Ілмектерден іздеу

Ең мықты балағатқа - сыйлық!

Минимүшейра жариялайм нақ. Ұтқанға — 500 бірлік. Ұтпағанға сәйкесінше — қураған бұтақ та жоқ.

Жағдай: Жас ақын редакторға өлеңін әкеліп тұр. Ақынсымақты қолына ендігәрі қалам алмайтындай ететін редактордың сүйектен өтетін сөзі керек. Мысалы:
«Шынын айтқанда өлеңдеріңіз — құсық.»
немесе:
«Балам әрине, мына өлеңің арқылы мені өлтіруге кім тапсырыс бергенін білмейм. Бірақ мен одан екі есе көп ақша төлейін: тапсырыс берген кім, айтшы?»

Банзай!
Әрі қарай

Тіл: Құрал VS Намыс

Мәңгүрт менеджер:
— Майк плиз, сенд ми електрик чемез оф айыр кондишнің систем. Ох тэнкю, нақмет рақ! Жәдігер, арматураларға 12 градус болатын фаска точить етіп таста! Вась, хуясь — ммуах-ха-ха-ха, шучу. Вась,
Әрі қарай

Сага о Нажимеддин

Нажимеддин работал в строительном тресте сварщиком. И как подобает нормальному дервишульгенцу — воровал. Воровал все: болты, шурупы, гайки, аки «голубой воришка». При этом он осуждал воровство, считал что это хуже скотоложества. На вопрос: «А ведь Вы сами, скажем так, приворовываете, что ли...», он отвечал:«Но я ведь — у государства!».
Әрі қарай

Байки из туалета: тетя Алуа

Это было лет пятнадцать назад на зеленом рынке. Когда вся страна кормилась клетчатыми баулами. Когда все что-то продавали, реже — покупали.
Это сейчас естественно платить за туалет тенге двадцать. А в те времена это была несусветным бредом, собачьей чушью.
Вздумал однажды то ли владелец, то ли начальник рынка — «базарком» (комиссар базара?) «Джоник»
Әрі қарай

Сайқал

«Бұл елдің түбіне — коррупция жетед!» © Энди Таккер

Лібә, қойманың қағаздарын жиырма күн бойы көтеріп, тіміскілеп, келесі келеңсіздіктерге куә болдым:
— Тауар алған адамдар қол қоймаған (бірақ қойманың ішіндегі еденіндегі шаңда — аяқ іздері жатыр; бәлкім мұнда — аяқ қою жүйесі?);
Әрі қарай