Жарияланымдар

Қазақ деген - мен үшін ыстық сөз.

Қай жерде, қай елде, қай ұлттың қасында болмасын, туған тілімде, қазақша сөйлегенім мен үшін әрқашан абырой саналады. Қазақ деген сөзді естігенде, қазақ деген жазуды көргенде мен үшін ыстық сезіліп, өз ұлтымның аңқыған иісін иіскеп тұрамын. Мейлі мен патриотсымақ боп көріне берейін, есесіне менде туған жер, туған тіл, ұлт, дін, салт-дәстүр, бәрі-бәрі бар. Осы байлықтарға жер бетінде қаншама ұлттар қол жеткізе алмай кетті, жеткізе алмай да отыр әлі. Мен осылардың қадірін түсіне отыра, туған ұлтымды, туған тілімді көтеру, асқақтату, дамыту, өркендету, қандай бай, көркем тіл екенін көрсету жолында қолымнан келген үлкенді-кішілі іс-әрекеттердің барлығын соңғы деміме дейін жасап қалуға тырысамын. Әрине бұлар тек Ислам дінінің аясында орын алуға тиіс. Себебі, дін — адамға ақ пен қараны айқындап көрсетіп отыратын, біздің жолбастаушымыз, біз тек дін арқылы ғана түзу, тура жүре аламыз.
Біз өз ұлтымызға, өзге ұлттарға туған тілімізді білу арқылы, тек барынша туған тілімізде ғана сөйлеу арқылы үлгілі, абыройлы бола аламыз. Қазақ тілін көтеру әрбір қазақтың қолында, бұл тіпті де қиын емес. Барынша қазақша сөйлеуге тырысса болды жетіп жатыр. Мен киелі қазақ тілімді қатты жақсы көремін, осы тілде сөйлей бергім, жаза бергім келеді…
Әрі қарай

Астана - арман қала

Астана арман қала,
Бағы бір жанған қала.
Тұрады ол биік болып,
Мен үлкен болғанда да, — деп Тұманбай Молдағалиев жазған осы бір өлең шумағы бес немесе алты жаста ең алғаш жатталған, осы уақытқа дейін ұмытылмаған, сол кездің жаңа жылдарында сыйлық әперген тақпақ. Астана өркендей берсін!
Әрі қарай

Қазақта хиджаб деген киім болған!

Қазақта хиджаб деген сөз болмаған деп қабылдағанымызбен, бірақ қазақта хиджаб деп аталынатын киім болған. Қазақ тіліндегі сөздердің 30%-ы араб тілінен алынған, араб, азан, қалам, мектеп, мұғалім, ұстаз, дәптер, айта берсе көп. Хиджаб деген сөзде қазақ тілінде хиджаб деп қолданылды. Хиджаб деген сөз қазақ тілінде болмақ түгілі, тіпті хиджаб деген киім болмаған деп жоққа шығарамыз. Неге? Себебі, әйелдер-қыздар шариғатты берік ұстанудан қашамыз, киінуден, ұятты жерді жабудан, ыстық күндерде оранудан қашамыз. «Біздің қазақта ондай киім болмаған» дейді, жоқ болған деп дәлелдеп берсең, «біз ескі адамдар сияқты өмір сүрмеуіміз керек, олар көне заманның адамдары» дейді. Біз өзімізді сол көне заманның адамдарымен салыстырсақ, олар бізден мың есе артық болып тұр. Қазір адамдар қандай болып барады? Адамдар ұятсыз болып барады. Бұған адамдардың шешіне бастауының еш әсері жоқ деп айта алмайсыз. Қандай қылмыс қалды жасалынбаған? Соңғы кездерде қыздарды зорлау ғана емес, тонау, тіпті өлтіріп кету тіркеліп жатыр. Сол қылмыскерлердің көпшілігі жылтырап, көзді тайдырып, ашық-шашық киінген қыздарға тап болады.Қыз қоғамды өзгертеді, бір қыздың шешінуімен саны көп қылмыстар жасалынуда.Ал қазіргі заманның современный адамдары, Батысқа, Еуропаға еліктейміз деп қандай пайда тауып жатырмыз? Бұл біз үйренген пайдаларымыздың мыңнан бірі ғана.

Ашық киінген, саны немесе басқа жерін жартылай көрсетіп алып киінген қыздарды көргенде, кез-келген еркектің ойына арам, харам, хайуани ой келеді, арасында ұятсыздары сол қыздың артынан неше түрлі сөздерді дауыстап айтады, бұл жерде ол қыз сыйлауға лайық болмай тұр. Ашық-шашық киінген қыз, еркектердің алдында әдемі көріндім, өзіме қараттым деп ойлауы мүмкін, бірақ барлық еркектердің оған деген жалғыз ойы бар, одан басқа ештеңе емес.

Ал, оранған, жабық киінген қызды көргенде ешкімнің ойына ешқандай ой келмейді. Сенде күнәдан адасың, айналаңдағы адамдар да күнәдан ада.Шариғат бекіткен киім бойынша киінбесең киінбе, бірақ барынша, жабатын жерлеріңді жауып жүрсеңдер, өздерің үшін де қауіпсіз болар еді.

