«Уа, Израильдің ұлдары, біздер қыз алып шығуды ұмытып кетіппіз ғой, шешесін бүйткен пинкниктің!» деп кейіді Ол сонда". ©Евангелие от Амандық, стих 56:18.

***
14 жасар езім.Қарасуды жаз жайлап отырмыз.Көктем.Қолымда Көкжендет атты қаз алатын қарғам бар, астымда Көкқасқа дөнен, Көктөс деген итім соңымда.Көлден қаз аулауға шықтым.Көкжендетті жібердім қаздарға.Аспан қаздан көрінбей кетті.Көкжендет құлатып жатыр қаздарды, былай теуіп өтет 10 қаз, былай өтет 10 қаз.Ауылдың үсті қаздың мамығына толып,қатындар көрпе жастығын бір жаңалап алды.
Бір кезде біреу иыгымнан түртет,қарасам жалшы бала: «Мырзам, акеніз шакырып жатыр деп коят» о кісі мені кус салып жүргенде шакырмаушы ед деп коям.Содан келсем, әкей «гриповаттап» калыпты." ой,әке, далакомга неге збандай салмадын" деп коям.Сойтсем колдін жағасында вне зоны екен ғой.
Балам мына аурудын түрі жаман, аптекадан антигрипин акелесің ғой дим деді әкем.Содан «Леди» деген аптека бар еді соган бардым шауып. Не қажетін айтпастан алтын ділдәләрімді тастай бердім. Аптекада Венера Касимова деген таныс кызым тур екен. Ол да не керегін сурамастан без сдаш бірденені сала салды.
Шауып келім әкеме берсем, ана жынды кыз әдеттегідей деп ойлап «резеңке» беріп жіберіпті