Ертеректе бір елде жазаның мынандай жан түршігерлік түрі болыпты. Кінәлі адамдарды аш арыстанға жегізетін көрінеді. Халық жиналып тамашалайды екен.
Кезекті кінәлі мырзасынан қашып кеткен бір құл еді. Биік қабырғалармен қоршаған алаңның ортасына кінәлі құлды байлап қойып, он күннен бері аш жатқан арыстанды жібереді. Байғұс құлға қарай бар екпінімен жүгіріп келе жатқан арыстан бірден тоқтап қалып, кінәлі құлдың қолын жалай бастайды. Жиналғандар тегіс таң қалысыпты.
Құлдан бұл керемет көріністің себебін сұрағанда, құл былай депті:
-Мен орманда осы арыстанға кез болған едім. Аяғына кіріп кеткен тікеннен ыңырсып тұр екен. Тікенді алып астап, екеуіміз дос болдық,-депті.
Оқиғаны тыңдаған халық таңдай қағысып:
-Құлды босатыңдар! — дейді. Кінәлі құл мен арыстанды босатып жібереді. Арыстанның құлдың соңынан үйреншікті мысық секілді ілесіп бара жатқанын көрген жұрт қайран қалады.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.):

Аяғанды Аллаh та аяйды. Сендер жер бетіндегілерді аясаңдар, көктегілер сендерді аяйды

— деген.

Менің қай жерде жүрсем де айтып жүретін сөзім КЕТШЕЙ. Біреу менің жыныма тисе, тиісе берсе, мазақтай берсе Кетшей дейтінмін. Әлі сол әдетім қояр емес. Бұрындары бір ШЕТЕЛДІК КҮЙЕУБАЛА дейтін түрікше кино болған. Сол киноны қатты қызығып көретінмін. Өзі тап-таза қазақшаға аударылған. Ішінде бір Мимик деген шал бар. Жасы 80 нен асып кеткен болу керек. Ал баласы 50 ден аскан болу керек. Сол баласы әкесіне Әке үйде қал, Әке ештене істеме, Әке араласпашы дегенде Әкесі КЕТШЕЙ дейтін. Соған қатты күлетінмін. Сол киноны әлі де көргім келіп жүр. Көруге тұрарлық өте қызықты сериал. Әрі Мимик деген шал өте күлкілі. Сол сериалды көруге кеңес беремін. Өзім де іздеп қазақшасын таппай жүрмін.

Бір кішкентай кезімде немесе осы 5-6-7 сынып оқып жүрген кездерімде менің ойымнан кетпейтін бір ғана нәрсе бар. Сол мені күлкіге айналдырады. Ол әзілдесіп жарысу. Мысалы мен бір балаға: Пеш деш деп айтамын. Ал ол пеш дейді. Сосын мен оған жауап ретінде Даңбалынды шеш деймін . Міне осындай. Әлі талай нәрсе білемін. Трактор деш деп айтсан ол Трактор дейді. Сосын мен Екі адам бұлаптыр деп айтатынмын. Дәл қазір есіме тура осылар түсіп тұр. Кезінде маған біреу: ӘУ деш деген. Ал мен ойланбастан ӘУ деп айтқанда ол бала маған жауап ретінде: Көтін дәу дейтін. Осы сөзге жыным ұстап ойланып тұрдым. Мен оған әлі ойланып тұрмын есіме түспей тұр. Түсіре алар емеспін. Түсіре алсам жазармын.

*********************************************************************************************
Бір кездері менен бір баллар сенде қанша Пигони бар деп сүраған. Мен түсінбей 2-еу дегенмін. Ал олар қарқылдап күліп жатыр. Мен не болды десем ештене. Үйінде қанша колбаса бар дегенде өтіріктен 3-еу дегенмін. Ал олар тағы әбден күліп алып болған соң. Ей не боп кетті дегенде олар маған бәрін түсіндірді. Содан кейін өзім де қатты күлдім. Түсінген шығарсыздар.

Тағы да бір қызықтарды есіме түсіріп жатсам жазармын. Анау ұятсыз нәрсе үшін бәрінен кешірім сұраймын.

Ақшаңа үй сатып алуға болады,
Бірақ та отбасы сатып ала алмайсың.
Ақшаңа сағат сатып алуға болады,
Бірақ та уақыт сатып ала алмайсың.
Ақшаңа төсек сатып алуға болады,
Бірақ та ұйқы сатып ала алмайсың.
Ақшаңа кітап сатып алуға болады.
Бірақ та білім сатып ала алмайсың.
Ақшаңа дәрі сатып алуға болады,
Бірақ та денсаулық сатып ала алмайсың.
Ақшаңа тақ сатып алуға болады,
Бірақ та атақ, абырой, сыйластық сатып ала алмайсың.
Ақшаңа қан сатып алуға болады,
Бірақ та өмір сатып ала алмайсың.

Маған ұнайды:
-Жарыстарға қатысу.
-Достарыммен азаннан кешке шейін қаңғу.
-Жақсы, жақсы әзілдер.
-Жануарлар.
-Туған жерім.
-Ең жақсы үй мен ең әдемі ыңғайлы бөлме.
-Футбол ойнау.
-Жазда өзенге барып шомылу.
-Қыста балалармен күресу.
-Достарыммен үйде прикол көріп, көңіл-көтеру.
-Робин ван Перси деген футболшы.
-Асық ойнау.
-Машина айдау.
-Ет жеу.
-Иманды адамдар.
-Намаз оқу.
-Кино көру.
-Әң тыңдау.
-Футбол көру.
-Балық аулау.
-Аңға шығу.
-Кітап оқу.
-Көп жақсылық істейтін, Жомарт адамдар.
-Қыста қармен атысу.
-Азаннан кешке дейін мал бағу.
-FC ARSENAL және HOLLAND командасы.
-Жеміс-жидек теріп
-Кешке таза ауаға шығу.
-Таза адамдар.
-Қазақтар.
-Интернет.
-Әдемі қалалар. (Лондон, Париж, Лос-Анджелес, Алматы және т.б.)
-Әңгіме айту.
-Көңілді кештер, Көңілді суреттер.
-22-наурыз.

