Таңғы сағат төрттің кезі. Тыныштық.
Шылым. Ноут. Үстел жапқан кітаптар…
Салғыластық дау тудырып, кофе іштік.
Бірақ, бізде симбиоздық сипат бар.

Маған қиын ұғу сендік пайымды.
Сендік ойды, сендік ниет, сезімді.
Түсіне алмаймын торығып жазған жайыңды!
О, Құдайым, қайдан саған кез қылды?!

Сәлем болып жетсінші жырларымыз
Бізбен еріп кетті ме ызғарыңыз
Қалына бес Франция сиып кетер
Аман ба Қалдықыздай қыздарыңыз?

Сау жүр ме Патик пенен Қисық ерлер
Аман ба ол жақтағы көз көргендер
Заман алға жылжып жатсадағы
Сендер де Нұркөкемдей өзгермеңдер!

Mail.ru-да поштасы барларға сайттан хат бармай жатыр екен. Оның себебі Mail.ru-дың өзінде болып отыр. Олар сайт серверінің ІР номерін динамикалық деп ойлап, блок қояды екен.

Егер Керекинфодан сізге ескертпе хаттар келсін десеңіз, құпиясөз ұмытқан жағдайда жаңа құпиясөз алу үшін поштама сілтеме келсін десеңіз Прфиліңізге кіріп, егер mail.ru поштасымен тіркелген болсаңыз өзгертуіңізді сұраймын.

Өзгерте алмадым дегендер asaubota@gmail.com адресіне логин және пошта адресін жазып хат жазсын.

Бүгін редакциямыздың почтасына хат келді. Мәтіні төмендегідей. Әрине ҚазАқпаратқа жариялай алмадық. Форматы келмейді. Сосын баланың беті қайтпасын деп блогыма салдым. Министрлікке талпынып жүрген жігіт-ау дедім.Бетінен қайтармаса кожанный сөмке ұстап қалар.
Доброго времени суток,  уважаемые сотрудники  Национального информационного агентства “ КазИнформ”!!! Я – свободолюбивый казахстанец, желающий выразить свою  открытую гражданскую позицию по поводу досрочных президентских выборов в стране. Я  знаю, что Н.А.Назарбаев победит, потому что он – великая личность, уважаемая всем Миром! Он – мой кумир, он гений, каких не будет больше никогда. В Казахстане за него – абсолютное большинство населения. В его поддержку я написал стихотворение, которое прошу вас опубликовать во всех  СМИ под моим именем  и фамилией, с которыми Вы сотрудничаете… Также будьте любезны оповестить меня посредством сообщения на электронную почту о названиях газет и дате публикации. Я надеюсь, моё сообщение без внимания не останется. Благодарю заранее за оперативный ответ и проявленное внимание.

С уважением, Есимсеитов Марат.

Желтоқсанның 31-і күні түске дейін жұмыста отырдық. Қырып жұмыс бітіргеніміз шамалы, бір бірімізге барып шай ішуден аспадық. Түске жақын кабинетке миығынан күліп әріптесім Альмира келді. Қолында қос парақ дәптердің беті. Яғни, хат. Баласы Руслан жазыпты. Кімге дейсіз бе? Сезген шығарсыз…әрине, Аяз атаға. Хат: «Сәлеметсіз бе, Аяз ата! Мен Семей қаласындағы №37 мектептің 2 сынып оқушысымын. Атым Руслан. Жаңа жылда сізден өтінерім: ата-анамның жалақысын көтерсеңіз екен, себебі, компьютеріме «Трон» ойынын сатып әпергендерін қалаймын» деп басталады. Русланның ата-анасы бізбен әріптес. Сөзінің жаны бар, біздің мекеме мемлекеттік бюджеттен тыс Акционерлік қоғамға жататындықтан, 2 жыл бойы жалақы өсуін үмітпен күтіп жүрміз. Жә, оны қойшы.
Бұндай басқа да отбасыларда кездесетін жайт шығар. Негізі, хатты оқып, ойға шомдым. Балалық шағымда Аяз атаға сендім бе? Сенген сияқтымын. Нақты есімде жоқ. Осылай хат жазып көрдім бе? Жоқ. Мектеп шыршасында тақпақ,ән айтқан балаларға ұсынатын 5 тал кәмпитіне разы болатынбыз. Қазіргі балалардың Аяз аталары да «крутой» ма дедім, әр баладан жеке –жеке тапсырыс қабылдайтын. Әйтеуір, бөбектердің үміттері үзілемесе болғаны…