Кітап оқымағалы көп болды. Кешегі демалысты пайдаланып Marwin-ге кітап қарауға барғам. Ішке ене бере көзіме бірден Есентаеваның кітабы түсті. Жанынан байқамағансып өте бердім. Баян емес, іздегенім Іскерлік Әдебиеттер еді. Көптен бері аңсарым ауып жүрген Стив Джобс жайлы жазылған Уолтер Айзексонның еңбегі еді. Одан қала берді Брайан Трейси, Дональд Трамп, Роберт Кийосакидің еңбектерін оқығым келіп жүрген. Іздеген кітаптарымның бәрі табылып қуанғанымды-ай. Тек Іскерлік Әдебиеттерді ғана емес өзім ұнататын Детектив жанрын, басқада жанрдағы кітаптарға да уақыт бөліп, сол жақтардыда беттеп келемін. Оқуға ерінбесеңіз іздеген кітаптарыңызды оңай тауып аласыз. Классика, фантастика, психология, мүмкін мотивациялық кітаптар, жоқ әлде бизнес кітаптарма бәрі де жетерлік. Осы ретпен аралап келе, соңында ғана Қазақ Әдебиеттеріне көзім түсті. Жетім баладай бір бұрышта елеусіз қалыпты. Қазақша кітаптардың саны елуге жетер жетпес екен. Есесіне орыс тілінде қалаған кітаптарыңыз табыла кетеді. Қазақша кітаптардың көбі кеңес кезеңіндегі Әдебиеттер ғана. Бүгінгісі Баянмен шектеледі.

Әлем Әдебиеттерінің қазақша аудармасын оқығыңыз келсе kitap.kz сайтынан таба аласыз. Тек экран алдында бас алмай отырамын демесеңіз.

Елбасымыз Жолдауында Әлемдік Бестселерді Қазақ тіліне аударуға тапсырма бергенді. Тапсырма орындалып жатыр-ау. Бірақ сол кітаптар тек Оқу орындарына ғана таратылып, кітап сүйер оқырманға жетпейтіні өкінішті. Әйтпесе соңғы шығып жатқан бизнес кітаптарды өз тілінде оқуды кім жек көрсін.

Осы орайда Болашақ түлегі Қанат Әуесбай алғашқылардың бірі болып «Батыс көрген. Ұлыбритания Қазақтың көзімен» атты кітабын жазған еді. Өзгеде Болашақ түлектері Қанат Әуесбайдың ізін қуып бір-бірден кітап жазса Қазақша кітаптардың саны артып, Қазақ Әдебиетіне жаңа леп әкелер еді. Бір күні оқитын Қазақша кітап қалмай әншілердің ішіп-жегенін, не істеп, не қойғанын оқып жүрмесек болғаны. Кітап оқитын жастар емес, оқитын Қазақша кітап қалмай барады.

Шымкенттегі Ж.Шанин атындағы Облыстық драма театрда жаңа қойылым сынақтан (сдача) өтті. Оңтүстік өңірінде орналасқан мәдени ошақтарды насихаттауға бағытталған хабардың редакторы ретінде мен де көрсетілімге қатыстым (комиссия мүшесі емес, әрине). Қойылымның режиссері Асқар Алтынбеков былайша айтқанда «саяси жанр» енгізіпті. Пьеса «Көшкін» деп аталады, түрік драматургы Түнджер Джүзеноғлы жазған. Белгілі бір уақытта болмаған шартты оқиға.

Шығарма желісі – тау ішінде орналасқан бүтін бір ауылдың жүрегін мазалаған жартығасырлық үреймен ұштасады. Артық дыбыстан, адуындап келетін қар көшкінінің кесірінен адамдар өзін-өзі өлтіруге де дәті бармайды. Ал, әйелдер бала көтерген күні сол шаңырақта жауыздық орнайды. Адамнан адам оңай шыға ма?! Бір бала дүниеге келем дегенше, бүтін ауыл өлім құшады. Лажсыздан босануына 3 айдай қалған әйелді дауысы шықпас үшін, тірідей табытқа салып тастап отырған. Осылай әр жүкті әйел ажалын табыттан күтіп жүреді. Ең өкініштісі, сол үрейдің жәй ғана сандырақ екеніне бақандай елу жылдан кейін ғана көз жеткізу. Қарапайым жұртты «жұмса, жұдырықта ұстағысы» келетіндердің пиғылы дер кезінде анық болмай, ұзақ уақыт бойы көшкін қаупімен халықты қорқытып келген. Бір отбасыдағы үнсіздікке тұншыққан еркек мылтықты көріп, өзін-өзі атуға бел буады. Және әлі уақыт бар деп жүрген келіні мерзімінен бұрын босанып қояды. Содан шаңырақта белгілі деңгейде шу орнайды. Ал, ақырзаманға уәде берген көшкіннен ешқандай хабар болмай шығады.

Шығарманың әр түрлі түйіні бар шығар. Менің түсінгенім бойынша нағыз «бізге» арналған екен. Ауыз әдебиеті ұқсап жарты ғасырға созылған үрейге – халықтың сенгіштігі, немқұрайлылығы себеп. Сол 50 жыл ішінде бірде-бір рет төтенше жағдай орнамаған (сабақ алуы үшін). Бірақ, келіп қалар деген қарғыс атқыр «үмітпен» адамдар тіпті сыбырлап сөйлесуге көшіп кеткен. Бүгінде тау арасында тұрмасақ та, біз алдын ала алмай жүрген «көшкіндер» көп. Ол, ақпараттың жалғандығы мен оның тез таралуы, тіпті, ұрпаққа жалғасып кетуі. Дені осындай мәселелер көп қой, жалпы. Не оқиға болса да, соның рас-жалғандығына көз жеткізу керек.
Қойылымдағы актерлар шеберлігі. Ауылдағы ең қатты дыбыс ұйқы болып кеткені, адамдардың қимылындағы үмітсіздік бәрі айқын көрініп тұрды. Фобиясын қалай жеңеді екен деп күтіп отырасың.
Айта кетейін, «Көшкін» пьесасы сәуір айынан бастап көрерменге жол тартады. Барайық, тамашалайық!