Батыс Қазақстан облысы Орал қаласында нұротандықтар көмекке зәру қарияларға қол ұшын беріп жатыр. «Ардагерлерді ардақтайық» жобасының аясында партияның еріктілері олардың үй шаруасына көмектесуді үлгілі іске айналдырған. Қазір жүзден астам оралдық қария партияның қамқорлығында. Жастар олардың ауласын тазалап, қыста қарын аршып, көмек етеді. Жәрдемдесуге жыл он екі ай бойы әзір жүретін нұротандықтардың арқасында бүгін жалғызілікті Валентина Дубовская қыстық отынмен қамтамасыз етілді.
Қысқы уақытта да, жазғы уақытта да көмектесуден шаршамаған нұротандықтар қыс басталғалы осы үйге бесінші рет келіп тұр. Жастар үшін бұл атқарылып жатқан жұмыстар оңай болғанымен, жалғызбасты қариялар, үлкен кісілер, ардагер үлкен кісілер үшін қиын.
Ұзақ жылдар бойы балабақша тәрбиешісі, кейін жергілікті театрда жұмыс істеген 83 жастағы қарт кісі қазір жалғыз тұрады. 50 жыл бойы бел жазбастан еңбек еткен қария көмекке зәру. Өздігінен жүріп-тұруы қиын болғасын, жасотандықтар ұдайы қол ұшын береді екен. Қаладағы әлеуметтік салаға жауапты мекемелердің көмегімен енді қарияның үйіне газ өткізу мәселесі қарастырылып жатыр.
— «Нұр Отан» партиясының жастарына мың алғыс! Оларға ризашылығымды қалай жеткізерімді де білмеймін. Өздері келіп, отынымды жарып, көмірімді тасып береді, — деп алғысын жаудыртты тыл ардагері Валентина Дубовская

Сәлеметсіздер ме!
Мен БҚО,Қаратөбе ауданынан сіздерге хат жолдап тұрмын.Сіздер маған көмектесе аласыздар деген оймен, жеке мәселем туралы қолдау сұраймын! Менің әпкемнің, осымен 2 ай болды, шаштары ойылып түсе береді.Сол түскен жердің үстінен басқанда ауырады екен.Әзірге ещқандай дәрі- дәрмек қолданбады.Бірақ әртүрлі журнал-газеттерден іздестіріп, халық емін қолданып көрдік (пияз бен коньякты араластырып, сол жерге жақтық; горчицаны да жағып көрдік, естуіміз бойынша кейбіреулерге көмектесіпті).Шаш өсіретін су сабынымен жуды.Алайда, бұлардың бірі де оң нәтижесін әлі бере қоймады.Шашының әр жерінен ойылып тусе береді.Күн санап артып барады.Енді қандай ем- дом жасауымыз керек.Мұндай жағдай жиі кездесе ме? Оны емдеудің қандай жолдары бар? Сіздерден осы жайында кеңес берулеріңізді сұраймын! Жауаптарыңызды асыға күтемін.Өтініш, көмектесініздерші!!!

— Олар не істеуші еді маған? Көп болса укол салар… Әйтпесе, алып кетер...

«Тамақтан ұшындым» деп қысылып жатқан құрбымнан неге жедел жәрдемге хабарласпағанын сұрағанымда алған жауабымның сиқы осы еді.
Рас, еліміздің науқастарға жедел көмек көрсету жылдамдығы мен сапасы кейде сан соқтырып, бармағыңды шайнатады. Оған жақсылы-жаман сан себептер бар. Дегенмен, жеке өз жауапкершілігіміз қайда?!
Айталық, ол жай улану емес — «сальмонеллез» не бір вирустық жұқпалы ауру болса ше?! Алып кетсе, дәрігерлер аурудың себебін анықтауға тырысып, жазылғанша оқшаулар ма еді?!
Бірақ, жо-о-оқ. Біз дәрігерге сенбейміз. Одан да жағдайды әбден асқындырып, алтын уақытты өлтіріп, бәрібір сол «жәмән» дәрігердің алдына барғанды артық көреміз…
Ал оған дейін не істейміз?

Сөзді көбейтіп қайтейін, бұл туралы бәріңіз де мың мәрте естіген боларсыз. Тек сілтеме беруді жөн көрдім. Ар жағын өзіңіз білесіздер… www.avaaz.org/ru/petition/Ostanovim_genocid_musulman_rohindzha_v_MyanmeBirme/?tSrGleb

