Құрылтайдағы Нұрғисаның презентациясы. Бұттан кетірген баяндама болды. Ырысбек оған!

Бүгін емес, кеше және оның алдыңғы күні (14, 15 наурыз) Қазақстанның КВН-нан ашық біріншілігінің ашылу фестиваліне бардым. Қысқа ғана айтсам: Жаман емес!

Жаңа командалар пайда болыпты. Бұрын Алматыдағы универлердің өзара сайысымен шектелетін елдің ашық біріншілігі. Қазір оқу орындарының ғана емес, мекемелердің (мысалы, Алматытелеком), өңірлердің (Ақтау, Өскемен, Қостанай, т.б.) құрама командалары да көбейе бастапты. Ойындар да телеэфирге лайықталып көрсетіледі, яғни сапаға көңіл бөле бастапты.

Неке куәлігін кеше алдым. Тойым қазанда болып еді ғой.

Жалпы негізгі қалыптасқан дәстүр былай ғой: Некеге тұрушылар тойдан бір ай бұрын неке сарайына барады. Алдын ала жазылып, тойдың күнін тіркетіп кетеді. Сосын той күні қыдырып жүріп, неке сарайына бас сұғады.

Ал біздің ауылда неке сарайы жоқ. Қалаға тіркелейін десем, қаладан 300 км алыстамыз. Қаладан ауылға жеткенше 4-5 сағат уақыт кетеді. Сондықтан некені тек формалды, тойдан кейін тіркетуге бел будық. Тойдан кейін ауылдағы әкімшіліктің әділет бөлімшесіне/кабинетіне барып тіркелдік. Тіркелдік те Алматыға кетіп қалдық. Бір айдан кейін хабарласты. Бірақ, бізде еңбек демалысы бітіп, жұмысқа кірісіп кеткенбіз. Бара алмадық. Ортаға ағайын-туманы салып, нотариалды келісім арқылы алмақ болғанбыз. Бірақ оларға әділетті қызметкерлер бермепті.

Енді өзіміз барамыз деп жиналып жүргенде 1 ай уақыт өтіп кетті. Куәлікті аз күннің ішінде алуға келмесе, ол күшін жояды екен. Сөйтіп зайып алым шығып жүргенде, жұмыстас қат… әйел нотариуста танысы бар екенін айтты. Ол прәпіскісіз Алматыдан алып беруге көмектесе алады екен. Сөйтіп онымен жолығып, 2 апта өткенде әрең дегенде шаруаны реттеп, парасын беріп құжаттарымды рәсімдеуге жібердім. 4 наурызда дайын болады деді.

4 наурызда кемпірімді ілестіріп алып, Жетісу ауданының АХАЖ бөліміне барып алдым. Әбілдің, бұл күнге де қол жеткізетін күн бар екен ғой деп ойладым, көк куәлікті қолға ұстап тұрып. Міне, енді мен де заңды некедемін.

ПыСы. Жұмыстан үйленгендерге ақшалай материалдық жәрдем беріледі. :)

Кеше (26-ақпан) өткен мини-камптің нәтижесі бойынша уақыт санауға қатысатын еріктілердің тізімі толық жасалды. Қазір төмендегідей адамдар тайм-кипер болуға ниет білдіріп отыр:

1. Ернар — greekmith.wordpress.com/
2. Жалғас — yertay.wordpress.com/
3. Нұржан — kaztarih.wordpress.com/
4. Димаш — qisyq.wordpress.com/
5. Қуаныш — huanysh.wordpress.com/
6. Салтанат — balgyrgan.wordpress.com/
7. Мақпал — kaldykyz.wordpress.com/
8. Мейіржан — kazprose.wordpress.com/
9. Гулжайнат Бекен — guljainat.wordpress.com/
10. Садық vit.kz/
11. Тоты vkototy.wordpress.com/
12. Әйгерім aikosh.wordpress.com/
13. Гүлназ
14. Мәншүк
15. Назерке karkyzy.wordpress.com/

Бізге, негізі басында 14 адам қажет болады деп шешкенбіз. Бірақ, қазір он бес адам жазылып қойды. Кейін, мүмкін біреуін басқа істерге ауыстырармыз, не болмаса біреу-міреу тайм-киперліктен түрлі себептермен бас тартып жатса, соның орнын толықтыратын шығар.

Белсенділік танытқан еріктілерге үлкен рахметімді айтқым келеді.

