Не десем екен?

Бүгін редакциямыздың почтасына хат келді. Мәтіні төмендегідей. Әрине ҚазАқпаратқа жариялай алмадық. Форматы келмейді. Сосын баланың беті қайтпасын деп блогыма салдым. Министрлікке талпынып жүрген жігіт-ау дедім.Бетінен қайтармаса кожанный сөмке ұстап қалар.
Доброго времени суток,  уважаемые сотрудники  Национального информационного агентства “ КазИнформ”!!! Я – свободолюбивый казахстанец, желающий выразить свою  открытую гражданскую позицию по поводу досрочных президентских выборов в стране. Я  знаю, что Н.А.Назарбаев победит, потому что он – великая личность, уважаемая всем Миром! Он – мой кумир, он гений, каких не будет больше никогда. В Казахстане за него – абсолютное большинство населения. В его поддержку я написал стихотворение, которое прошу вас опубликовать во всех  СМИ под моим именем  и фамилией, с которыми Вы сотрудничаете… Также будьте любезны оповестить меня посредством сообщения на электронную почту о названиях газет и дате публикации. Я надеюсь, моё сообщение без внимания не останется. Благодарю заранее за оперативный ответ и проявленное внимание.

С уважением, Есимсеитов Марат.
Әрі қарай

Алдарыңызда… “абсурд театры”


Былай қарасаңыз, биылғы сайлауға көшелі сөз айтып, келелі іс бастайтын азаматтар емес, көршісінен басқа ешкім көрмеген, туысынан өзге ешкім танымаған кісілер киіп-жарып қатысып жатыр. Бұнысы сайлауды сайқымазаққа айналдыру ма, әлде демократияның көрінісі ме, білмедім. Білетінім – бұл абсурд театры.
Оғаш театрдың кейіпкерлері көзіңнен жас ағызатындай қайғылы емес, ішек-сілеңді қатыратын сайқымазақ та емес. Бірақ, күлкілі көрінеді.
Әрі қарай