Бала кезімнен жайлауда өскен қазақтың бірімін. Мектептегі сабақтарымыз аяқталар-аяқталмастан жайлауға тартып кететінбіз.Шамамен он жастағы кезім.Мен ата-әжемнің қолындағы баламын ғой.Немерелерінің үлкенімін (ер балалардың ішінен). Әке-шешем ауылда жеке тұрды. Оларды онша мойындай қоймасамда іштей оларды көргім келіп тұратын сол кездерде де. Мүмкін оның себебі мына бір жағдайларда шығар.

Бір жігіт балық аулауды жан-тәнімен сүйіпті. Сенбі, жексенбі болса универсалды Пассатының артына қармақтары мен резеңке қайығын салып алып,қасына келіншегін ертіп балықшылығына тартып отырады екен. Келіншегі болса табиғат аясында, көлеңке түбінде кітаптарын оқитын болыпты. Осындай бір сапарда жолдан шаршап келген жігіт шатырды тігіп(жаман сөз емес), қайығын үріп болған соң шамалы көз шырымын алмақ болады. Әйелі қайыққа мініп кітабын оқып отырады. Әйелдік қызығушылығы артып ескекті есіп жағалаудан қамыс арасына қарай сәл ұзаңқырап кетіпті. Қолы талып, «сәл демалып алып қайтамын ғой» деп кітабын оқып отырса балық инспекторы келіп(бұлда қайықта, басқа қайық): «рұқсат қағазыңызды көрсетіңіз » депті. Жоқ екені белгілі.
-Айыппұл төлеңіз?
-Мен кітап оқып отырмын, балық аулауға қатысым жоқ
-Менде сізді балық аулады деуге барлық дәйектемелер бар(иегімен қармақтарды нұсқапты).
-Онда, мен «мені зорлады» деп сіздің үстіңізге арыз жазамын.
-Неге? Мен Сізге тақалғанымда жоқ,өз қайығымда отырмын.
-Менде де солай арыз жазуға негіздемелер бар-деген әйел иегімен нұсқапты

Менің басыма да жылына бір-екі сюжеттің келе кететіні бар еді. Қандай да бір қаланың мәдениет ошағының біріне қандайда бір әнші келіп кәнсерт қоятын күні сол маңайда гүл сататын кемпірлер пайда бола қалады. Сол кісілердің қатарына жұмыртқа, қызанақ сататын кісілерді де жайғастырса…

Иә, тарихқа көз жүгіртсек небір нәрсеге қанық боламыз. Менің бұл жолғы жазбағым. Журналистер күнін неге айдың соңғы жексенбісінде атап өтіп жүрміз? Айдың соңғы жексенбісінде «Кеншілер күні», «Металлургтер күні» дегендей мейрамдар тойланушы еді.Біздің «кәсіби журналистеріміз» өздерінің көне кәсібін қашан тойлаулары керек екенін біле алмай жүр. Айтсаң «заң бойынша ғой» деп бойларына шаң жуытқысы келмейді. Бізде заң деген күнде өзгереді ғой.
Алтынбек Сәрсенбаев марқұм кезінде журналистер күнін 28 -маусым күні тойлауды,ұсынып ол бекігентін де. Себебі, 1913- 1918 ж.ж. Ахмет Байтұрсынов "Қазақ" газетіне радактор болғанкездері алғашқы саны осы күні жарияланған деген мәіметтер бар. Бірақ бұған дейінгі «Дала уалияты», «Түркістан уалияты» газетері де біздің қазақ баспасөзінің тарихынан шет қалмауы керек.
Ал, бұл мерекенің күнінің ауысу себебі… Алтекең…

Баяғыда вешір дегендер болатын. Қазірде бар шығар ауылдарда. Бірақ баяғыдай емес. Біз вешір жасағанда бізге келіп тілек айтады деп 1974-ші жылғылардан бастап әр қайсысына «Пщеничный» мен «Агдамнан» дайындап қоятын едік. Біздің (84тердің) вешірге 74-терден бастап 86-ларға дейін кіріп шығар еді. Біз де сол кездерде біразына кіріп шығатынбыз. Қазір олай емес. 89 отыр ма, басқа ешкім бармайды ол жерге. Сіздерде білмеймін, бізде қазір осылай жағдай.

Теңіз атты мекенінің барлығы
Өзі жүзген аквариумның тарлығы
Кірмейді оның түсіне

Ағынға қарсы жүзбейді
Тамағын тек бір уақытта іздейді
Аквариумда себебі

Қиялилау шығармын мен ептеген
Өз әлемін шыныменен шектеген
Аквариумдағы балыққа ұқсас жандар бар
Мен оларды, мен оларды жек көрем!

Алдыңғы жазбамда жазғанымдай Астана қаласына «Мінбер» журналистерді қолдау қоры ұйымдастырған " Жаңа медиа техналогияларын ақпарат құралдары тәжірибесіне енгізу" семинар-тренингіне бардым. Мақсат сол-блогерлермен кәукілдесіп қайту және тәжірибе алмасу ғой. Бой сергітіп цифрластармен әріптестермен сыр шертісу. Жұма кешке барып сол күні және сенбіде «Абай » қонақ үйінде қондым.
Тұзым жеңіл деп айтып жүруші едім ғой. Жексенбі күні қайтуға дайындалып жатып«Осы мені машина қақпаса да, велосипед қағатын уақыты болып қап еді» деген күпір ой келді. Жазмыштың маған дайындаған сиы бар екен сол күні. «Халық сөзі» газетінің редакциясына соғамын деп жүріп жеке куәлігімді жоғалтып алдым.Таксиде не автобуста қалғанын білмеймін. Шалбарымның қалтасына саналы түрде салып алғаным есімдетін. Соны салғанда да орамал тұрған қалтама салыппын ғой))) Маңдайдан аққан сордың я бақтың терін сүртем деп жүргенде түсіп қалыпты…

ПыСы: вордпрестің ашылмай тұруына байланысты менің блогым толығымен мында көшті. Біразыңызға көшуге кеңес беремін.

