Суретке нұсқа Жеңнің ұшымен жалғасушылардың құйт(ы)ұрқы қылықтары шаршатты...(бұл көп нүктеде көп нәрсе тығылып жатыр)
Күндегі күйкің тірлікпен қазандықты шұқылап жүрген кезімде — немерем қалалық телефонға сені апам шақырып жатыр деген соң, дәлізге кірдім.Радиотелефонды немерем көп зерттейтіндіктен, біраз демалыста еді… Дәліздегісі СССРден қалған дисковвый.
Кемпірімнің ұзақ ах-үх деп жатып түсіндірген көп сөзінен түсінгенім — халықаралық орталықтағы мамандардың айтуынша лицейдегі баламның жанары солып бара жатса керек
… Әрі қарай жылап сықтау, сосын олардың телефоны... 
Ата-ана үшін — бала бар үміті
Әлгі кемпірім берген нөмерге телефон шалдым: Халықаралық бла-бла-бла-бал деген хатышмен амандасып болған соң мән жайды білмек болдым…
… Да-бы-Да-бы-Бы-да-Да-ххххххх — кенеттен қазақшаға ауысып:
— Қызым бастығыңды шақыршыны айтуға тура келді.
— Ол болса ЖОҚты айтты…
— Қарағым, баламды алдын ала тексеріссіз сіздердің мұндай ізгі қадам жасауларыңыздың себебін түсінбедім.
— Здоровье детей прежде всего
… дан басталатын Қрыптағы ХИП-ХОПТЫ бастады.
— Әй күнім, бақылдамай байыптап түсіндірші…
— Халықаралық… блы-блы-бля-бладан тұратын шикі сарынды естідімде дым түсінбегендіктен трубканы қойуға мәжбүр болдым…
… Әрине трубканы қойғаныма себеп болған — өзін аса білімді санайтын топас хатшы еді…
Май шамды жағып жіберіп мәселені түртпектедім. Біраз нәрсені біреулерге түсіндіріп — пысқайларға көп нәрсені түсіндіріп тұру керек екенін өзімде түсініп, кездесетін нүктеге келгенд үхххх дедім.
Есіме қазандығым (ғашығым) түсіп солай қарай аяңдадым. Бір сағатқа жетпес уақытта кемпірім қалта телефонымды безілдетіп — шалым оу, аналарға не айтқансың?! Кешірім сұрап жатыр дегенді айтты. Ал мен кешірген жоқпын. Себеп — ҚАЗАҚ мазақ болуын қоюы керек қай қайдан келген ҚҰЙТҰРларға. Нуктеге барам!

ПыСы: Менің қазандығымда әзірше ыс көп — үтір нүктелерін ажыратып алыңдаршы

Сонымен…

Негізі мен осы пост қамтыған бірнеше тақырыпты бөлек-бөлек жазба қылып берсем бе деп ойлағанмын. Бірақ “Адамның айтқаны болмайды, Алланың айтқаны болады”, “жезде” деп мені желкелеп жүретін Құдай бере салған балдызым Розатай “Ішің күйсін, Қисық!” деп жазба жазғанда миымдағы “мл-мл” мидай араласып кетті.

Рас, осы Кездесу туралы әңгіме, шешім шыққанда “атойламасам” да, “алақайлағанның” бірі мен едім… Кездесу туралы “Кездесуде” жарияға жар салдым. Сол күні сандық фотоаппарат сатып алып, онымды алматылық блогшылардың дене-бітімінен сыннан өткізем ғой деген дәмем болған. Көптен бері көрмеген Өрімталды, “Кездесу.ком”-да “келем, келем” деп құлшынған Қалдықызды, кезінде бірге отырып пицца жеген Мақпалды, тағы басқа келетін от ауызды, орақ тілді блогшыларды көріп бір жырғап қаламын-ау деген бір алапат үміт анау күннен бері қиялыма қанат бітіріп келді. Бірақ…

Сенбі күні сарылып кешті күтіп отыр едім, апта бойы жұмыстарынан шыға алмай арманда қалып жүрген бір топ досым, арасында қызымның кіндік шешесі мен өкіл әкесі бар, “бауы берік болсын” айтып сау етіп жетіп келді (а, айтпап па едім, айтпақшы желтоқсанның он жетісінде әке атанып, қызды болғанмын, Нұрберген айтпақшы “Пақандар клубына қосылып”). “Былай тартсаң өгіз өледі, былай тарсаң арба сынады”, содан амал жоқ блогшыларды лақтыруға тура келді…

Уа, қалың ел, бұқара халық, көз көрген, құлақ естіген ағайын! Уа, Алматының игі жақсы, бетке ұстар, ақсақал, қарасақал блогшылары! Уа, сөзінің дуасы бар, тілінің қуаты бар постжазғыштар! Уа, қарсы келген камент жазушыға бет қаратпас жауынгер жазбашылар! Уа, “Құрал-сайман тақтасының” жілігін шағып, майын ішкен, пернетақтасын қалқан, саусағын ақ сүңгі еткен блогшы бауырлар!

Реніш болмасын, езьжі:)

Келесі жолы, Құдай қаласа, Қисық кездесуден қалмас.

Пы. Сы. Балғырғанның келетінін неге айтпадыңдар!!! Қайтсем де баратын едім ғой!!!