Маған ұнамайды:
-Қу адамдар.
-Көп мақтанатын адамдар.
-Сасық мусор.
-Сараң адамдар.
-Сатқындық.
-Көп боқтайтын адамдар.
-Жануарларды азаптайтындар.
-Қателігін мойындамайтындар.
-Көшенің таза еместігі.
-Үйдің таза еместігі.
-Лас ауа.
-Лас жер.
-Біреулерге көп жала жабатындар.
-Өсек айту.
-Рождества.

Жақында бір күшікті Құланнан алып келіп еді. Сол күшік Қанденге ұқсайтын сияқты. Соны ауылға апарып тастайын дегенмін. Сосын ауылға апарып бір басқа күшік алып келейін деген едім. Ал мына алған күшікке Құлан деп ат қойдым. Ауылға әлі апарған жоқпын. Енді жақында апарып бір басқа күшік алып келемін. Бірақ мына күшіктің тұқымы қандай екенің кім біледі! Қанденге ұқсас. Бірақ оны үйімде емес бір жер үйде асырап жүрмін. Анда-санда барып тамағын беріп тұрамын. Ал енді қарандаршы!?

Ербол — бір орындықты қолын бүкпестен бір қолымен көтере алатын күшті, қуатты бала. Мектепте ол күресіп жеңбеген ешкім қалмаған. Көбіне Бақытжанмен күресетін еді. Тағы да бір күні мектеп бақшасында жармасып, алыса кетті. Күресіп, жеңіліп қалған Бақытжан сыныпқа кірісімен, Ерболдың дәптерін шимайлап тастайды. Ербол бұған қатты ашуланып, жолдасының бетінен жұдырықпен ұрып жіберді. Бақытжаннын мұрнынан аққан қан киімін, әрі сыныпты былғады.
Болған іске барлығы реніш білдірді. Мұғалім Ерболды жазғырып жатқанда онын есіне Пайғамбарымыздың мына хадисін түсірді:
Мықты адам — күрескен адамдарын жеңген емес, ашуланғанда ашу-ызасын женген адам

Кішкентай кезімде нақты 4-5 жаста болуым керек. Сол 31-желтоқсан күні сағат түнгі 12-де барлық адам далаға салют атуға шықпай ма? Сол маған бір әпке салютты жақты да маған берді. Ал мен болсам салютты аспанға атудын орнына бір орыс балаға көздеп тұр екенмін. Сол кезде жаңағы әпке жылдам қолымдағы салютты аспанға көтеріп жібергенде бір атылып кетпесі бар ма? Ана орыс балаға тигенде не болатын еді???

Баяғыда бір кішкентай бала әкесіне: Мен кейін ер жеткенде сенің аяғынды жерге тигізбей арқалап жүремін дейді екен. Ол онын Әке парызы туралы түсінігі болса керек. Уақыт деген құс шапқан өмір емес пе? Ай артынан ай өтіп, жыл артынан жыл өтеді. Бала ержетіп жігіт болады. Ал әкесі қартаяды. Бір күні әкесі аурып қалады. Пәлен жерде емші бар деген сыбыс естиді(ел аузынан баласы мен әкесі сол туралы естіген). Күннің ыстық, шілде күнінде (құрғақшылықта) әке мен бала жолға шығады. Әкесі қатты таң қалады. Бала әкесін арқалап жүреді. Біраздан соң әкесі:
— Балам анау не нәрсе көзім жепей тұр дейді. Баласы барып көріп келсе түйе екен. Баласы:
— Түйе ғой әке, Түйе деп ашуланып жауап береді. Баласы ішінен

Әкем бала болып кеткен ба? Арқалап келе жатқанда тып-тыныш отырмай ма?

деп ішінен қатты ашуланады
Біраздан соң әкесі тағы да сұрақ қояды:
— Балам анау не нәрсе? лейлі
— Баласы Түйе әке, Түйе деп жауап береді. Баласы қатты шаршап шөд қысып тұрады. Ал Әкесі аттын үстінде келе жатқандай жайбарақат отыр.
Тағы да уақыт өткен соң артық сұрақ қояды.
— Балам анау не нәрсе? деп үшінші рет сұрайды. Баласы бұл жолы:
— Жаңағы түйе ғой Әке, Түйе деп айғайлап жібереді. Әкесі:
— Тоқта балам мені арқаннан түсір деп ренжиді. Баласы:
— Әке керегі жоқ дейді. Әкесі арқасынан түсіп:
Балам мен елге қайтамын. Тым болмаса сұрағыма дұрыс жауап берсен болатын еді. Сен менің бір еркелігімді көтере алмадын. Не де болса ашумен жауап қайтардын. Сенің кішкентай кезінде Айды анау не Әке деп жүз рет сұрағанда мен ерінбей жүз рет жауап бердім. Сені еркеледім. Ал сен менің еркелігімді көтермедін. Балам егер сен менің бір еркелігімді көтергенде жазылып кетер ме едім? Бірақ мен сені олай ойламағанмын. Сен Әке еркелігін көтере алмадын — деп әкесі баласына айтып, қатты ренжіпті.