Өмірде сүйгеніңді айталмаудан, махаббатыңнын жауапсыз болғананан асқан қайғы барма екен сірә?Құрбыларым ол қара торы ғана пысық жігіт, қай жері ұнайды? -деп сұрайды.Сезімнің құдіретті де сол емеспе, мүмкін олар мен сүйген жүрекпен көрсе ұнататын шығар.Оның мөлдірген коздерімен бір қарағаны мені үлкен бақытқа болейтіндей, кеше ол менің жанымнан күлімсіреп, сәлем деп өте шықты.Ал мен болсам абдырап, аяқ-қолым дірілдеп,қып-қызыл болып тәтті мұңға батып қала бердім.Мен сені дәл бұлай сағынбас ем, жүрегіме егер де жүрсе әмірім.Саған барып өзіңе ғашык екенімді айтар едім,әттең қызбын намысымды махаббатымнан биік көретін.

Күз болса сағыныш дертінің қозатыны несі екен?Өткен күнің елесі әлі есімде.
Мен өз жүрегімдегі сезіммің махаббат па әлде сағынышпа екенін білмейтін едім.Ойымда қашаннан бері сол бір жанға хат жазу жүргенімен жүрексінетінмін.Күздің әсері ме?әйтөгір бүгін сол істі нақты қолға алмақ болдымдым.Хатты былай бастадым.
-Бұл хат кеше ойланып, бүгін жазыла салған хат емес.Неше рет жазып,қанша рет жыртылған.Арман қиялмен неше түнгі ойлар, арман жетегіндегі кездесулер, бақытты шақтар.Сіз менің қиялымдағы ең жақын адамсыз.Жүректен жететін нәзік үнге құлақ тосып көргенде жадыңда өрнектелген аяулы сезімге деген құштарлығын да арта түсетіндей.Шіркін ай деп армандап жүргеніме де коп уақыт болыпты.Сіз бен менің арамызда, аспан мен жердей айырмашылық бар екенін жақсы білем, Сізбен жүздесіп бар арманымды айтқым ақ келет, бірақ менің түсінгенім өмір таусылмайтын бірақтардан тұрады екен.
-Деп аяқтадымда,үстел үстіне қойа салдым.Ол хатты жыртпадым, бырақ хатты жібермейтінімді, сол жанды іштей мәңгі жанымда сақтайтынымды білдім.

Отан – асыл ұғым. Отан оттан да ыстық. Ол отбасынан басталып, тұтас бір мемлекетті жұмылдырып тұрған ұлы күш. Еліміздің әрбір азаматы «Отан» деген ұғымның оттан да ыстық қасиетіне бас иіп, оған адал қызмет етуге борышты. Осы жолда қайтпас қайсарлық пен айнымас шыдамдылық таныта білетін, ары мен намысын жоғары қоятын ұрпақ тәрбиелеу абыройлы іс болмақ. Жарқын болашақ, Отансүйгіштік, ұлтжандылық секілді асыл сезімнің өміршең екенін көрсетті.Ел қорғау – абыройлы іс. Азаттықты аңсаған ата-бабаларымыз талай шайқас, қан майданның тезінен өтіп, ұрпағына ұлан байтақ жерді аманат етті. Жас ұрпаққа ғасырлар бойы ата-бабаларымыз қорғаған Атамекенді көздің қарашығындай сақтау өсиет етілген.

Бір адам бір құлап, бір тұрып судан шыға алмай жатқан шаянды көреді. Адам оны құтқару ниетімен қолын созғанда шаян шағып алады. Адам шаянды сонда да судан құтқаруға тырысады, бірақ шаян қайта шағады. Мұны көрген біреу жақындап келеді де, қайта-қайта шаққан шаянды несіне құтқарып жатқанын сұрайды. Сонда жаңағы кісі: «Шағу шаянның табиғатында бар нәрсе. Менің табиғатымда болса сүю бар. Шаянның табиғатында шағу бар екен деп мен өзімнің сүю табиғатымнан бас тартпаймын ғой», –дейді.

«Достық» туралы нақты ой айтқан философ А.Шопенгауэр өзінің «Өмірлік данышпандықтың афоризмдері» деген еңбегінде: «Нағыз шынайы достық адамдардың бір-бірімен терең, таза және адал қарым-қатынасын қажет етеді. Бұл дегеніміз – досыңыздың қайғысы мен қуанышына ортақтаса білу деген сөз. Осының бәрі адамның табиғи өзімшілдік, өркөкіректік қасиеттерін жояды» депті.
Шынайы достық қандай да болмасын өмірлік жағдайларда досыңа көмекке келіп, оны қолдай білуді талап етеді. Өзінің досынан белгілі бір нәрселерді қажет ететін адам шынайы достыққа лайық емес.Бұрын адал достық ең жоғарғы адами құндылық саналатын, сондықтан оны белгілі ақындар жырға қосқан. Біздің ойымызша, бұрын достыққа үлкен сезіммен және жауапкершілікпен қараған. Достық үшін құрбан болуға да дайын болған. Бұрын асыл қасиет саналған достық бүгінде жай ғана қарым-қатынас немесе іскери байланыспен ғана шектеледі. Яғни, қазіргі таңдағы қарым-қатынас киноға бару және бірге отырып теледидар қарау шеңберінде қалған сияқты.

