Студенттік өмір қызық қой. Аузың аңқайып келіп, үйренісе алмай жүрген кез ең қызығы.Жаңа таныстық, жаңа орта. Өзім ауылда өскен соң, артық қылтың-сылтыңды білмейтінмін. Қыздардың тым үлкен кісілермен әуйі болуы, үйленбей тұрып бірге тұру немесе еркектердің артық сөздір ерісі көрінетін. Бірақ нешеме адамдар, сан қырлы қылықтар мен мінездер мені таңқадыруын тез тоқтатты. Дегенмен бір ағай жайлы айтып берейін. Ол ағай менің ойымша қыздарды көрсе, әсіресе толықша келген қыздарды көрсе «жанын қоярға» жер таппайтын сияқты. Даусы дірілдеп, жан-жағына алақ-жұлақ қарап, ойы шашырап кетет байғүстың. Тек сыбырлап айтатыным ол — лекция оқиды. Еһһ, қаптаған қыздың арасында өзін бақытты сезінетін сияқты көрінеді. Сосын, ол ағай қызыл түс көрсе бітті. Испанияда бұқаны қызыл шүберекке (мата) қызықтырып, олай да бұлай жүгіртетін еді ғой. Ағай сол сияқты қызыл көйлек киіп келген қыздарға тесірейген қалпы, ол қыз қалай қозғалса көзі сонда. Ал ерніңе қызыл далап жағып келсең, құрыдың, сылтау тауып, сүйіп алуы мүмкін. Құдайға шүкір, оған экзамен тапсырып көрмедік. Кейде шағымданғың келеді. Бірақ ондайлар болмаса, 4 жыл бойы ішің пысып кететін сияқты.