Өз үйімде кеңге салып арқаны,
Босаңсыған қуатымда артады.
Кей нәрсеге ызалансам куінсем,
Өз үйімде бәрі соның тарқады.

Өз үйімде өлең төсек жайғассам,
Тәтті ұйықтаймын кірпіктерім айқасса.
Кісі үйінде ілінбейді көзімде,
Еске түсіп бастан кешкен қай қайда

Қайран меніқ қадірі жоқ өз үйім,
Ыстығыңа күиіп суығыңа төзеиін.
Босағадан аяқ шығып жатсада,
Депті қазақ, -«Кең сарайдай боз үйім».

Өз үйім ол Ұлы Отанның макеті,
Айтыңдаршы барма мұның қатесі.
Отаныңды өз үйіңдей сүйе біл,
Ал Азамат сол үйіңнің әкесі.

Насыреддин Қожырбайұлы