Жарияланымдар

Ең соңғы тұрағың...

Алаңсыз ойнаған жүгіріп,
Есте ме балалық кездерің?
Қас қағым сәтте-ақ ғайып боп,
Зуылдап өтерін сезбедің.

Жоқ онда жасанды қылық та,
Бұлақтай тұп тұнық көздерің.
Сыңғырлап күлгенің сүйкімді,
Балдан да тәтті еді сөздерің.

Бағалай білмедің бірақта,
Есейіп кетуді көздедің.
Оңаша қалғанда ойланып
«Ес біліп, ер жетсем тез» дедің.
Әрі қарай

Ал әзірге күлесің!..

Көз сап қара шексіз мына ғаламға,
Бұл жалғанды мақта, мейлі жаманда.
Жұтар ауа, ішер су да сен үшін,
Не жетпейді, не жетпейді адамға?!

Болғаныңмен ақыл, сана иесі,
Неге Алланы еске алмаймыз жиі осы?
Айуаннан аумай қалған ашкөз боп,
Адамзаттың аянышты күйі осы…
Әрі қарай

БАҒДАРШАМ

Таңның атып, кештің батысына дейін ары – бері жүретін сіз жол бойында үнсіз тіл қатып тұратын бағдаршамға күніне неше рет жолығасыз? Үш түстен құралған қарапайым бағдаршам «Тоқта, дайындал, жүр!» деп жанып – өшіп, қаншама адамның мезгілінен бұрын көз жұмуынан сақтап тұр екен?! Ол түсін алма кезек ауыстырғанда көз алдыңызға не елестейді? Бағдаршам сіз үшін қай кезде жүріп, қай кезде тоқтау керектігін түсіндіретін құрал ғана ма?..
Әрі қарай

Қайдасың, махаббат?


Адамдар бар сен туралы білетін,
Ал біреулер «Болмаған!» деп күлетін,
Жер бетінде бармысың сен, махаббат,
Бәз біреулер әнге қосып жүретін?

Қайда жүрдің маған керек кезде сен?
Сағымдайсың, көрінбейсің көзге сен.
Табар едім таусылғанша тағатым,
Белгі беріп, «Ізде, дала кез!» десең…

Әрі қарай