Кеше кеште үйде бір киноны іздеп отырып, «Служебный роман» дискісіне көзім түсті. Тағы да көргім келіп кетті. Оны байқаған кемпірім де: «Шай қояйын ба?» деді. Әдетте, екеуміз осындай отбасыға арналған киноларды ноутбукпен жерге жатып, жерге журнал төсеп, үстіне бір бокал шай мен тәттілер қойып, рахаттанып қарайтынбыз. Қазір де сондай «романтикалық» жатыстың болатынын болжап сұраған түрі.
Әр көрген сайын бірінші рет көргендей сезім береді бұндай кинолар. Шаттана күліп, әртістермен бірге ойнап жүргендей немесе керісінше экран ішіндегі адамдар қасыңда жүргендей реал күй кешесің.
Осындай кештер күндізгі қауырт тірліктен кейін кәдімгідей демалыс сыйлайды. Тынығып, өмірге құштарлығың қайта оянып, онымен қоса кемпіріңе сезімдерің қайтадан ашылып, бір рақат көңіл-күймен ұйықтайсың. Таңертеңгі ит тірлік пен жұмыстағы тігілістер есіңнен шығып кетеді. Күчт.

Таңертең жұмысқа шықсам, дала аппақ қар, қайтадан аяз тұрыпты. Кеше алдымен жаңбыр, сосын қар аралас жаңбыр, содан кейін қар жауған еді. Ауа-райы да Қазақстанның қазіргі ахуалына пародия жасап, мазақтап кеткен сияқты — әйтеуір бардак пен бәрібіризм нышандарын байқадым табиғаттан.

Очм, не бастарыңды ауыртайын, күртік қарға тайғанақтап (қардың асты мұз еді), аялдамаға да жеттім. Аптауыз кешігіп жатыр, халық біршама жиналып қалыпты. Такси ұстауға бел будым. Қырсыққанда ешкім тоқтамады. Сөйтіп тұрғанда ырғалаңдап аптауызым да келіп жетті. Есік ашылысымен жыртылған қаптан төгілген бидайдай адамдар сыртқа шашылды. Әрең дегенде қыстырылып мініп, лықа толған студенттерді іштей боқтап келе жаттым. Үнемі осы, аптауыздағы халықтың 90 пайызы студенттер. "Қазір каникул кезі болса рақаттанып келе жататын едім қыстырылмай" деп армандап қоям іштей.

Осындайда адамдар да ұрысқақ келеді ғой. Бір-бірін сөзбен ұрып, болмашы нәрсеге ашуланған адамдарды көріп көңілің де көтеріліп қалады екен. Қазір де соған ұқсас жағдай. Аптауыздың түп жағынан бір топ адам шығуға дайындалып, бірақ есіктің алдына жете алмай тұр. Ешкім ығысқысы келмейді, ығысар-ау, орын жоқ. Содан, әйтеуір жартасқа өрмелегендей күй кешіп, әлгі түсетін адамдар біртіндеп жақындап келеді есік алдына. Есік алдында бір топ адам үймелеп тұрғанбыз, сол жерге келгенде жаңағы жолаушылардың жүйкелері сыр бере бастады.

— Шығасыңдар ма? Шықпасаңдар, бізді өткізіп жіберіңдерш — дейді әлгілер. Мен айналама қараймын. Орын ауыстырып ығысатындай жер жоқ. Барлығы қыстырылып, әрең сыйып тұр.
Әлгі қыз-келіншектер қақылдай бастады: "Өткізіп жіберіңдерш!"
Біреуі тіпті халықтың аянышын туғызғысы келген сияқты:
— Мына жерде беременна әйел шыға алмай тұр. Өткізіп жіберіңдер!

Бұл жерде енді мені күлкі қысты. Шыдай алмай: «Беременна әйел» деп айқайлап күліп жібердім. Төңіректегілер де «мырс-мырс» дыбыстар шығарып жатыр.

Қазақтарға әлі де тұтас қоғам болуға ерте екеніне көз жеткізіп, тиісті аялдамадан түсіп қалдым.

