Ол кезде ойын баласымыз. Ауылдың жайпақ (шатырсыз) үйінде тұрамыз.Шатырлы үйлерге қызығатынмын.Себебі, олардың шатырында кептер (көгаршындар) бар. Көгаршындардың уілдегені қызық еді. Сабаққа бармаған кезім.Мүмкін «Нөлебайға» барған шығармын қырсам. Шамасы жазғы каникулға келген болуы керек көршіміз Мәдина апаның (ауылдың бәрі мәдинаапа деп атап кеткен) үйіне біздерден екі-үш жас үлкендігі бар бала келді. Мәдина апа күніге бір рет келіп біздің үйден шай ішіп кететін.Қонақ бала апасымен еріп келді. Көзі жылт-жылт етіп тұратын қара бала екен.Есімі -Нурик. Жезқазғаннан келіпті. Қаланың баласы ғой ақыры, лып-лып етіп тұр. Білмейтіні жоқ. Екеуміз аз күнде достасып алдық. Ойынның түр-түрін ойнаймыз.Мендегі неше жыл сынбай келе жатқан ойыншықтарды сындырдық.

Зевстің төсек тоятынан жер бетіндегі ұсақ-түйектерді ойлауға мұршасы болмай тұрғанында, тағы бір көршімнің үстінен арыз құссам деймін.
Очм, өзім де дұрыс білмейм, шамамен былай: ол үйін біреулерге жөндеуге берген. Ал олар заңда

Олимптегі 12 бұтақбас ұйықтап жатқанда, көршімді жамандап, қыздардың төсіне басымды қойып қорс-қорс жьлапЪ алсам деймін.