Сонымен… Бұл мақаланың басы, яғни «Жарнама туралы» «тесік» Заң һәм Алкогольсыз сыра" атты пост жеке блогымда былтырғы желтоқсанда жазылған болатын. ҚР парламенті Мәжілісінің депутаты М.Әбенов ағамыз осы жағдайға байланысты маған бастама көтеріп, көпшіліктің қолын жинап, ауқымды масштабта қозғалыс жасасам, онда Парламент қабырғасында бұл мәселенің әбден көтерілуі мүмкіндігін айтқан болатын. Бірақ менің қызметім журналистіктен мүлдем бөлек болғандықтан, басталған іс аяқталмаған күйі қалды. Қоғам да сол баяғы мамыражай тірлігімен қала берді. Дей тұра Атырау қаласының орталық көшелерінің тұсынан өтіп бара жатып, мына бір сорақы жарнаманы көріп, амал жоқ, осы мақаланы тағы жазып отырмын.

Әркімнің отбасын құру тарихы әр түрлі. Біреулер шын мәнінде қыз-жігіт болып қол ұстасып жүріп үйленеді.Енді біреулер «бешірдегі» шалыс қадамдарынан кейін үйленіп жатады. Менің бір танысымның үйлену тарихы қызық. Үйлену болғанда… болашақ(ол кезде оған үйленетінін ол білмеген) жарымен танысуы. Ораза айыныда болған оқиға. Ораза болғанда да нақ Қадыр түні күні. Сыраға тойып алған танысым өзі тектес жолдастарымен аялдамада шемішке шағып отырады. Өз арамызда «Жібек жолы» аталып кеткен бұл аялдамаға келген жігіттің қыз қолтықтамай кеткені кемде-кем.

Мынау менің бір әріптесімнің ертемен жұмысқа кеп, кешегі түнге лағнет айта отырып жазғаны. «Осыдан кейін сыраны аузыма алсам, атым өшсін!» деп серт берген-ді өз-өзіне күндегі әдетінше)))

Ей, сыра, сыра-сыра, сыра-сыра,
Жоқ дегенде бір ішем жұмасына.
Өзге жайлы ойланып отырам да,
Сіміремін өзіңді тым асыға.