Хиджаб арабша сөз, кимешек қазақша сөз, ал бірақ, екеуі бір киім. Екеуіде қыздың ұятты болған жерлерін жауып тұрады.Хиджаб арабтардың ұлттық киімі деп айтып жатамыз, шын мәнінде әсте олай емес. Шын мәнінде бұл киім бүкіл мұсылман әйелдеріне арналған киім үлгісі. Аллаһ Тағала осындай-осындай әурет жерлеріңді жабыңдар деді Құранда, ал енді сен сол жерлеріңді матамен жауып қойсаң, сол киімің хиджаб деп аталады.

Хиджаб арабтардың арасында кең таралу себебі, Пайғамбарымыз Мұхаммед с.а.у араб ұлтынан шықты. Осылайша бірінші арабтардың арасында кеңінен таралды. Ал бірақ Пайғамбарымыз с.а.у бүкіл әлемге пайғамбар болып келді. Сондықтан оның Аллаһ Тағаладан алып келген барлық бұйрықтары барша мұсылмандарға ортақ болып есептеледі.Хиджаб жеке ұлтқа тән киім үлгісі емес, барлық мұсылмандарға ортақ киім үлгі. 

Хиджаб пен кимешекті салыстыртыруға болмайды деп айтатын шығарсыздар, бірақ екеуіде әуретті (ұятты) жерлерді жауып тұратын киім болып саналады, оған талас жоқ.Хиджабты (қазақша кимешек) киіп сен ескі заманның адамы болып қалмайсың. Хиджаб киінген қыз бірінші өз парызынан құтылады. Екінші қоғамда болып жатқан қаншама күнә-қылмыстардың орын алмауына себеп болады. Керісінше ашық-шашық киінемін деп көптеген өкініштерге тап болып, өмір бойы бақытсыздыққа душар болуың да мүмкін. Хиджаб киінген қыз да современный емес деген әңгіме жоқ. Ол қыздар бұл заманның қыздарынан озып бара жатпаса да қалып жатқан жоқ. Кейбір хиджаб киген қыздарды кінәлап жатамыз, үйтті-бүйтті, осындай күнә жасады деп. Ол хиджаб киіп періште болып кеткен жоқ, ол да басқалар сияқты пенде. Ең бастысы ол бұл қоғамда ол үшін үлкен жеңіс болып саналатын хиджабын киді, мына қоғамда қыздың орануы адам бойындағы үлкен күшті талап етеді.Аллаһ Тағала баршамызға тура жол берсін, Ислам дінін толық түсінуіміз үшін терең түсінік нәсіп етсін!
Әрі қарай

Адам өз рухын сезінуі

Кейде адамдарда болады ғой, болып жатқан оқиғаны бұрын түсінде көргендей боласың. Содан соң айтасың: «дәл осыны түсімде көрдім» — деп. Бұл сонда қалай… Не себептен болады?

Бұның түске қатысы жоқ. Бұл жер бетіндегі барлық адам баласында болатын жағдай. Адамның рухы болады. (яғни, адамның жаны, рух пен жан бір мағына) Адам өлген кезде, оның сыртқы тәні, денесі қабірде шіріп жоқ боп кетеді. Ал рухы өлмейді, көкке көтеріледі. Яғни, рухымыз Аллаға қайтарылады. Алладан келдік, қайтадан Аллаға қайтамыз деген сөз бар. Ең бірінші адам баласы ананың құрсағында жаратылып жатқан кезде, ең алдымен оның рухы жаратылады екен. Сосын осы рухына бүкіл жер бетін, өзінің болашақ өмірде көретін оқиғаларын, көретін жерлерін алдын-ала көрсетіп қояды екен осы рухқа. Міне бізде осындай жағдайлар болады, бұрын осы жерде болған сияқты, осы оқиғаны бұрын көрген сияқты боп тұрамыз, сол кезде рухымыз сезінеді екен сол жерде болғанын. Ислам дінінде әлимсақтан бері мұсылманбыз деген сөз бар, әлимсақ деп адамның рухы жаратылған кезді айтады, яғни бүкіл адам баласы жаратылған кезде мұсылман боп жаратылады екен. Кейін оны ата-анасы не мұсылман, не христиан, не буддист қылып тәрбиелейді.Бұл, яғни, біздің бұрын болғандай секілді бір сәт осы жағдайды сезінуіміз біздің кім екенімізді айқындап береді. Яғни мұсылман болуды қаласақ та, қаламасақ та, Ислам дінін жақсы көрсек те, жек көрсек те, егер рухымыз осы бірсәттік жағдайды сезінсе, бұл біздің мұсылман екенімізді білдіреді.
Әрі қарай

Махаббатқа мас болдым...

