, жеті секунд дегенде үйлеріне әрең жетіпті.

(жалгасы)Үйге келген соңда ойымнан қара торы жігіт кетпей қойды.Жүрегім кеудеме сыймай,құлағымнан даусы кетер емес.Ертеңіне сабақан кейін саябаққа бардым, оны коп күттім келмеді.Ертеңіне де арғы күні де келмеді.Үміт соңынан өледі демекші жүрегім келмесіне сенбей, коп уакыттан кейін саябаққа келіп отырғышқа отыра бергенде ойып жазылған жазуды кордім:
-Қорықтым сіз ақшасы жоқ қайыршы музыкантқа ғашық боп қалама,- деп жазған екен.Мен мұның өзіме жазылғанын бірден білдім.Әттең ол кешікті өйткені мен оған бір коргеннен ғашык боп қалған едім. Өмір бірде қуаныш, бірде қайгы боп өтіп жатты.Дегенмен ол жағдайдан кейін баққа қайтып бармадым!

Үйден ренжеп шықсам жеңіс саябағына баратынмын. Бүгінде дәл солай саябаққа бет алдым, бір кезде бақтан құлактын құршын қандырар домбыра уні мен қоңыр дауыс естілді. Бойымды баураған бұл дауыстың иесін іздедім,қарасам тебіреніп терме орындап отырған қара торы жас жігітті кордім.Ашумен озіме қарама-қарсы отырған адамды да байқамаппын.Терменің әсеріме әлде дауысының ырғағыма белгісіз,әйтөгір бойымдағы реніш су сепкендей басылды.Өзіне карап отырғанын байқадыма, жігіт термесін айтпай қалды.
-Мен сасқаннан:
сіз айта беріңіз, тыңдап отырмын,-дедім.Жігіт маған мұңлы коздерімен қарап отырып,
Жанарымды жұмып кейде нұр сіңген,
Сырласқанда арман атты тылсыммен,
Ту сыртымнан үп еткенде самал жел,
Елеңдеймін сен шығар деп күрсінген…
ішінде мағыналы сөздері бар әдемі әнді беріле айтты.Әсем ән көңіл пернесін дөп басты.Әуен аяқталысымен жігіт орынан тұрып, жүріп кетті.
-Тоқтаңыз, тоқтаңыз,-деп артынан жүгірдім.
Ол маған қарап тұрып:
-сіздің көздеріңіз әдемі, мен сізді саябақтан көптен бері коріп жүрмін, көздеріңіз адамды баурап алады,-деді.
Мен абдырап:
-сіз ертең келесізбе?әніңізді тыңдағым келеді,-дедім.
Ол біраз үнсіз калды да, басын изеп келіскендей болды.
Кенет ол қолымнан ұстады, оның домыраны әдемі шертетін сиқырлы саусақтарына сұқтана қарадым.Екеуміз аялдамаға дейін келдікте, мен автобусқа мінер кезде ол маған,-сіз бақытқа ылайықсыз,-деді де кетіп қалды...(жалғасы бар)

АКҮдің Монтиға арналған таяқшасын қабылдап алдым

Ұнайды: Антошкамды жақсы көру, тыныштық, Агата Кристидің Пуаро сериясы, билеген, көңілім болғанда сабақ оқу, есеп шығару, Сатекеңнің жазбаларын оқу, көңілім болса пікір таластырған, себелеп тұрған ақ жауында қыдыру, көк орман, тау арасында демалу, Көлсай, Бурабайда тас үстінде жатып ұйықтаған, су ағысына қарап отырған, өтектеген, сорпа, сынды бетіме айтатындар, Легенда о пианисте, классикалық музыка

Ұнамайды: бір нәрсені мың қайталап сұрап, айта беретіндер, көңілім жоқта сабақ істеу керектігі, жігіттердің ездігі, аузы ашылып жүретіндер, молданың айтқанын істе, істегенін істеме деген өмірдегі, фантази фильмдер, рикшаның жүргізушілері

Эстафетаны Асауботаға бердім

кесіп ал...

Бала кезімнен жайлауда өскен қазақтың бірімін. Мектептегі сабақтарымыз аяқталар-аяқталмастан жайлауға тартып кететінбіз.Шамамен он жастағы кезім.Мен ата-әжемнің қолындағы баламын ғой.Немерелерінің үлкенімін (ер балалардың ішінен). Әке-шешем ауылда жеке тұрды. Оларды онша мойындай қоймасамда іштей оларды көргім келіп тұратын сол кездерде де. Мүмкін оның себебі мына бір жағдайларда шығар.

Мен кіммін? Мен пендемін. Алла тағаланың жаратқан жұмыр басты пендесімін. Өмірге не үшін келгенімді, өмірдің мәнісі неде екенін кешегі күнге дейін түсінбей келген бір қазақпын.

Менің бір байқағаным өзіміздің салтымыз, тіліміз, тарихымыз және т.б. туралы сөз қозғағанда "қазақтың салт-дәстүрі", "қазақтың тілі", "қазақтың тарихы" деп өзіміз туралы емес баяғыда өмір сүйріп жойылып кеткен "қазақ" деген халық туралы айтқандай айтамыз. Мүмкін біз өзіміз сол салтты-дәстүрімізді ұстанбайтындықтан, тілімізді қадірлемейтіндіктен, тарихымызды ұмытқандықтан шығар :(

Неге «біздің салтымызда», «ана тілімізде», «еліміздің тарихында» деп неге сөйлемейміз?