Ең соңғы тұрағың... 7 наурыз 2012, 15:59 Алаңсыз ойнаған жүгіріп, Есте ме балалық кездерің? Қас қағым сәтте-ақ ғайып боп, Зуылдап өтерін сезбедің. Жоқ онда жасанды қылық та, Бұлақтай тұп тұнық көздерің. Сыңғырлап күлгенің сүйкімді, Балдан да тәтті еді сөздерің. Бағалай білмедің бірақта, Есейіп кетуді көздедің. Оңаша қалғанда ойланып «Ес біліп, ер жетсем тез» дедің. Әрі қарай