Махаббат… Махаббат бұл өмірде жоқ емес, ол бар… Махаббат біздің басымызға түсіп, сезіміне бөлеп, тұрақты бола алмай, кете баратын болғандықтан, кейбіріміз оны жоқ деп есептедік. Мағанда осылай жасап кетседе, мен оны бар деп есептедім, себебі оның дәмін таттым. Мүмкін әлі махаббат сезімінің дәмін тата алмай жүргендер жоқ деп есептейтін де шығар, бірақ бұл сезімді бастан өткермегендер кемде-кем.

Бұл өмірдің заңы бойынша шын сүйіп, ғашық болғандардың көпшілігі қосыла бермейтін секілді. Қосылғандар бар, бірақ қосыла алмай, айырылысып кеткендерге қарағанда аз. Бәрін болжайсың, елестетесің, қиялға батып сүйгеніңмен болашаққа шарлайсың, шешіп қоясың… Бірақ, шіркін, әттеген-ай, тағдырыңда сүйгеніңмен, ғашығыңмен бірге бола алмау ғана жазылған екен. Тағдыр екіге айырады, өмірің біршама уақытқа созылған қасіретке айналады.

Алғашқы махаббатым сәтсіз, баянсыз болса да, мен одан көп нәрсе үйрендім. Сүюді, сүйгенім үшін жылауды, бірте-бірте оған үйреніп, бауыр басып, жүрегіме орналастыра отырып ғашық болуды үйрендім. Ол үшін жанымды да қиярдай, бір сәтте онсыз шыдай алмастай, өлердей ғашық болдымда. Ол менің жан дүниемнің, ішкі түкпірімнің, жүрегімнің қорегі, азығы еді.

Бұл тек маған жолыққан алғашқы махаббатым ғана болып қойған жоқ, сонымен қатар ол, махаббатқа әбден мас қылдырды, ғашықтық сезімінен қалағанымша дәм татқызды. Ғашықтыққа мас болған адам — белгілі бір аурумен ауырған адам секілді немесе ақыл есінен айырылған жынды адамға ұқсайды. Ол ешкімді тыңдамайды, ешкім оны ғашығының жолында тоқтата алмайды. Оны сүйгені ғана тоқтата алады, айтқанын істете алады. Ләйлінің Мәжнүнін бекерден бекер Мәжнүн демесе керек, себебі араб тілінде Мәжнүн — жынды деген сөз екен.

Мен осылайша бұл өмірде махаббат әлемінің жұмағында жүргендей күй кештім. Эх, егер бұл ғашықтыққа мас болу мәңгілікке созылар болса, онда бұл шексіз рахат іспеттес. Ал егер аяқталар уақыты болса, махаббат осы ғашықтықтан айырып жарты жолдан тастап кетер болса, онда сен сүйгеніңнен айырылғаныңа жүрегің шыдай алмай бұл өмірмен қош айтысасың немесе бұған жүрегің төтеп беретін болса, онда ұзақ уақыт оны ұмытумен азапта, қиналумен өмір сүресің. Жүректе қалған жара болып, ескі түскенде ол жара тырналып, ауыртып уақыт өте береді.

Біз өткізген алты ай уақыттың ешбір күні, бір-бірімізді іздемеусіз, хабарласпаусыз өткен емес. Бір күн онымен тілдесе алмай қалар болсам, сол күнгі ауамды жұта алмай, тамағымды, суымды іше алмай қалғандай күйді кешер едім. Оның дауысы тіптен нәзік, жіңішке еді, ешбір қыздың дауысына ұқсамаған, қасында тұрып естігенде жаным тынышталып, рахаттанғандай күй кешетін едім. Ол жанның бойынан басқа қасиеттерін айтпағанда, дауысының өзі оған ғашық болуыма жеткілікті еді. Ол мен үшін теңдесі жоқ, баға жетпес болды. Оның өткен өмірінде кім болған мені қызықтырмады. Мен одан, маған жеткіліктінің бәрін үйрендім. Бірақ… Ол енді ешқашан келмейді…
Ол бұл өмірде бар, бірақ біз енді ешқашан қосыла алмаймыз, тіпті оның дауысында ести алмаймын. Ол бұны қаламаса да, оның таңдауы осы болды. Міне тағдыр осылай өліп-талып, жанын қиярдай болып ғашық болғандарды түрлі айла-тәсілдерімен айыра салады екен. Қайта ғашық болғым да келеді, бірақ қорқамында, тағы қайталанар болса өмірімнің мәні кетіп, азапқа айналуынан. Енді ғашықтыққа жақындамай, тек шынайы ғана сүйіп, жүрегімнің, екі өмірімнің бақыты болады деген адаммен ғұмыр кешкім келеді…

Ұмыту керек адамыңды ұмытуға кейде уақытта көмек бере алмай қалады. Өйткені қанша уақыт өтсе де ұмытылмайтындай сезім қалдырған адамдар бар. Қатты ұмытқың келіп бара жатса, тек өз күшіңмен ғана ұмыта аласың, — деп ой түйдім.

Сіздерге махаббатта тек сәттілік, екі дүние бақытын, рахатын тілеймін!
Әрі қарай