Осыдан біраз бұрын (жылға жақын ау деймін) өз блогымда шәнек болып қалғаным туралы жазған болатынмын. Содан бері осы линуксты пайдаланып келемін. Линукс таңдаудың өзі үлкен еңбекті талап ететінін айта кеткен жөн.
Біздің көз қарасымызда тек қана

Вест КЗ Блогерс фильм усынады!
Б Сокпакбаевтың “Менің атым Қожа” повесті желісімен тусірілген.
Сценарии жазуды бастаған Аршат Оразов, Техносиндром, Алмас деген біреу
Басты ролді сомдагандар Вест КЗ Блогерлері:
Массовка КЗ Блогерлері
Режисер Квентин Тониұлы Торантино

Кіріспе
2031 жыл. Нұр-Техас штаты. Евразияның ірі алпауыты Қазақстанның Бұрынғы Американ Құрама Штаттарын басып алып, Қазақстан Құрама Штаттары деп атағанына 5 жыл болды. Негізі 16 жылдай осы елдің ықпалында болып, тіл, мәдениет қазақшалана бастаған екен, біз мән бермегенбіз. Сонымен өзімді таныстырайын:
Менің атым Кола, Колаберген. Мен туған жылы біздің елде үлкен экономикалық революция болып, барлық Кокакола, Пепсиколаларға тыйым салынып, Таң, Тандем деген сусындар қаптаған екен. Кола фанаты болған әкем атымды сол сусынның атының құрметіне Колаберген деп қойған. Әкем 45 жасына келген кезде әке болған екен, кола оған күш берген деп сеніп келген. Мектепте бәрі мені Қара Кола деп мазақ қылады. Тек Джейн Эйр ғана мазақтамайды, өйткені мен оған Қазақ тілден шығармаларда көмектесемін. Сұмырай Джон Тасс деген пәле бар, мектептің көкпар құрамасында ойнайды. Біз де спортпен айналыссақ та қыздар оған қарағандай бізге қарамайды. Сонда не тоғызқұмалақ спорт емес пе? Қысқаша айтқанда мен лузермін, бұл жақта лузер болу ол адамның тағдыры. Бұдан құтылыс жоқ. Тездетіп мектеп бітіріп, универге түссем екен…

Бүгінім күндегіден кеш басталды. Кеше қонақта болғанбыз. Жұмысқа келісімен КСКға соғып тапсырыс бердім, бір компьютердің ОЖ-н кері орнатып тастадым. Түсте досымның мәшинесін қыздыруға бардым. Онымен қызбады. Сәләркісі қатып қалыпты. Түстен соң жұмыс жүрмеді. Бір експеримент жасаймыз деп институттың интернетін құлатып алдық. Бүгінше лекірлеп басқа шлюзге қосып қойдық. Ертең саппыртқа соғып айту керек (ұмытып кетпесем). Керекте реал отырмын. Анау-мынауға ілінісіп, камент жазып. Басқа түк бітірген жоқпын.
Гаста бастамасынан зайыбым шыққан күні жазуды тоқтатамын.

Үйдегі интернеттің көзін құртқалы бір айдан кетті. Басында бір түрлі мүшем кеміп қалғандай, өзімді ыңғайсыз сезінетін едім. Қазір үйрендік. Интернетсіз де өмірдің реңі ақ-қара емес екен.
Күндегі кешкі кәсібім теледидар. Жаңалықтарды бұрынғыдай оқып алып, үйдегі твдағы жаңалықтарды қызық емес, не олай емес еді деуді қойдым. Керісінше «Мяссаған, не дит» -деп отыратын болдық. Балдармен ойнаймын. Сосын өзіміздің арнадан құттықтау қараймыз. Қызым жақсы көреді. Тек әлгі ерең-серең еткен Ерболаттың ерсі өлеңін дыбыссын ажыратып тамашалаймыз (қызым жыны ұстайд).
Неше түрлі рекламалар қараймын да ойланып отырамын, қазағыма жаным ашып. Мысал ретінде айтсам бір кәмпиттің жарнамасындағы «Пачкамды сүй!»-дейтін жеті ерсі көрінді. Әрі-бері ойлап мағынасын таба алмадым. Орысшасын күткенмен сол бойда жібере қоймады.
Рен және Н тв каналдарындағы заң бұзушылықтарды көрдім. Тв қызметін ұсынушы отандық Алматв компаниясы болғандықтан аталмыш каналдардағы арақ пен темекі жарнамасын заңсыз деп таптым. Шамасы келгенше жамап жатырған болар…
өзіміздің арнадағы жаңалықтар жүргізетін Алмас деген жігітті ауыстыруға болмайды ма деп қоямын кейде, үйде отырып. Біреулерге (кім екенін айтпайм) ұқсағысы келгенмен келістіре алмайды, даусы қойылмаған, мұрнымен сөйлеп мыңқылдап ежіктеп отырады.
Осы әзірге

Жұмыста отырмын. Машинам қызбай қалд, Ит дегеннен басқа түк келмеді.
Жұмысқа кіре бере бір ағайыным тел соқты, үш бірдей машинасы қызбапты. Маға сүйретпек болған шамасы. Түске қарай қыздырам шығар обедке барғанда.

Бүгін, ертемен күндегі тәртіп бойынша, жұмысқа шықтым, бір машине жол бермей түйісіп қалдық (бамперім болмаса). Дереу тоқтап түстік (екі шопыр) сол-ақ екен, әлгі машинеден бір келіншек (қыз да болар бәлкім) шығып жібермесі бар ма. Мен де, виноват шопір де қарап тұрмыз. Апай дейін десем жас, қарындас дейін десем жіберіп жатырғаны кемпірлердікінен жаман. Менікі бамперім болар болмас сызылған, анадайды көріп құрсыншы деп уже кешіріп тұрмын, оның екі есігі сызылған нормально. Краскілеу керек. Маған айтад сен виноватсың дит әлгі әйел. Ал ана шопыр ештеме айтып тұрған жоқ, кешіргесін кеткісі келіп тұр.
Содан қоймастан Гәй шақырдық. Келп сызып берді, мен притензиям жоқ деп бердім. Әлгі байғұс келіншегі, не апасының кесірінен есігімен қоса ДТП жасағаны үшін штарап төлейтін болып кетті.

Бес күн жұмыстан соң екі күн демаламын. Демалыс деген аты болмаса жатыс шамалы. Оны – мұны шаруалар, тіпті той -топыр, қонақтықтың өзі адамды шаршатып болады. Сілең қатып келеді. Ол аз болғандай жұмыстан тел соғады: “Менің компьютерімнің пәлені жасамай қалды, бастық айтты срочно, міне саған қарап қолымның байланып отырғаны,” – дейтіндері тағы бар. Оған кетесің зыр жүгіріп. Сонымен не керек сағат кешкі тоғыз шамасында арқаң жерге зорға тиеді. Жатып алып ойлайсың: “Е-ер-ртең,… “- деп, ит-қырған списокты ой елегінен өткізіп, неден бастасам тиімді болады деп жатырғанда телефон шыр етеді.

Осыдан жылжарым- екі жыл шамасы, күнделікті күйбің тіршілік. Малагентім шар ете қалғаны, «кім-ай, бұл!»- деп, қарасам «шешесі ит малрудың» деген адрестен екен.