Адамның бетіне, денесіне орналасқан мең, қалға қарап отырып, білгірлер бірталай дүниені болжаған. Әрине, тағдырын, мінезін, денсаулығын. Мең, әсіресе, жазды күні күндіз туған адамдарда көбірек кездеседі екен. Түнде туған балаларға қарағанда күндіз туған бала әдемі болады, өйткені түн қараңғысы қара күштер мен жаман энергияны көбірек тартады да, оларға сиқыршы, көреген, болжағыштық қасиет көп қонады. Мұндай адамдардың денесінде ол міндетті түрде бір таңбасын қалдырады. Үнділердің ежелгі діни түсінігіндегі «карма» осы таңбалардан айқын білінеді деген пікір қалыптасқан. Сондықтан күндіз туса да, түнде туған бала болса да, денесінің әйтеуір бір бұрышында бармақтай болмаса да, тарыдай бір таңба-белгі сөзсіз болады екен. Мең – адамның бір бөлшегі. Алақанға қарап тағдыр болжайтын хироманттар секілді меңнің орналасуына қарап құпия-жұмбақтың сырын ашамын деу бекершілік көрінеді. Бірақ мең арқылы өзің туралы түсінік алып, мінез тануға немесе мінезді өзгертуге болатынын көріпкелдер бір ауыздан қоштайды. Сонымен, денедегі таңбаға қарап бірқатар түсінік алуға тырысып көрелік.

Бастағы мең – текті тұқымнан болса біреуге қожалық жасамақ, қарадан шықса, біреуге қызмет етпек.

Маңдайдағы мең – үлкен ақыл мен парасаттың белгісі. Мұндай адамдардан көбіне мемлекет қайраткері, саясаткер, елші шықпақ. Үлкен іс жасауға бейім.