Эстафетаның бұл формасы міндетті емес. Әйтеуір өздеріңізге байланысты «ең-ең-ең» дүниелерді еске алсаңыз болғаны.

Қолыма ұстап көрген ең көп ақша.
Алты жарым мың доллар. Қазақтардың астанасы Алматыға жеткізгенше көз ілмей, кірпік қақпай бардым. Кез-келген мент, жолаушы, саудагер дәл менің ақшам туралы бірдеңе білетін сияқты күй кештім мен. Тіпті Луговаяға жеткенде менде үркектік синдромы пайда болды: біреу қараса — мен де тіксініп қарай қалатын болдым. Алматыда ақшаны күтіп алғандар сәйкесінше құрметтерін көрсетіп жіберд, әңгіме жоқ. Бірақ ақша орнында тұр ма деп, ышқырымды сипап көре беретін әдет біразға дейін қалды.