Көңілдегі көп ойлар
Осы бір жағдай сіздің де өміріңізден орын алған шығар, сірә. Демалыс күндері үйге керек-жарақ алайын деп көк базарға бара қалсаңыз болды, үсті-басы кір-қожалақ ер азаматтарымыз бен қаракөз қандастарымыз алдыңыздан шығып, алақан жайып, қайыр сұрай бастайды. «Алла үшін садақа бер, жолың болады...» деп жаттап алған ұрандарындай қазақшалап сайрай жөнеледі. Жанына қатты бататыны – солардың көбісі өзіміздің егде жасқа толмаған аға-апаларымыз. Амалссыздан қалтамыздағы барымызды беруімізге тура келеді. Мән бермей, елемегенсіп өте шықсаң, «жолың болмасын, құдай ұрсын ...» деп қарғыс сөздерін жаудыртып, аузынан ақ ит кіріп, көк ит шығады. Бұл тек бір базардан орын алса хош деңіз. Жаяу жүрер болсаң, көше бойында аяқ алып жүре алмайсыз. Бір аялдамадан екінші аялдамаға дейін кейде екі-үшеуін кезіктіресің. «Берерімді беріп кеттім» десең ашуланып: «Неге бересің? Бұл менің тұрағым ғой» деп жаны шығады. Байқауымызша, әркімнің өзінің тұратын орны болады екен… «Жалқаудың жаны тәтті, еңбектің наны тәтті» демей ме!? Құмырсқа жәндігінің өзі тапқан-таянғанын өз илеуіне жеткізу үшін күндіз-түні адал еңбектенеді. Қайыршылап, алақан жайып тапқан табыстан – маңдай термен еткен адал еңбегің мың есе артық емес пе!? Қайыршысыз өмір сүрген көк бөрінің тұқымы – қазақ едік… ТЕКТІ ЕЛДІҢ ТҰҚЫМЫ ӨЗ ОТАНЫНДА ТЫШҚАНШАЛАП ҚАЙЫР СҰРАП ЖҮРГЕНІ ҚАЛАЙ?...
Әрі қарай





Ілияс Құрманғали, шараны ұйымдастырушы, «Саясаттану» мамандығының 2 курс студенті:
Әсел Ахметова, «Биология» мамандығының 3 курс студенті:
Орал Қыдыршаев, «Тарих» мамандығының 1 курс магистранты:
Виктория Әлжанова, Назарбаев университетінің қызметкері:
Такеши Матсунага, Назарбаев университетіне шақырылған профессор:







Ассалаумағалейкум Аға.


Аға, қайырымдылық жасаудың ізгі амалдары деп садақа мен зекетті білеміз. Осылар жайлы айтып беріңізші.


Көлік құралын тіркеуден шығару үшін бір төлемдер жасалады (ресми қалай аталатынын ұмытып қалдым). Жалпы сомасы 2-3 мыңның айналасы. Өтеген батыр кентінің маңайындағы жолполға барғанымда бұл жердегі төлемдер «БТА Банк» терминалы арқылы жасалатын болып шықты. Терминалға жақындағаным сол-ақ, бір жігіт жетіп келді: «Аға, былай төлейсіз, бүйтесіз, мынаны басасыз», — деп көмектесіп жатыр. «Жолы болар жігіттің...» деген мәтел есіме түсіп, шаруамның аздап жеңілдегеніне қуанып та қалдым. Сөйтсем, бұл жігітті ешкім кеңесші етіп тағайындамапты, сол маңайдағы ұсақ-түйек сататын дүңгіршектің сатушысы екен. Адамдардың аңқаулығын пайдаланып, осындай қызмет көрсетеді де, терминалға салынған ақшаның артылғанын өз телефонына лақтырып отырады. «Жә, енді көмектесті ғой», — деп өзімді жұбатып, үндемедім. Десек те, далаға кеткен 300-400 теңгеге ішім күйіп бара жатыр, әрі әлгінің қулығына аздап ашуым да келді. Бар айтқаным:
Көлігімді салыстырудан өткізіп, номерді ағытып, құжаттарымен қоса офицерге тапсырдым. Полицей:
Іле ауданының есебінен шыққаннан кейін, жұрт мақтаған — мамандандырылған халыққа қызмет көрсету орталығына тарттым. Бұл мекеменің қарапайым ХҚКО-нан ерекшелігі — тек қана автомобилистерге қызмет көрсетіледі. Барлық процедуралар бір жерге топтастырылған демесеңіз, қызмет көрсету жүйесі әлі де жетілдіруді қажет етеді. Дәлірек айтсақ — персоналдың білімін, тәрбиесін әлі де жақсарту керек. Жә, бүгінгі әңгіме ол туралы емес.
Көлікті қайта тіркегенде келесі төлемдер жасау керек: