Ақан Сатаевтің түсірген Ликвидатор киносы, Рэкетир киносын басып озатын секілді. Мына қысқа үзіндісін көріп, осы киноны тезірек көруге деген ынтам одан да арта түсті. Соңғы 1-2 жылда енді-енді кино түсіруде жылжу байқалып келе жатыр.

Қазақ фильмдерінің ізімен

Көз ұшында бір ноқат көрінді. Қыбырлайтын секілді. Не мал, не адам екенін ажырату қиын. Малға ұқсас адам, не адамға ұқсас мал болып шығуы да мүмкін. Иә, бері қарай қозғалып келеді. Қақсыған күннің астында келе жатқан бұ кім болды екен?

Шыбынның ызыңдаған дыбысы естіледі. Аздап ыстық жел уілдеп өтеді. Қурап қалған бұталы шөптер де желмен сыбдыр-сыбдыр дыбыс беріп жатыр.

Ноқат үлкейе түсті. Адам тәрізді. Бері жылжып келеді. Иен даланы кезіп жүрген бұ кім болды екен?!

Сыңғыр-сыңғыр етті бірдеңе. Төрт-бес ешкі екен. Жайылып жүр. Сыңғырлаған — мойындарына ілінген қоңыраулар. Бы-ықа-ықа-ықа!-деді ешкілер.

Бері жылжып келе жатқан қарайған нәрсе адам болып шықты шынымен. Жәй басып келеді, асықпайды. Арқасында арқалаған қабы бар.

Уілдеп құйын жүріп өтті. Шаң-топырақты аспанға көтеріп, ол де кетті өз жолымен. Ал, адам әлі келе жатыр.

Титр.

ПыСы. Артхаустарыңдыссс, дұрыс кино түсірмейсіңдер ма нақ. 2 сағаттан бері не болады деп телміріп отсам.

Басқаны қайдам, өзім ес білгелі Голливудтың түсірген фильмдерін арнайы отырып та, бір нәрсе жасап жатып та қарап келе жатырмын. Әрине, көпке топырақ шашуға болмайды, әлемдегі ең ірі киноиндустриялық орталықтың қол астынан шыққан бірталай туынды рухани демалыс сыйлайды, жақсы-жаманды көрсетіп, ойға ой қосады. Бірақ «голливудтық боевик» дегенде миымызға сарт етіп атыс пен шабысқа толы, я іш пыстырарлық көріністердің келетіні де бар. Бұл, сірә, аталған аймақтың аясынан жыл сайын жүздеген киноның шығып, тойдырып болғанымен байланысты болса керек. Не болғанда да жиырмасыншы ғасырдың екінші жартысынан бастау алған адамзат мәдениетінде «голливудтық стиль» өзінің айрықша орнын алғанға ұқсайды. 

Кешкісін Кинопоиск.ру сайтынан жоғары баға алған кинолар тізімін қарап отыр едім. Осы киноға назарым ауды. Көруге тұрарлық кино екен. Сөз жоқ, теңіз туралы айтқан сөздері, актёрлардың шебер ойнауы барлығы көңілден шықты. Бір қарағанда кино көңілді де, қайғылы. Руди мен Мартин-ге қосылып, солардың қайғы, мұңдарына мен де қосылып бірге, теңіз көру деген саяхатына жол тарттым. Әсіресе фильімнің соңында ойнайтын пининаның үні денемді шымырлатып жіберді. Бір көріп шығыңыз, сіздерге де ұнар деп ойлаймын.

Theme From The Ocean

«Прошлой ночью в Нью-Йорке»-АҚШ пен Францияның біріге түсірген кинокартинасы. Режиссеры Мэсси Таджедин деген бұған дейін көптеген фильмдердің сценаристі, продюсер болған әйел адам. Режиссерлік тұрғыдан бұл кино оның алғашқысы екен. Сондықтан ғаламторда жас режиссер туралы мәлімет аз.

Ал енді Қисықша ревью жасамай-ақ қояйын. (өзі көріп алғаннан соң жасар:) Тек өзімнің фильмнен алған әсерімді айта кетейін.