Ооо, жеңге деген жақсы ғой. Жас кезімде қатты ойнадым, екі саның байыңдікі, ортасы қайныңдікі деп, әлі де ойнаймын. Бара қалсаң, жайылып, жастық болып жатқандары. Бір-екі қонақты көтере алмай жататындар бар, курстас, сыныптас жігіттермен бара қалғанда да, қабақ шытпай, құрақ ұшатын бір жеңгемнің орыны тым бөлек. Бірақ, жасымыз алшақ болған соң, ол жеңгеммен аса қалжыңдаса бермеймін, тек сыйластығын айтайын дегенмін. Сырласатындары да бар, Мұқағалидың жеңгесі сияқты, қасында қара мұрты бар жеңгем (бұрынғы) де бар, бауырым мен қарындасым бар болған соң ба, қашан көрсең де, есігі ашық, дастарханы жаюлы. Мүмкін, сирек көретін болған соң да шығар.

Қойыңыз — бағлан ба?