Жарияланымдар

Күн-Айдың кешіп тағдырын...

Шарқ ұрып іздеп Күн Айды
Бұлттардан күнде сұрайды
Дамылсыз жүріс шаршатып
Қызарып кешке құлайды
Ұясында жатып ап
Таң атқанша жылайды

Ортаға алып Ақ Айды
Жұлдыздар шашын тарайды
Көрісер шақты Күнменен
Жабылып бәрі санайды
Көздері талып, жол қарап
Таң ата бәрі тарайды

Күн-Айдың кешіп тағдырын
Іздеймін сені жан — құрбым
Көрмей мүмкін кетермін
Жазылса солай тағдырым
Жұбатамын өзімді
Авторы болып Ақ-Жырдың

ПыСы:Мына жердегі өлеңді оқып есіме түсіп кетті осы өлең)))
Әрі қарай

Әбіләкімнің бірінші қара сөзі.

Агентті ашқалы жақсымен де сөйлестік, жаманмен де сөйлестік. Қуандық. Қайғырдық, қажыдық… Жазып жүргеніміздің бәрі бос екен… Малдармен дос болу? Жоқ, дос бола алмаймын. Малмен мал боп отырайын сол...Қыздармен дос болу? Жоқ бола алмаймын.Бұл қыздар үйленген адаммен дос бола қалса, жаман ойлайтын пенделер ғой. Діншілдермен дос болу? Жоқ. Бола алмаймын.Олардың ақиқат дінде жүргеніне сенімім жок. Ақыры ойландым, қой Дінмұхамед Зиядиннің достығын қабылдай салайын деп…
Әрі қарай

Жұмбақ

-Еу, құрдас. Осы сен жұмбақты жақсы шешуші едің ғой. Мен саған бір жұмбақ жасырайын, сен маған жауабын айтшы.
-Айта бер, кез-келген жұмбақты шағып тастаймын ғой.
-«Алысты жақындатады, жақынды алыстатады» ол не?
-Осы да жұмбақ болып па! Бұл интернетте отыратындар жайлы ғой. алыстағы біреулермен жақында отырғандай сөйлеседі де, жанындағылармен тіпті сөйлеспейді.
-Таппадың…
Әрі қарай

Фокус...

БІр жас мұғалім қыз 7 сыныптағы оқушыларға сабақ түсіндіруге қанша тырысса да оқушылар шулап кете береді екен. Содан бір күні әлгі мұғалім, «егер сабақтың соңына дейін шуламай тыңдасаңдар мен сендерге бір фокус көрсетемін» депті. Оқушылар тыныш отырып, мұқият тыңдапты. Сабақ аяқталып, мұғалім шығып бара жатқан кезде бір бала «апай фокус қайда?» деп сұрайды. Мұғалім сөмкеснен алма алып, оны еденге қояды. Содан кейін өзі сол алманың үстіне шпагатқа (жіп емес)отырып қайта тұрады. Алма жоқ. Оқушылар қатты таңғалыпты. «Апай, қалай істедіңіз?» деген шәкірттеріне сәл жымия қараған әлгі мұғалім: «Бұл түк емес, 9 бен 11 кластың балаларына қарбызбен көрсетіп жүрмін» депті…
Әрі қарай

Біреудің "Джынды" өлеңі...

Пәк қыз.

Қараңғы, тыныштық өңгерген,
Екеуміз мекендеген кеш.
Сен шықтың арғылау бөлмеден,
Бұл жолы киімен емес…

Жалаңаш ақ денең көрінді,
Көзге от тамызған елес.
Еріксіз сілекей төгілді,
Бұл жолы ауыздан емес…
Әрі қарай

Эстафета. Менен бір ыстық тамақ пен бір салат!

Алты жеңге мен бес әпкенің ортасында өскендіктен тамақ істеу мұқтаждығына ұрынбаппын. Сонда да болса Ернұр берген эстафетаны пайдаланып сіздерге бірдеңе ұсына алады екенмін.
Шоққа піскен картоп

Алдымен, үлкен емес орташа (екі -үш жасар баланың жұдырығндай) картоптарды іріктеп алыңыз. Тамақ пісірген пештің (қойдың қиының шоғы ерекше дәм береді)шоғына картоптарды көмеміз. Картоптың күйіп кетпеуі үшін шоқтың лебіне қолыңызды 10 санағанша ұстап тұра алсаңыз жеткілікті. Дәл уақытын түйсігіңіз арқылы сезіп, шамалыдан соң күлге піскен ыстық картопты үргілеп жеп отырасыз.
Әрі қарай

...келе жатыр...

Алдымызда ғарышкерлер күні келе жатыр. Біздің ғарышкерлеріміздің де ғарыш саламыздың да оңып жатпағаны белгілі. Бірақ, тойшыл қазақ осы күнге орай мерекелік шара өткізбесе ішкен асы бойына сіңбейді. Бәрі дұрыс қой. Айтатын әндерге келсек… дені орыс тілінде. Гагариннан бастап әйтеуір Олжастың «Адамға табын жер ендісімен» аяқтап жатамыз. Менің өтінішім, ғарыш жайлы, ғарышкерлер жайлы қазақша әндер бар ма? Саят Қамшыгердің сөзіне жазылған балаларға арналған " Мен ғарышкер боламын" атты ән бар деп естідім. Бар болса бөлісе отырсаңыздар.
Әрі қарай

Бетперде

-Қайырлы күн, қымбатты көрермендер! Әр сенбіде өздеріңіз сағына күтетін, ашық әңгіме алаңы «Бетперде» бағдарламасы өз жұмысын бастайды! Сонымен, біздің бүгінгі қонағымызыз қай министрліктен келіп отырған жұмбақ күйінде қалуын өтінген министр ағамыз!

-Министр мырза, бағдарламамызға қош келдіңіз дей отырып алғашқы сұрағымды қойып кетсем. Бетіңізге неліктен маска киіп шықтыңыз және ол неге түлкінің маскасы?
Әрі қарай

Вешірге дайындық...вешір...

Мереке қарсаңында әр жылғылар әр үйде жиналып вешір жасайды. Сондай оқиғалар біздің ауылда былай өрбитін. Әуелі, ептеп тиын-тебеннің басын құраймыз. Содан кейін барып жаңағы ақшаға не келетінін есептейміз. Тәтті-пәттілерді үлкендер жағы арқылы ауданнан алдыртамыз. Ал ішімдік жағын ауылдағы төшкілерден аламыз.Қыс болса ақшаға, жаз аяғы болса екі қап бидайға бір вино (нағыз қанаушылық екен ғой) аламыз.Ақ арақты да ұмытпаймыз. Өзімізден он жас үлкендерден бастап бізге кіріп шығатындарға бір-бір шөлмек дайындап қоямыз.
Вешір басталады. БІреу жүгіріп келеді.
-74-тер келді, кіруге ұялып тұр қыздардан…
Бір шөлмекті құшақтап қораның артына немесе дәлізде ағалардан ақ тілек тыңдаймыз. Осылай кете береді. 78-79дан бастап столға отырып кетеді. Арамыз 5-6 жас қой енді,ұят емес тә…
Арт жағында кластың қыздары үлкендермен кетіп қалады. Қыздарға жынданғаннан не пайда… Жылдар өтеді вешірлерге жастау қыздарды тарта бастайсың. Кластың қыздары бұнымызды жақтырмайды мұндайда. Оларды ешкім вешірге әкетпейтін болғанда бұл күндері…
Әрі қарай