Болашақ жарыма хат

Болғанда жасым менің жиырма бесте,
Қоямыз қыдырысты күнде кешке,
Отау құрып үйімде жатамыз ғой,
Жұбайлардың қызығы түнде емес пе?!

Таң атқанда қуырып жұмыртқаны,
Ролтондарды боламын ұмытқалы.
Сенің шайын – балымен Өскеменнің,
Редбул, дизи – бәрі де құлыпталды.

Сен мен үшін бәрінен ибалысын,
Тоғыз аймен бітпейді қиналысым,
Тоқсан досым менсіз-ақ қыдырады,
Сенбілерді болмайды жиналысым.

Қариядан кезіксек бата аламыз,
Астананың төрінен хата аламыз.
Өз үйіміз ордамыз екеуміздің,
Кейде ренжіп дауысты қата аламыз.

Шайдес болад ай сайын ата-анамыз,
«Немерелі болайық» — дат аламыз.
Жиырма миллион қазақтың ең бірінші
Ата-анасы екеуміз атанамыз.

Береміз ғой футболға, «араласқа»,
Ісімізге осы бір араласпа!
«Анасының баласы» болмайды ол,
Тең болады арқалық бар алашқа!

Осындай ғой ертеңге жоспарымыз,
Қосылады біздерге достарымыз.
Кезікпестен қай жақта жүрсін бұл күн,
Өзге бар дейд ағайлар қоспағымыз.
©Ернар Сейтахмет