Бүгін Алла қаласа түстен кейін Астана қайдасың мына жақтасың деп Астанаға қарай тартып отырамын. «Мінберге» тізлмеген ем, жәй барып шо пашом көріп қайтайын деген ой ғой. Әрі Астаналық блогерлермен жүздесіп, кәукілдесіп қайтпақ ниет бар.«427-ні еске алу кешін» ұйымдастырмақ ниет бар)))) Жексенбіге дейін «жестоко» демалмақпыз…

Тақырыпты түсіндіре кетейін. Алла тағаланың жаратқан қалыбын кейін келе бұзып алатын жандар болады. Әңгіме қалыбын бұзбағандар жайлы. Негізі әншілерден жұлдыз ауруын көп байқайтынымыз рас. Тіпті ол эстрадада таныла қоймаған қала деңгейіндегі жас әнші болса да. Менің байқағаным Халық әндерінің орындаушылары өте қарапайым келеді. Қандай қонақ үйге орналастырсаңда риза. Бірншіге борщ, екіншіге гречка котлетімен әкеп берсең жей береді. Ал, эстрада бағытындағылардан бәрін күтуге болады. Қарағандыда жылына екі-үш конкурстар мен фестивалдер өтіп тұрады. Халықтық бағыттағы жас әншілердің конкурсында еліміздің түкпір-түкпірінен келген жас әншілерді күтіп алу мен қонақ үйге орналастырудың басы қасында жүрдім. Бұларды жалпы қонақ үйге орналастыра салды. Күзгі мезгіл. Қонақ үйде жылу жоқ. 4 адамдық, 6 адамдық нөмірлерге тықтық барлығын. Олар жамырап ән айтып дайындалып жатыр. Жеке дайындалуға мүмкіндік жоқ. Не істей аламын,қолда билік жоқ. Мына қонақ үйге қанша төленетінін де біле алмаймын. Ертесіне тамақтары қырылдап тұрды біразының. сонда да қабақ шытпайды өздері.
Осы тектес эстрада бағытының жас әншілерінің конкурсында оларды басқа қонақ үйге орналастырды. Жылы.Жеке-жеке бөлмелер. Осыдан кейін олар атақты болған кезде қалай өзгермесін…
елге танымал азаматтардан Рамазан Стамғазиев ,Қайрат Байбосынов, Қатимолда Бердіғалиев сынды атақты адамдардың қарапайымдылығын сөзбен жеткізе алмаймын.Қайрат аға есік алдындағы бардюрға отырып алып әңгімені жібере береді))))
Ерік Жолжақсынов бір шаруаларымен қаламызға ат басын бұрыпты. Тура сол күні Бибігүл апамыздың кеші болып жатқан. Сол кешке бас сұға салыпты. Бір шетте тұр сопиып. Ол кісімен ешкімнің ісі жоқ. Барып амандастым, жөн сұрастым. «Жүріңіз жақсы жерге отырғызайын» десем,«ел-жұрт отырып алсын.Орын болса арт жағына отыра салам» дейді.Неткен қарапайымдылық. Екеуміз қазақ киносы жайлы біраз әңгімелестік. Бұл оқиға «Лавэ» фильмі жарыққа шықпай тұрып, бірақ түсіріліп біткен кезде болғантын. Ерік аға сол кинода киллердің рөлін сомдаған.
Тізе берсек бұндай қарапайымдар көп. Ерболат Құдайбергеновте осы тізімге кіреді, Қайрат Нұртаста адаммен тез араласады.

Әншілер мен әншісымақтар жайлы мына жерде бұрынырақта жазып кетіппін. Біраз пікірталасыппыз да. Бүгін тағы осы төңіректегі жазба жазылыпты .әрі қарай не жазуға болады?! Ақшаңыз банктегі шотыңызға симай бара жатса, бауырыңыздың не болмаса өзіңіздің тойыңызға әншілерді шақырғыңыз келді делік. Кімге қанша шығындаламыз?
Мен төменде әншілердің Қарағанды қаласына келетін бағасын келтіре кетейін.
Қайрат Нұртас — 2000 долларға 5 ән айтып кете алады. Бұның үстіне шешесі екеуінің ұшақпен келіп кетуі мен қонақ үй, тамақтану ақысын қосыңыздар.
Мақпал Жүнісова апамызға жобамен 700-750 мың төлеу керек.
Нағима Есқалиеваға ән салғызғыңыз келсе 600 мың теңгені дайындай беріңіз.
Ескендір Хасанғалиев ағамыздың өз аузынан «Азиада алауын» тыңдағыңыз келсе 450 мың теңгеңізді шотыңыздан сыпырып ала беріңіз.
Нұрлан Абдуллин деген жігіт ағасы тойыңыздың сәні болсын десеңіз 900 мыңның жобасында шашылуыңызға тура келеді.
Жанна Орынбасарова (кім,қандай өлең айтады білмейді екенмін)атты әнші 600 мыңның әр жақ бер жағында келісім беріп қалады.