Көлімнен тағы көрбедің,өткенің салып өрнегін,
Ғашықтық дәмнің шәрбатын,өзіңмен ғана көргенмін.
Ұнатың сенде ұнаттың, жастаумыз онда бірақ тым.
Тіл қаттым саған бойында сылдырап аққан бұлақтың.
Тұрмадық тыста жырақтап, еді ғой сол күн ұлыс шақ,
Үйіңе бардым сылтау мен бойымды балғын тік ұстап.
Есімде сол шақ жыл жыл әрі, жаяулап бастық жыраны,
Ерініңнен емген бал шырын, таңдайда дәмі жүр әлі.
Бермеппіз онда зор маңыз, бүгінде бөтен жолдамыз,
Көкейден нағыз кетпеген, махаббат екен сол нағыз.
Сенің де менің, ақылым қоныпты бізге ақырын,
Қоспадық басты уй тігіп, көрген жоқ бірақ күй тынып.
Басқаның бәрі ұмыт боп, алыста кетті тіліп көк,
Жүрегім түрме сен сонда, шығарам десем кілт жоқ.

Жазықтымын алдында тағдырымның,
Тағдырымның балауса бал жырымның.
Ғарыштағы жұлдызға қол создым ау,
Мұңға айналды балауса балғын кунім,
Кулерсің аға сөзіме кулерсің,
Жан менікі жағдайды қайдан білерсің.

(жалгасы)Үйге келген соңда ойымнан қара торы жігіт кетпей қойды.Жүрегім кеудеме сыймай,құлағымнан даусы кетер емес.Ертеңіне сабақан кейін саябаққа бардым, оны коп күттім келмеді.Ертеңіне де арғы күні де келмеді.Үміт соңынан өледі демекші жүрегім келмесіне сенбей, коп уакыттан кейін саябаққа келіп отырғышқа отыра бергенде ойып жазылған жазуды кордім:
-Қорықтым сіз ақшасы жоқ қайыршы музыкантқа ғашық боп қалама,- деп жазған екен.Мен мұның өзіме жазылғанын бірден білдім.Әттең ол кешікті өйткені мен оған бір коргеннен ғашык боп қалған едім. Өмір бірде қуаныш, бірде қайгы боп өтіп жатты.Дегенмен ол жағдайдан кейін баққа қайтып бармадым!

Үйден ренжеп шықсам жеңіс саябағына баратынмын. Бүгінде дәл солай саябаққа бет алдым, бір кезде бақтан құлактын құршын қандырар домбыра уні мен қоңыр дауыс естілді. Бойымды баураған бұл дауыстың иесін іздедім,қарасам тебіреніп терме орындап отырған қара торы жас жігітті кордім.Ашумен озіме қарама-қарсы отырған адамды да байқамаппын.Терменің әсеріме әлде дауысының ырғағыма белгісіз,әйтөгір бойымдағы реніш су сепкендей басылды.Өзіне карап отырғанын байқадыма, жігіт термесін айтпай қалды.
-Мен сасқаннан:
сіз айта беріңіз, тыңдап отырмын,-дедім.Жігіт маған мұңлы коздерімен қарап отырып,
Жанарымды жұмып кейде нұр сіңген,
Сырласқанда арман атты тылсыммен,
Ту сыртымнан үп еткенде самал жел,
Елеңдеймін сен шығар деп күрсінген…
ішінде мағыналы сөздері бар әдемі әнді беріле айтты.Әсем ән көңіл пернесін дөп басты.Әуен аяқталысымен жігіт орынан тұрып, жүріп кетті.
-Тоқтаңыз, тоқтаңыз,-деп артынан жүгірдім.
Ол маған қарап тұрып:
-сіздің көздеріңіз әдемі, мен сізді саябақтан көптен бері коріп жүрмін, көздеріңіз адамды баурап алады,-деді.
Мен абдырап:
-сіз ертең келесізбе?әніңізді тыңдағым келеді,-дедім.
Ол біраз үнсіз калды да, басын изеп келіскендей болды.
Кенет ол қолымнан ұстады, оның домыраны әдемі шертетін сиқырлы саусақтарына сұқтана қарадым.Екеуміз аялдамаға дейін келдікте, мен автобусқа мінер кезде ол маған,-сіз бақытқа ылайықсыз,-деді де кетіп қалды...(жалғасы бар)