Достар! 9-мамыр Жеңіс күні жақындап келе жатыр. Осы орайда «Екпін» журналы сіздерді 21-сәуір, жексенбі, сағат 10.00-да, Алматыдағы Панфиловшылар саябағына арнайы видео-материалға қатысуға шақырады!

Ол үшін осы жазба астына келетініңіз жайлы пікір жазып, келерде соғысқа қатысқан ата-әжеңіздің үлкен фотосын алып келсеңіз болғаны. Ұлы Отан соғысы ардагерлеріне тағы да бір рет алғысымызды білдірейік!

Қосымша сұрақтарыңыз болса: k.b.aizhan@gmail.com поштасына хабарласыңыз

(фотода кішкентай мамам мен әкесі)

Менің нағашы атам — Сергебаев Барат 1919 жылы қаңтардың 15-де дүниеге келген. Есімде қалғаны: 4-5 жаста жаз сайын анам бізді (тәтем екеуімізді) ауылға апарып тастайтын. Атам мен әжемнің қасында 1-2 айдай аунап-қунап жүретінбіз. Бірақ шыны керек басында үйренісе алмай, (әсіресе мен) үйге қайтқым келіп жүретін. Оның үстінде атам қызу мінезді, әрдайым айқайлап, ұрысып жүретін.

Әлі де көз алдымда тамақ ішуге шақырғанда, дөңгелек үстелдің басында малдас құрып отырып: «Айжаааан, Баяяяян, Қасыыыым, Досыыыым» деп әндетіп айқайлап бәрімізді келмейінше шақыратын. Сонда бұрышта бір уыс, моп-момақан болып отыратын әжем: «Балаларды қорқытпасайшы, келесі жазда келмей қояды ғой» деп байсалды-ақ айтатын. Сонда атам: "Әкеңнін аузын...")) Иә, атамнан қорқатынбыз. Әсіресе, қорқақ мен) Сонда әжемнің жып-жылы қойнына тығылып алып, оның сипалағанына еркелеп жататынмын.

29-ы күні Ақтаудағы бір компанияның ұйымдастыруымен флеш-моб өтті.Мен де қатыстым.Суреттен мені тауып көріңіздер 


Толығырақ: tumba.kz/2012/04/29/spasibo-veteranam-velikoy-otechestvennoy-voyny.html