Кейде телеарна алдында отырып қарадай қарап күйесің. «Әзілқой», «халықты қыран топан қылатын» бағдарламалар бар ғой… Иә. Бірақ солар әзілдерді қайдан алатынына миым жетпей-ақ қойды… Аспаннан алған дейін десем, брэйк билейтін әже мен қыздарға қырындап жүрген қарттың, әйелінен қорқатын еркек пен күйеуінің көзіне шөп салып жүрген әйелдің аспанға не қатысы бар? Әйтеуір бізге, көрерменге ұсынылған өнімдерден ұғатынымыз, «ұнамаса көрмеге» жүгінуіміз керек боп тұр. Олай болмаған күнде, бір сықыр сүйек ербеңдеп билесе шегіміз қатқанша күлуіміз керек екен. Бір көксоққан қатынынан қорқып бұтына жіберіп қойса да, бұратылып күлкіден жатып қалуыңыз керек. Дым күлкілі емес. Дым өтпейді.Өткенде бір «Тематик шоу» деген хабарды қарап отырсам мынандай әзіл айтады.
— Кеше үйге келсем әйелім біреумен сүйісіп тұр екен.
Қасындағы екінші әзілкеш-сымақ
— мәссаған – дей беріп еді, анау:
— оны қойшы, ең бастысы тамақ істемеген ғой -деп «қыран топан қылды»
Қазақтардың әзілінің сиқы осы.

Кешкісін Кинопоиск.ру сайтынан жоғары баға алған кинолар тізімін қарап отыр едім. Осы киноға назарым ауды. Көруге тұрарлық кино екен. Сөз жоқ, теңіз туралы айтқан сөздері, актёрлардың шебер ойнауы барлығы көңілден шықты. Бір қарағанда кино көңілді де, қайғылы. Руди мен Мартин-ге қосылып, солардың қайғы, мұңдарына мен де қосылып бірге, теңіз көру деген саяхатына жол тарттым. Әсіресе фильімнің соңында ойнайтын пининаның үні денемді шымырлатып жіберді. Бір көріп шығыңыз, сіздерге де ұнар деп ойлаймын.

Theme From The Ocean