Гректердің құрлығында жабайы аңдар мен қаһарлы құбыжықтар қалмады. Бәрін Геракл жойып тауысты. Ал Эврисфей теңіздің ортасында орналасқан Крит аралына барып, ол жерден Микенаға Посейдонның бұқасын алып келуді тапсырды. Теңіздер құдайы бұл бұқаны құрбандыққа шалу үшін Миносқа тарту еткен болатын. Алайда Миносқа бұқа қатты ұнап қалды. Сондықтан пенделер ішіндегі айлакерлердің бірі саналатын Минос өзінің басқа бұқасын сойып, ал құрбандыққа арналған бұқаны табынына қосып қойды. Бұны біліп қалған Посейдон әлгі жануарға құтырма ауруын жіберді. Бүкіл аралмен жүгіріп жүріп, бұқа егістіктерді таптады, мал үйірлерін бытырата қуды, адамдарды өлтірді. Эврисфей Гераклдың бұқаға әлі жететініне сенімді болса да, оны құрлықпен емес, су арқылы қалайша тірілей алып келетініне күмәнді болды. “Қандай кемеші өзінің қайығына құтырған бұқасы бар жолаушыны мінгізуші еді?!” – деп ойлаған Эврисфей қастана күлді.

Он тоғызыншы ақпан күнгі кездесуде ұйымдастыру-үйлестіру жұмыстарына қатысты бірқатар шаруалар талқыланып тастады. Қандай дегенмен үйлестіру ісіне атсалысатын жауапты адамдарды белгілеп, тиісті шешімдер қабылдаудың да уақыты келген сияқты, өйткені аз ғана уақыт қалды ғой. Сонымен, маған тайм-киперлер тобын жинау тапсырылды. Жалпы, 7 аудиторияға 14 уақыт санаушы адам керек деп шештік. Әзірге, кешегі кездесуде қол көтеріп, ниет танытқандар мыналар:

Ернар – greekmith.wordpress.com/
Жалғас – yertay.wordpress.com/
Нұржан – www.on.kz/u36851/blog/
Димаш – qisyq.wordpress.com/
Қуаныш – huanysh.wordpress.com/
Салтанат – balgyrgan.wordpress.com/
Мақпал – kaldykyz.wordpress.com/
Мейіржан – kazprose.wordpress.com/

Енді тағы 6 адам керек. Уақыт санау жұмысына атсалысам деуші блогерлер болса, ernar.bekenov@gmail.com мекеніне хабарласуға болады. Немесе мені жақсы танитындар басқа да жолдармен хабарласа алады.

Тайм-кипер деген кім?

Сенбі. Жұмыс жоқ, бірақ 9-да автомектепке бару керек. Әне тұрамын, міне тұрамын деп өзімді күштеп, әрең дегенде 8-40та ояндым. Сағат 11-де сабақты аяқтап, үйге келсем, әйелім әлі ұйықтап жатыр екен. Оятпақшы болып қасына жантайдым. Содан оның ұйқысын әбден ашқан соң, тұрып іш киімімді кидім.

Әйелім тамақ әзірлеп жүріп, плитаның ашасы розеткадан алынбайтындығын жеткізді. Мен шнурды тартып көріп едім, шынымен де розетканың іші балқып, ашаны жабыстырып тастапты. Тамақ ішіп болған соң, розетканы ашып қойдым да, өзім базарға жаңа розетка сатып алуға бардым. Өзінің тауарын мақтай жөнелетін сатушылардан әрең құтылып, өзіме қажетті розетканы алып үйге қайттым.

Үйге келіп, құралдарымды іздей бастадым. Өзімнің ұсақ-түйек жарақтарымды салатын қорабымды шығарып едім, ішінен қапелімде ештеңе табыла қоймайтынын білдім. Қажетті, қажетті емес қоқыстардың бәрін қорапқа жинай беріппін. Әйелім екеуміз «мынау керек, ал мынау керек емес» деп заттарды сұрыптай бастадық. Нәтижесінде бір пакетке жақын қажет емес шнурлар, розетка бөлшектері, сынған бұйымдар, атам заманғы көне телефондардың зарядкілері шықты.

Жаңа розетканы орнатып, «Вуаля!» деп әйеліме қарасам, маған күлімдеп бір құшақ… удлинительдер ұсынып тұр. Бәрі де істемейді: біреуі балқыған, біреуі күйген, біреуі үзілген. Содан бәрін құрастырып-құрастырып, іске жарамды екі-үш удлинитель шығардым.

Қазір демалып, осы жазбаны жазып отырмын. Бір сағаттан кейін мини блогкапқа кетемін.

Стимфалия құстары Пелопонесте жаратылған құбыжықтардың соңғысы болды, Эврисфейдің билігі Пелопонестен әрі жүрмегендіктен, Геракл патшаға қызмет көрсетіп болдым деп ойлады.

Алайда Гераклдың ғаламат күш-қуаты тектен-текке өмір сүруге мүмкіндік бермеді. Ол ерліктер жасауға құмартты, ол тіпті Копрей келгенде қуанып кетті.