Әркім өз туған жерімен, өзінің тұрып жатқан елді мекенімен мақтанады. Мен де солай!) Туған жерім болмаса да 7 жыл тұрған жеріммен мақтанамын, қатттттттты жақсы көремін! Жақсы көретінім соншалық, жылап, сағынып жақсы көремін!.. Ешкім түсінбейтін сияқты мендегі бұл сезімді… Солай..) Айтсам бетіме бүртүрлі қарап күледі… Адамды емес ауылды соншалықты жақсы көретінім қызық шығар оларға… Сонымен, мен айтып тұрған жер, қай жер?! Ол Қарқаралы ауданына қарасты мына жер:



Иә, Нұркен ауылы.. Қазақ Батыры Нұркен атамыздың туған ауылы екені айтпаса да түсінікті шығар...) Батырдың туған жерінде тұрғаныма қалай мақтанбайын, үлкен қуаныш мен үшін?! Ер есімі ел есінде… Нұркен батырымыз жайлы айта кетсем артық болмас...)

Нұркен — Ұлы Отан соғысының қанды қырғын майданында қазақ халқынан шыққан жетінші Кеңес Одағының Батыры. Ол 1919 жылы Қарқаралы ауданы, Нұркен ауылында дүниеге келген. 9 жасқа дейін осы ауылда өсіп, кәдімгі қазақ ауылының тәлім — тәрбиесін алған. Жастайынан ширақ, пысық болып өсті. Содан 30 жылдардың аумалы-төкпелі кезеңдерінде отбасының ұйғаруымен Қарағанда қаласына көшіп келеді. Соғысқа дейінгі өмірі сонда өтеді. 1940 жылы әскер қатарына шақырылып Орынбор әскери ұшақтар училищесіне оқуға жіберіледі. 1942 жылы 808 полктің әскери ұшақтар дивизоны құрамында соғыс қимылына белсене қатысады. Нұркеннің қан майдандағы өмірі ұзаққа созылмаса да ерен ерлік жасап, өшпес даңқа бөленіп, аңыз болып тарайтын хас батыр болып дүниеден өтті. Нұркен Әбдіров 16 рет әуе шабуылына қатысып, фашист тасқыншыларының 12 -танкісін, 28 автомашинасын, 3 зеңбірегін, көптеген жау бекіністерін, ондаған жаяу әскерін жер жастандырып, нағыз ерліктің ортасында жүрді. 1942 жылғы желтоқсан айының соңғы шайқастарында жаудың бірнеше объектілерін талқандап үлгеріп, отқа оранған самолетін неміс әскерлерінің қару-жарақ тиелген тұсына қарай бағыттап, жау төбесінен жұлдыздай жарқырап ағып түсті. Өзінің артына өшпес даңқын қалдырып солай қаза тапты…

Батырды еске алу мақсатында Қазақ елінде қазір де түрлі шаралар өткізіліп тұрады. Батыр атында ауыл, көше, мектептер, Қарағанды облысында спорт сарайы бар.

Тоқтар ағамыз өзінің туған жерінен (Тоқтар ауылы) Нұркен ауылына дейін «Батырдың басқан жерін мен де басайын — деп жаяу келеді екен. Сонаау жерден Тоқтар ағамыз жаяулап келген жерде біз тұрып жатырмыз!.. Біз үшін бұл-қуаныш)) Ауылымызда қазір 2000 мыңға жуық адам тұрады. Нұркен атындағы мектеп бар. Әрбір бүлдіршін оған еліктеп, батыр болсам, елге пайдамды тигізссем деп өсері анық. Туған жердің атына кір келтірмеу әр баланың міндеті. Олардың бабаларымызға арнап, өлең, әңгіме жазатындары, „ұқсап өссем ғой“ — деген армандары қуантады!

Нұркен маған тағы несімен ыстық?

1. Ну орман, биік таулары жоқ болса да, сол жазығымен ұнайды;
2. Адамдары; адамдары бар ғой енді, мяяяя күштііі, өзіңмен ашық — жарқын, еркін сөйлеседі.
3. Интернет, кітапхана, мектеп, аурухана ,әр үйде су бәрі-бәрі қамтылған;
4. Нұркенге өтер жолда Қарқаралының табиғатына куә боласыздар:

Бір сөзбен айтқанда маған барлық жағынан ұнайды! Нұркеннің адамдары ерекше ыстық, көрсем болды құшақтап алғым кеп тұрад! Сағынғандығымнан қалай жылаймын десеңші… Өткенде, Нұркеннің үстімен жол сапарлап кетіп бара жатып, жай бір үйдің ауласына тоқтағанбыз, менің көзімнен автоматты түрде жас кетті...) Алдымнан біреу шығып, „сағындың ба“ — десе өкіріп жылайын деп тұрмын...)) Осыдан-ақ қалай жақсы көретінімді біле беріңіздер)) Ол жақ маған көөөп нәрсені үйретті… Алғысым зооор! Достарымды да сағынам...) Талай қызықты кезеңдерді бастан кештік… Бөлектеу деген жоқ, керісінше әркім өзіне тартады, ашық, бірден сырласып әңгімелерін айтады… Мен 14 жасымда бардым ол жаққа… Ешқашан барып көрмеген жерім… Үйренісе алмаймын деп ойлағам, қайдағы, „әлі ғашық болып қаласын“ — деп жан-жақтан ақылдарын айтты. „Ешқашан ұнатпаймын “ — деп бәстескемтін де… Қателесіппін… Рас ұнап қалды… Тіпті, сол жерде кішкентайымнан өскен сияқтымын… Уооот, солай...) Тағы да қайталап айтамын, мен ол жерді жақсы көремін!...