Неке куәлігін кеше алдым. Тойым қазанда болып еді ғой.

Жалпы негізгі қалыптасқан дәстүр былай ғой: Некеге тұрушылар тойдан бір ай бұрын неке сарайына барады. Алдын ала жазылып, тойдың күнін тіркетіп кетеді. Сосын той күні қыдырып жүріп, неке сарайына бас сұғады.

Ал біздің ауылда неке сарайы жоқ. Қалаға тіркелейін десем, қаладан 300 км алыстамыз. Қаладан ауылға жеткенше 4-5 сағат уақыт кетеді. Сондықтан некені тек формалды, тойдан кейін тіркетуге бел будық. Тойдан кейін ауылдағы әкімшіліктің әділет бөлімшесіне/кабинетіне барып тіркелдік. Тіркелдік те Алматыға кетіп қалдық. Бір айдан кейін хабарласты. Бірақ, бізде еңбек демалысы бітіп, жұмысқа кірісіп кеткенбіз. Бара алмадық. Ортаға ағайын-туманы салып, нотариалды келісім арқылы алмақ болғанбыз. Бірақ оларға әділетті қызметкерлер бермепті.

Енді өзіміз барамыз деп жиналып жүргенде 1 ай уақыт өтіп кетті. Куәлікті аз күннің ішінде алуға келмесе, ол күшін жояды екен. Сөйтіп зайып алым шығып жүргенде, жұмыстас қат… әйел нотариуста танысы бар екенін айтты. Ол прәпіскісіз Алматыдан алып беруге көмектесе алады екен. Сөйтіп онымен жолығып, 2 апта өткенде әрең дегенде шаруаны реттеп, парасын беріп құжаттарымды рәсімдеуге жібердім. 4 наурызда дайын болады деді.

4 наурызда кемпірімді ілестіріп алып, Жетісу ауданының АХАЖ бөліміне барып алдым. Әбілдің, бұл күнге де қол жеткізетін күн бар екен ғой деп ойладым, көк куәлікті қолға ұстап тұрып. Міне, енді мен де заңды некедемін.

ПыСы. Жұмыстан үйленгендерге ақшалай материалдық жәрдем беріледі. :)