демалыс күні, Эпольдаға мамасы оқулығын оқытпақ болған(2 класқа арналған әдебиет оқулары). Мен видеоға жазып ала қоймақ болдым… Қазір мен барлық қылықтарын* видеоға жазып алуға тырысып жүрмін Эполь оқи жөнелді, ал мен жазып бастадым, бір кезде Әже мен кішкентай немересі арасындағы диалогқа құлағым түсіп кетті((((( о божь,
— әже сен өлесің, егінді егіп қайтемін, мені ауқатты жан ұя асырап алады делінген капец, басында сестрам екеуміз күліп жібердік те, капец/капец басқа эпитет кемей қалды, қайғылы оқиға ғо, баяғыдағы ертектер қайта кеткен безобидный? деп бір түрлі болып қалдым…

Мына пост қатталып атқанда: таңертен осы кітапты үй/ішімізбен шок болып, талқылап жатып, тағы бір кісінің(ауылдағы) немересі, ата сен өлесің, сенің артындағы үй жай, байлық бізге қалады деген сөз айтқан дейді, бұнан артық сұмдық керек жоқ шығар

Ауыл
Жүріс-тұрысымыз ауырлап, бар болғаны 70 шақырым қашықтық болса да, көптен бері ауылға ат ізін салмай кетіп едік, осы демалыс “ бісміллә” деп барып қайттық. Атасы туылғалы немересін көрмей, бізге қолы жетпей, боқтап жүрген болатын, кеше түрі де, мінезі де бір-бірінен аумай қалған, бір жарым айлық біздің қыз бен жетпістің төртеуіне келген ақсақал табысып, қауышты:)