Ертеде бір Құбыжық өмір сүріпті. Жоқ, заты құбыжық емес, азан шақырып қойған аты Құбыжық. Тілдей куәлігіне Құбыжық деп жазылып кеткен соң амал бар ма. Сүндет тойынан бір жылдан соң молда алдына тіл сындыруға барғанда барлық балалар «Сенің атың да Құбыжық, затың да құбыжықсың!» деп мазақтап ойнапты. Алтыға келгенше адам баласын көрмей, тауда әкесінің етегінен ұстап қой баққан балада қайбір түр болсын. «Құбыжық болсам болармын» деп сырттай көнген түр жасағанымен, ішінде қатып жатқан кекті ешкім білген жоқ…