Кезекті менің бұл тақырыбым осы сайтқа жазуға жарай ма әлде минус болама білмеймін. Бірақ кімнен сұрарымды білмедім. Нағыз жарамай жатса өшіре салармын. Бүгін мен интернетте отырып бір бағдарлама көрдім. Ол адам өмірін құтқарған батырлар туралы. Соңында рак ауруына ұшыраған кішкентай қызды көрсетті. Оның сыныптастары барлық жағынан қолдау көрсетіп, көмектеседі екен. Көріп, бір жылап алдым. Содан соң ойға қалдым, біздің елде де сондай көмекке зәру адамдар көп қой. Ауруларды санамағанда жетімдер, соның ішінде қазақтар қаншама. Бізде, шүкір, бәрі бар. Тіпті, қымбат сотка мен қымбат киім кимесем де мен өз күшіммен қалағаныма жете аламын. Ал кейбіреулердің оған шамасы жоқ. Бақытты отбасыда өмір сүргеннен артық қандай бақыт бар! Жетімдерге көмектесу — бала күнімнен ойымда бар еді.Тіпті, 3 жыл бұрын мектеп кезінде «алматы ақшамына» осы ойымды жеткізіп, мақаламды жариялаған болатынмын. Сонда мен бай адам болғым келеді, себебі мен сонда ғана жетімдерге көмектесе аламын дегем. Қазір де солай ойлаймын. Сонымен әңгіменің нақтысы, мен ешқашан жетімдер үйінде болмадым. Ойлап отырмын, осы жаңа жылда ең болмағанда бір балалар үйіне кішкене де болса да сыйлық жасасақ не болар екен? Мен әрине үлкен суммадағы қаражатпен көмектесе алмаймын. Бірақ қалай көмектесуге болады? Кім қалай ойлайды? Әлде босқа әуре болмау керек пе көп қаражат болмаса? Көп түкірсе көл болмай ма? Пікірлеріңізді жазуларыңызды сұраймын. айтпақшы, көрген бағдарламам: пусть говорят — не все равно тақырыбы

Бәріне Салем! Маған көмек керек еді, логотип жасауым керек. Тегін приложениелер мен программаларды пайдаланып көріп едім, ойымдағыдай болмады. Дайын емес, өзім құрастыра алатын программалар болса немесе басқа да жолы болса айтып жіберіңдерші а?! Қатты кереееек! Күтемін!

22 жастағы Қонысбек сіз бен біздің көмегімізге зәру. Көрермендерін күн сайын таңертең таңғы бағдарламамен бірге оятататын «Қазақстан-Ақтөбе» телекомпаниясының тілшісі Қонысбек Рысмағанбетов аты жаман ауруға шалдыққан. Дәрігерлер Қонысбекке бүйрек рагі («феохромоцитома») диагнозын қойған (“рак надпочечника и опухоль вненадпочечниковый локализации”). Ел медицинасының бұл ауруды емдеуге толық мүмкіндігі жоқ. Израиль мамандары Қонысбекке көмектесуге әзір. Израильдегі Шиба клиникасында ота жасату үшін оған 16 миллион 500 мың теңге қаржы қажет…

Жұмыстан келе жатқанымда мені үйіміздің ауламызда бір келіншек тоқтатты. Сіз осында тұрасыз ба? — деп сұрады алдымен. Осы көппәтерлі үйде тұратындығымды айттым. Сізден көмек сұрайын деп едім, — деді. Содан кейін оның мектепте оқитын қызын осы үйде тұратын ұл бала ұрып, оның миы шайқалып, оған дәлел болатын медициналық қорытынды да бар екенін айтып, көрсетті де. Менен сұраған көмегі — сол бұзақы балаға мінездеме жазу еді. Сөз арасында арыз бергеннен бері бір ай өткенін, одан бері іс қозғалмай жатқанын, ол баланың әке-шешесі мүмкін құқық қорғау органдары өкілдерінің ауыздарын майлап қойғанын, бірақ куәгерлердің көп болғанын, олардың куәлік еткенін де айтты. Ал мен не істедім? Бұл сөзіне ойландым да, мен ол баланы білмейтіндігімді, бұл үйге жақында ғана көшіп келгенімді айттым. Бірақ мен өтірік айттым, өйткені мен ол бұзақы баланы танитынмын, оның анасын да. Ол баланың үлкендермен салғыласып тұрғанын, тас лақтырмаңдар дегендерін тыңдамай, керісінше істеп тұрғанын да көргенмін. Бірақ бәрі сатылып алынған болса, менің жазған бір парақ қағазымнан не пайда болар деп ойладым.
Енді сол оқиға ойымнан кетпейді, ал менің қызыма біреу сондай зорлық көрсетсе ше… Мен де солай көмек сұрап жүрсем ше.....Құдай бетін әрмен қылсын, бірақ менікі дұрыс емес болды…

Негізі мына бір бәлеге алғаш кіруім, Миым ашып кетті,қайда, не үшін кіргенімді құдай білсін,әйтеуір іш пысқаннан ашып едім, шыға кетті.Тіркелем деп 5 сағат оттым, оооо ес енді типо блогерлер сияқты блог жазам девем, арқа қайт күш жетпейт дейма бирдеме шықты,, ообщм бас қатты.Біррақ кіріп алсан шықққың кемейд екен әә, че то ұнаватырр речь деген свободно кетип қалған.Не ғо достар менин блогымды оқысандар көмектесе салндарш,құдайд
ан қайтар