Күн жексенбі. Түске дейін ұйықтап ұйқымды әбден қандырып алдым. Өліп-талып шаршамасам да түске дейін ұйытауыма ешкім кедергі болған жоқ. Ұйқымнан тұрып, шайымды ішіп алдым да қайта қисайған күйі түнде аяқтай алмай ұйықтап қалған киномды аяқтадым,

Армысыздар, құрметті жақсылар! Негізі неден бастарымды да білмей тұрмын. Айтар ой көп, бірақ танымайтын елде көп. Олай да былай ойлана келе алғашқы жазбамда өзімді таныстыруға бел будым. Ендеше кеттік! Мен кіммін? Мен — пендемін! Мен — Нұралықпын! Отыз сегіздің жартысынан ассам да анамның еркесімін! Қиялимын, ойға көп шомыламын. Неше түрлі армандарды ойлап, «эхх, өмірім осындай болғанда ғой» деген кездерім де баршылық. Бір қызығы ешқашан ешкімге толық ашыла алмайды екенмін. Тұйық емеспін, сақпын! Академик Е. А. Бөкетов атындағы Қарағанды мемлекеттік университетіндегі филология факультетінің ІІ курс студентімін. Болашақ мамандығым — Журналист! Руым — Нұрбай. Негізі Орталық Қазақстанда руға аса қатты бөлінбейді. (Мына қыз руға бөлінеді деген ойлардан аулақ болыңыздар) Көбіне адамдардың әп-әдемі сылдыр суынан, істеген істерін бағалаймын. Қазір адамды «Киіміне қарап қарсы алып, ақылына қарай шығарып салатын» заман. Сол себепті өзгелерден еш айырмашылығым жоқ, бірақ өзгелердің барлығы Абдигалиева Дина Даулетқызы еместігін ескерейік.

Бір өкініштісі көптеген мадақтама қағаздарымда есімімді не «ДИАНА», не «ДИНАРА» деп жазады. Сондағысы бар жоғы төрт әріпті ешкім елемейді. Бірақ көпшілігі "Қара қыз" деуді жөн көреді. Ал, енді еске сақтайық!
Дина:
1) ежелгі еврей тілінен аударғанда «сот»
2) Араб тілінен аударғанда «дін, сенім, алтын тиын» деген мағынаны білдіреді.
Жазарым көп. Осымен тәмәмдаймын. Уақыты келгенде бір-бірімізді жақын танитын болармыз. Істеріңіз сәтті, күндеріңіз ойдағыдай өтсін. Бәрі «happy end» болсын!